tag:blogger.com,1999:blog-20323431803576474852024-02-20T02:43:53.018+02:00Θαβώρειο φώςARETIMAUROGIANNIhttp://www.blogger.com/profile/10750948634647001569noreply@blogger.comBlogger310125tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-24474652664993388342022-02-14T12:38:00.002+02:002022-02-14T12:38:55.953+02:00Οψώμεθα το θεό: ”Η σοφία του κόσμου αυτού δεν μπορεί να σώσει τον ...<a href="https://opsomethatotheo.blogspot.com/2022/02/blog-post.html?spref=bl">Οψώμεθα το θεό: ”Η σοφία του κόσμου αυτού δεν μπορεί να σώσει τον ...</a>: Μην έχετε υπερβολική εμπιστοσύνη στην ανώτερη μόρφωση που αποκτήσατε στον κόσμο . Ο πολιτισμός στον οποίο ζούμε είναι κουλτούρα ...Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-38989690826839899602022-02-14T12:31:00.001+02:002022-02-14T12:31:25.346+02:00ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ: Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhA13hTDq1lHd_YbNPl-WJsabUW8vVzSJoFR75KOLKx88K1X_iUZEjIvVadj9lcBtxGHe2dH4P4jViKZ0g13uqj6nrJq5SvDM5VKpR_oyieOD_IIZgpy_nBhun8JVAqyNrYXHmFsszVzTi1ZLNFeJCuIzCUEWveJUlqJSb_pgEkHavkojsseHNmbg=s450" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="225" data-original-width="450" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhA13hTDq1lHd_YbNPl-WJsabUW8vVzSJoFR75KOLKx88K1X_iUZEjIvVadj9lcBtxGHe2dH4P4jViKZ0g13uqj6nrJq5SvDM5VKpR_oyieOD_IIZgpy_nBhun8JVAqyNrYXHmFsszVzTi1ZLNFeJCuIzCUEWveJUlqJSb_pgEkHavkojsseHNmbg=s320" width="320" /></a></div><br /><p></p><div class="webpage-body"><br /><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 17px;">Ως
μια από τις σπουδαιότερες μορφές της Εκκλησίας μας συγκαταλέγεται και ο
άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής. Μέγας θεολόγος, φιλόσοφος, ασκητής και
ομολογητής της ορθόδοξης πίστης.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 17px;">Γεννήθηκε
στην Κωνσταντινούπολη το 580 από ευσεβείς και αριστοκράτες γονείς, γι’
αυτό απέκτησε σπουδαία μόρφωση στα εκεί ονομαστά πανδιδακτήρια. Η
ευγενής καταγωγή του τον βοήθησε να ανέλθει σε σπουδαίες θέσεις στην
διοίκηση του Κράτους. Σε ηλικία μόλις τριάντα ετών έγινε αρχιγραμματέας
του αυτοκράτορα Ηράκλειου (610-641). Όμως πολύ γρήγορα διαπίστωσε πως οι
κοσμικές εξουσίες έχουν εφήμερο χαρακτήρα και γι’ αυτό αποφάσισε να
αφιερωθεί στην Εκκλησία. Αποσύρθηκε στη Μονή Φιλιππικού στη Χρυσούπολη
και αργότερα στη Μονή Αγίου Γεωργίου στην Κύζικο, όπου έδειξε μεγάλο
ζήλο για τη μοναχική ζωή και την άσκηση.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 17px;">Αλλά
δεν έμελλε να απολαύσει την ήρεμη και ήσυχη μοναχική ζωή. Στις μέρες
του η Εκκλησία σπαράσσονταν από την αίρεση του μονοθελητισμού, την οποία
είχε υιοθετήσει ο αυτοκράτορας Ηράκλειος και ήθελε να την επιβάλλει
στους ορθοδόξους πιστούς υπηκόους του. Σύμμαχοι του ο πατριάρχης Σέργιος
και ο διάδοχός του Πύρρος. Η αίρεση του μονοθελητισμού ήταν προϊόν της
προηγηθείσας αίρεσης του μονοφυσιτισμού, την οποία είχαν καταδικάσει η
Δ΄ και η Ε΄ Οικουμενικές Σύνοδοι και αρνούνταν την πραγματική
ενανθρώπηση του Θεού Λόγου. Ο μονοθελητισμός δίδασκε πως ο Χριστός δεν
είχε δύο θελήσεις και ενέργειες, όπως δόξαζε η Εκκλησία, αλλά μία θέληση
και ενέργεια, τη θεία. Η αιρετική αυτή πίστη είχε τεράστιες επιπτώσεις
στη σωτηρία του ανθρώπου, διότι απέρριπτε την αληθινή ανθρώπινη υπόσταση
του Χριστού και άρα την πραγματική σωτηρία του ανθρωπίνου γένους.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 17px;">Ο
Ηράκλειος είχε λόγους να επιβάλλει την αίρεση αυτή, για την ενότητα του
κράτους. Οι ανατολικές επαρχίες, Μέση Ανατολή και η Αίγυπτος ήταν
μονοφυσίτες, και πίστευε πως με τον μονοθελητισμό θα τους ενέτασσε και
πάλι στην εξουσία του, διότι είχαν τάσεις ανεξαρτητοποίησης.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 17px;">Ο
άγιος Μάξιμος αντέδρασε σφόδρα κατά των ενεργειών αυτών του
αυτοκράτορα. Με την αιτιολογία των βαρβαρικών επιδρομών, έφυγε το 626
από τη Μονή της Κυζίκου και πήγε στην Αφρική με τρεις μαθητές του, τους
δύο Αναστάσιους και τον Θεόδωρο. Εκεί βρίσκει τον επίσκοπο Πύρρο, τον
οποίο κατατρόπωσε σε δημόσιο διάλογο για τις αιρετικές του θέσεις. Ο
Πύρρος δέχτηκε κατ’ αρχήν την ορθόδοξη διδασκαλία, αλλά αργότερα την
αναίρεσε ξανά και έγινε πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως το 654. Στην
Αφρική ο άγιος Μάξιμος γνώρισε και τον άγιο Σωφρόνιο μετέπειτα πατριάρχη
Ιεροσολύμων, με τον οποίο ανάλαβαν κοινό αγώνα για την προάσπιση της
Ορθοδοξίας. Το 646 μετέβη στη Ρώμη, όπου συνάντησε τον Πάπα Μαρτίνο Α΄,
στον οποίο εξήγησε το πρόβλημα της Εκκλησίας στο Βυζάντιο. Μάλιστα
κατόρθωσε να συγκαλέσει τη Σύνοδο του Λατερανού το 649, η οποία
καταδίκασε την αίρεση του μονοθελητισμού και αναθεμάτισε όσους την
ακολουθούν.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 17px;">Η
απόφαση της Συνόδου ερμηνεύτηκε από τον διάδοχο του Ηρακλείου, επίσης
αιρετικό, αυτοκράτορα Κώνστα Β΄ ως στάση κατά του κράτους και γι’ αυτό
το 453 στάλθηκε απόσπασμα στη Ρώμη, το οποίο συνέλαβε τον άγιο Μάξιμο,
τους τρείς μαθητές του και τον Πάπα Μαρτίνο και τους οδήγησε δέσμιους
στην Κωνσταντινούπολη. Η τιμωρίες ήταν φρικτές, στον άγιο Μάξιμο και
τους μαθητές του, τους έκοψαν τη γλώσσα και το δεξί χέρι και στον Πάπα
τον εξόρισαν στη Χερσώνα και τον καταδίκασαν να ζει σε άθλιες συνθήκες.
Ο άγιος Μάξιμος πέθανε τις 13 Αυγούστου του 662 φυλακισμένος το φρούριο
Σχίμαρι Λαζικής. Λίγο αργότερα πέθαναν και οι μαθητές του, καθώς και ο
εξόριστος Πάπας.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 17px;">Η
Εκκλησία μας αναγνώρισε τους αγώνες του αγίου Μαξίμου, τον οποίο
κατέταξε στους μεγάλους αγίους και του έδωσε τον τίτλο του ομολογητή. Το
ίδιο έκαμε και για τους τρεις μαθητές του και για τον άγιο Μαρτίνο.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 17px;">Η
διδασκαλία του αγίου Μαξίμου πηγάζει από τους αρχαίους Πατέρες της
Εκκλησίας και από τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων και εκφράζει
απόλυτα τη γνήσια παράδοση. Ο Υιός και Λόγος του Θεού είναι της αυτής
ουσίας του Πατρός και του Αγίου Πνεύματος, ο Οποίος έγινε άνθρωπος για
τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Στο θενδρικό πρόσωπο του Σωτήρα
Χριστού ενώθηκε η θεία με την ανθρώπινη φύση, χωρίς καμιά σύγχυση,
αλλοίωση και τροπή. Στο πρόσωπο του Χριστού υπήρχαν επίσης και δύο
θελήσεις, όπως και δύο ενέργειες, η θεία και η ανθρώπινη. Χάρις στην
τέλεια αυτή ένωση των δύο φύσεων και τη λειτουργία των δύο θελήσεων και
ενεργειών συντελέστηκε η σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Αντίθετα, ο
μονοφυσιτισμός, αρνούμενος την πραγματική ενανθρώπιση του Θεού, και ο
μονοθελητισμός, αρνούμενος την ανθρώπινη θέληση, δηλαδή την ελεύθερη
θέληση του ανθρώπου να σωθεί, καθιστά τη σωτηρία θεωρητική και όχι
πραγματική, όπως δοξάζει η Ορθοδοξία μας. Η ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδος
(680) στηρίχτηκε και ανάπτυξε τη θεολογία του αγίου Μαξίμου.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 17px;">Ο
άγιος Μάξιμος ανήκει επίσης στους μυστικούς θεολόγους. Με τη δική του
φωτισμένη συμβολή, κατόρθωσε να μεταστοιχειώσει τον νοσηρό μυστικισμό
του νεοπλατωνισμού, που ήταν διάχυτος στην εποχή του, όπως λ.χ. στα
περίφημα «Αρεοπαγιτικά Συγγράμματα», σε ορθόδοξη θεολογία. Σε εμπειρική,
δηλαδή, εσωτερική βίωση της παρουσίας και των ενεργειών του Θεού,
απαλλαγμένη από κάθε νοησιαρχία, η οποία δεν έχει θέση στη θεολογία των
Πατέρων της Εκκλησίας μας και στους βυζαντινούς θεολόγους. Είναι ακόμα ο
θεμελιωτής της αποφατικής θεολογίας, ο ορθόδοξος τρόπος προσέγγισης του
μυστηρίου της Θεότητας. Το απέραντο συγγραφικό έργο του αγίου Μαξίμου
αποτελεί μέχρι σήμερα πηγή μελέτης και βίωσης της ορθόδοξης
πνευματικότητας.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 17px;">Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του στις 21 Ιανουαρίου.</span></p></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-3709682087612609942020-01-18T16:27:00.003+02:002020-01-18T16:28:23.992+02:00Το τρομακτικό όραμα για τις εκτρώσεις του Οσίου Γαβριήλ του δια Χριστόν σαλού και ομολογητού <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<span style="background-color: black;"><span style="color: red;"><br /></span></span></h3>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-8092173045051379905" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="MsoNormal" style="line-height: 20px; text-align: center;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: red;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgK1M_Q4dU2DpHfcwpqhVYOxho0NnB4-YWfH0WMog5js9d7M3JLKTP1vsDhwxyaJGTaj4WY26Goh1lo_r0RfJaXI1ZCdEWZRJ4WfyBxtPK8EHIPiPdRZWey7q5We16nd7S1X0aKLGqcMEx8OlE9tKTkNXND=s0-d" /></span></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 20px;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: red;"><span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Ο
π. Γαβριήλ ποτέ δεν σταμάτησε να εργάζεται. Δούλευε για κάποιο διάστημα
ως αγρότης στα κολχόζ, όπου και διέμενε. Εκεί στερήθηκε για λίγο την
ησυχία, καθώς δεν ήταν εύκολο να μένει μόνος του. Βρήκε όμως πολύ
γρήγορα μια σπηλιά, την οποία είχαν εγκαταλείψει οι βοσκοί, την καθάρισε
κι εγκαταστάθηκε εκεί. Πολύ πιθανό είναι την άγνωστη σε μας περίοδο της
ζωής του να την πέρασε εκεί, στη σπηλιά. Ο τρόπος με τον οποίο μιλούσε
για τους ασκητές και τους σπηλαιώτες φανέρωνε μια εξοικείωση με τη ζωή
αυτή, ενώ το πρόσωπο του φορτιζόταν και μια ανεπιτήδευτη τρυφερότητα
διαγραφόταν στην έκφραση του.</span></span></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 20px;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: red;"><span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 20px;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: red;"><span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Οι πιστοί συχνά του ζητούσαν να κάνουν παρακλήσεις για να πληθαίνει και να αναπτύσσεται η Γεωργία.</span></span></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 20px; text-align: center;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: red;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhs6S5v2UzEkkM-A0XqJWFmKH-uQnxnGx-SVhTrNWs2NSyhTkZk3Y5dxuPCp3aP362MPB-1FcQZrk5xAMShQ7hthdZ_eaOgB-vLf1p6gtBLoOMFT_9MXW0_J-wRnqh6ivC2QkaXu-VELh3EDE2jb0dkPA041AWYn26xDrAbGeoY6n4kHIXcJQMkD4BjcCnP3GY=s0-d" /></span></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 20px;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: red;"><span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Κάποια φορά, κατά τη διάρκεια της παράκλησης στο ναό Σιόνι, ο άγιος είδε ένα τρομακτικό όραμα. Διηγείται ο ίδιος:</span></span></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 20px;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: red;"><span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">«Ήταν
δυο στρατιωτικοί, με αρχαίες στρατιωτικές στολές, που έδειχναν εμένα:
"Να! Αυτός είναι!". Ήρθαν πλάι μου και με πήραν μαζί τους. Με δυσκολία
καταλάβαινα. Διέκρινα ένα άσπρο σπίτι χωρίς σταυρό. Με έβαλαν μέσα. Ήταν
τελείως σκοτεινά. </span></span></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 20px;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: red;"><span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Έκλεισαν
τις πόρτες και μ' άφησαν εκεί. Όταν τα μάτια μου συνήθισαν στο σκοτάδι,
είδα πεταμένα στο πέτρινο πάτωμα παιδάκια, που είχαν το μέγεθος ενός
μικρού δαχτύλου και κείτονταν μέσα στα αίματα. Από μια τρύπα στο ταβάνι
έπεφταν κι άλλα νεκρά παιδάκια, τόσα πολλά που δεν μπορούσα να σταθώ
πουθενά. Όλα γύρω ήταν βουτηγμένα στο αίμα. Στεκόμουν στις μύτες των
ποδιών μου. Και ξαφνικά άνοιξε η πόρτα κι άκουσα μια φωνή: " Έρχεται!
Έρχεται!" Παραξενεύτηκα. "Ποιος έρχεται; Φαίνεται θα 'ναι εδώ το
αφεντικό. Θα παρακαλέσω να με αφήσουν να φύγω από εδώ", σκέφτηκα. Πάλι
ήρθαν εκείνοι οι δύο στρατιωτικοί. Στάθηκαν στην είσοδο και στην έξοδο
και δεν μου επέτρεπαν να φύγω. Κόλλησα στον τοίχο. Τότε είδα την Παναγία
να έρχεται με τη συνοδεία αγγέλων και αγίων. Ήταν ντυμένη στα λευκά.
Την αναγνώρισα αμέσως. Με κοίταξε αυστηρά, μου έδειξε τα ματωμένα παιδιά
και μου είπε: 'Τι' αυτό με παρακαλάς; Έτσι θα πληθαίνει η Γεωργία; Εγώ
θα ευλογώ κι αυτοί θα σκοτώνουν;" Γύρισε κι έφυγε. Έπειτα με πήραν οι
δυο στρατιωτικοί και με έφεραν στο κελί μου».</span></span></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 20px;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: red;"><span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 20px;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: red;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="line-height: 18px;">Την
επομένη ο π. Γαβριήλ αποκάλυψε αυτό το όραμα σ' όσους ήταν παρόντες
στην ικεσία και παρακάλεσε όλες τις γυναίκες να προσεύχονται
προειδοποιώντας τες:</span><span style="line-height: 18px;"><i> «Μητέρες, μην
κάνετε εκτρώσεις! Βοηθήστε να σωθεί η Γεωργία! Φοβήθηκα τόσο πολύ όταν
είδα οργισμένη την Παναγία, που δεν ήξερα πού να πάω. Δεν επιθυμώ κανείς
να δει έτσι τη Βασίλισσα του Ουρανού και της Γης».</i></span></span></span></b></span></div>
<div style="font-family: verdana, geneva, sans-serif; line-height: 20px; text-align: center;">
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: red;"><span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif; font-size: xx-small; text-decoration: none;"><a href="http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2013/10/blog-post_1900.html" style="text-decoration: none;"><span style="color: #444444;">πηγή</span></a><span style="color: #444444;">/</span><a href="http://orthodoxigynaika.blogspot.gr/"><span style="color: #444444;">αντιγραφή</span></a></span></span></span></b></span></div>
</div>
<div style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 20px; text-align: center;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: red;"><span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif; text-decoration: none;"><br /></span></span></span></b></span></div>
<div style="font-size: 15px; line-height: 20px; text-align: center;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: red;"><span style="line-height: 18px;"><span style="text-decoration: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: #741b47;">***<a href="http://proskynitis.blogspot.gr/2011/01/1926-1995.html">Γέροντας Γαβριήλ-Ο γεωργιανός μοναχός που έκαψε τα πορτραίτα των Στάλιν και Λένιν</a></span></span></span></span></span></b></span></div>
<div style="font-size: 15px; line-height: 20px; text-align: center;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: red;"><span style="line-height: 18px;"><span style="text-decoration: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></span></span></span></b></span></div>
<div style="font-size: 15px; line-height: 20px; text-align: center;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: red;"><span style="line-height: 18px;"><span style="text-decoration: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">***<a href="http://proskynitis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_2332.html">Η αγιοκατάταξη του ομολογητού μοναχού Γαβριήλ του Γεωργιανού</a></span></span></span></span></b></span></div>
</div>
</div>
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: red;"><span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn" itemprop="author" itemscope="itemscope" itemtype="http://schema.org/Person">
<a class="g-profile" href="https://www.blogger.com/profile/11233342082981936430" rel="author" title="author profile">
<span itemprop="name">π.Γεώργιος-Προσκυνητής</span>
</a>
</span>
</span>
<span class="post-timestamp">
στις
<a class="timestamp-link" href="https://proskynitis.blogspot.com/2013/10/blog-post_9852.html" rel="bookmark" title="permanent link"><abbr class="published" itemprop="datePublished" title="2013-10-30T23:55:00+02:00">10/30/2013</abbr></a>
</span></span></b></span>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-54831444117010014132020-01-18T16:15:00.005+02:002020-01-18T16:15:33.875+02:00Φεύγει το μυαλό σου κατά την Προσευχή; Από Newsroom<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<header class="td-post-title"><br /></header>
<div class="td-post-sharing-top">
<div class="td-post-sharing td-ps-bg td-ps-notext td-post-sharing-style1 " id="td_social_sharing_article_top">
<div class="td-post-sharing-visible">
<a class="td-social-sharing-button td-social-sharing-button-js td-social-network td-social-facebook" href="https://www.facebook.com/sharer.php?u=https%3A%2F%2Fieramonopatia.gr%2Ftheologika%2Ffeygei-to-myalo-soy-kata-tin-proseychi%2F" style="opacity: 1; transition: opacity 0.2s ease 0s;">
</a><a class="td-social-sharing-button td-social-sharing-button-js td-social-network td-social-twitter" href="https://twitter.com/intent/tweet?text=%CE%A6%CE%B5%CF%8D%CE%B3%CE%B5%CE%B9+%CF%84%CE%BF+%CE%BC%CF%85%CE%B1%CE%BB%CF%8C+%CF%83%CE%BF%CF%85+%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC+%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%A0%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%AE%3B&url=https%3A%2F%2Fieramonopatia.gr%2Ftheologika%2Ffeygei-to-myalo-soy-kata-tin-proseychi%2F&via=Iera_monopatia" style="opacity: 1; transition: opacity 0.2s ease 0s;">
</a><a class="td-social-sharing-button td-social-sharing-button-js td-social-network td-social-googleplus" href="https://plus.google.com/share?url=https://ieramonopatia.gr/theologika/feygei-to-myalo-soy-kata-tin-proseychi/" style="opacity: 1; transition: opacity 0.2s ease 0s;">
</a><a class="td-social-sharing-button td-social-sharing-button-js td-social-network td-social-mail" href="mailto:?subject=%CE%A6%CE%B5%CF%8D%CE%B3%CE%B5%CE%B9 %CF%84%CE%BF %CE%BC%CF%85%CE%B1%CE%BB%CF%8C %CF%83%CE%BF%CF%85 %CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC %CF%84%CE%B7%CE%BD %CE%A0%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%AE;&body=https://ieramonopatia.gr/theologika/feygei-to-myalo-soy-kata-tin-proseychi/" style="opacity: 1; transition: opacity 0.2s ease 0s;">
</a></div>
</div>
</div>
<div class="td-post-content">
<div class="td-post-featured-image">
<a class="td-modal-image" data-caption="" href="https://ieramonopatia.gr/wp-content/uploads/2019/04/1457966890_gm_cmf.jpg"><img alt="proseuxi-upomoni-ieramonopatia" class="entry-thumb td-animation-stack-type0-2" height="270" src="https://ieramonopatia.gr/wp-content/uploads/2019/04/1457966890_gm_cmf-696x471.jpg" title="proseuxi-upomoni-ieramonopatia" width="400" /></a></div>
<h3>
Προσευχή: Καθώς προσεύχεσαι, προσπάθησε να κρατάς το νου και την προσοχή σου μέσα στην καρδιά, πουθενά άλλου.</h3>
Το ότι ο νους, ύστερ’ από λίγη ώρα προσευχής, φεύγει από την καρδιά
χάνει τη μνήμη του Θεού και μετεωρίζεται, δηλαδή περιπλανιέται και
ρεμβάζει, φανερώνει αδυναμία αυτοσυγκεντρώσεως και υποσυνείδητη
αδιαφορία για την προσευχή. Η ψυχή κατά βάθος δεν εκτιμά την άξια της
προσευχής και δεν την αισθάνεται τόσο ως ανάγκη όσο ως καθήκον.
Βιάζεται, λοιπόν, ν’ απαλλαγεί άπ’ αυτήν το συντομότερο, κάνοντας την
όπως-όπως.<br />
Να προσεύχεσαι με φόβο Θεού, επικεντρώνοντας την προσοχή σου στις
έννοιες των λέξεων. Η ευχή του Ιησού και άλλες σύντομες προσευχές
γεννούν στην καρδιά αισθήματα θεία, με τα οποία δεσμεύεται η προσοχή,
παραμένοντας στη μνήμη του Κυρίου.<br />
Να θυμάσαι, πάντως, ότι στην τελείωση και τη σωτηρία δεν φτάνει
κανείς μόνο με την προσευχή, αλλά και με την παράλληλη καλλιέργεια όλων
των αρετών. Όσο προοδεύουμε στην πνευματική ζωή, όσο δηλαδή μειώνονται
τα πάθη μας και αυξάνονται οι αρετές μας, τόσο προοδεύουμε και στην
προσευχή. Οι βασικότερες αρετές είναι: ο φόβος του Θεού, η αγνεία, η
ταπείνωση, η μετάνοια, η υπομονή, η αγάπη. Όταν αυτές εμφανιστούν,
ακολουθούν όλες οι άλλες και μαζί τους η προσευχή.<br />
«Να φροντίσω περισσότερο για τη συνεπή εκτέλεση του καθημερινού προσευχητικού μου κανόνα ή για την προσοχή στην προσευχή;».<br />
Η προσευχή δίχως προσοχή δεν είναι προσευχή. Γι’ αυτήν, επομένως,
πρέπει να φροντίζεις περισσότερο. Συνάμα, όμως, να είσαι συνεπής και
στην εκτέλεση του καθημερινού σου κανόνα. Να συμμετέχεις, επίσης, και
στη λατρεία της Εκκλησίας μας. Να πηγαίνεις στο ναό συχνά, σε κάθε
ακολουθία, αν τούτο είναι δυνατό, και να συμπροσεύχεσαι ευλαβικά με τους
άλλους πιστούς.<br />
Διάβασε στη «Φιλοκαλία» το απόσπασμα άπό το βίο του όσιου Μαξίμου του
Καυσοκαλύβη, που έλαβε από την Ύπεραγία Θεοτόκο το χάρισμα της
άδιάλειπτης προσευχής. Μιμήσου την πίστη και την αρετή του, για να
γίνεις κι εσύ άξιος αύτης της μεγάλης δωρεάς. Δίχως αγώνα, τίποτα δεν
θα κατορθώσεις.<br />
Εθισμός στην προσευχή<br />
Έχετε τη συναίσθηση και βασανίζεστε από το λογισμό πως η συμμετοχή σας
στη λατρευτική σύναξη ήταν όχι καλή, όχι ουσιαστική. Ο νους σας
τριγύριζε έδω κι εκεί και την καρδιά σας αναστάτωναν άπρεπα αισθήματα.
Σε τέτοιες περιπτώσεις να μετανοείτε αμέσως, να καταδικάζετε τον εαυτό
σας και να βάζετε αρχή διορθώσεως. Άλλωστε, το τέλος της ακολουθίας δεν
είναι τέλος και της προσευχής. Να εθίσετε, λοιπόν, το νου και την
καρδιά σας σε διαρκή κατάσταση προσευχής. Αυτό μπορεί να συντελεστεί με
την αδιάλειπτη ευλαβική μνήμη του Θεού και με την παράδοση του εαυτού
σας στο θέλημα Του. Έτσι, όταν θ’ αφήνετε την ακολουθία, δεν θ’ αφήνετε
την προσευχή. Μόνο θ’ αλλάζετε μια μορφή προσευχής με άλλη.<br />
Να προσεύχεστε χρησιμοποιώντας τα λειτουργικά βιβλία, αλλά ν’
αρχίσετε σιγά-σιγά ν’ απευθύνετε και τα δικά σας λόγια στον Κύριο, λόγια
που θ’ ανταπο-κρίνονται τόσο στις ψυχικές όσο και στις σωματικές
ανάγκες σας.<br />
Καμιά φορά η ψυχή μας επιθυμεί να στραφεί στόν Κύριο χωρίς
συγκεκριμένη ανάγκη. Η επιθυμία αυτή οφείλεται απλά σε μια, ας την πω
έτσι, δίψα του Θεού. Σ’ όποιο βαθμό και μ’ όποια μορφή κι αν εμφανιστεί
μέσα σας, δεν πρέπει να την αφήνετε ανικανοποίητη. Την ίδια κιόλας ώρα
ν’ αφοσιώνεστε στην προσευχή, όπου κι αν είστε, στο σπίτι, στη δουλειά,
στο δρόμο.<br />
Όσο πιο εγκάρδια ανταποκρίνεστε στο θείο τούτο κάλεσμα, όσο πιο θερμά
ικανοποιείτε τον άγιο τούτο πόθο, τόσο πιο συχνά θα εμφανίζεται, τόσο
πιο πολύ θα διαρκεί, τόσο πιο βαθιά θα ριζώνει.<br />
<span style="color: maroon;"><em>Πηγή: Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου, «Χειραγωγία στην πνευματική ζωή». Εκδ.: Ι. Μ. Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής</em></span><br />
</div>
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-30377139026262646272020-01-11T19:49:00.004+02:002020-01-11T19:49:24.471+02:00Ιησούς Χριστός: Φως και Ζωή του κόσμου.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /><a href="http://www.diakonima.gr/wp-content/uploads/2010/03/cf86cf89cf82-cebaceb1ceb9-ceb6cf89ceb7-cf84cebfcf85-cebacebfcf83cebccebfcf85.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-34794" height="469" src="http://www.diakonima.gr/wp-content/uploads/2010/03/cf86cf89cf82-cebaceb1ceb9-ceb6cf89ceb7-cf84cebfcf85-cebacebfcf83cebccebfcf85-e1269096631818.jpg" width="550" /></a><br />
Ο Κύριος ονόμασε τον εαυτό Του<em> </em>Μεσσία, δηλαδή Χριστό, και
Άρτο της Ζωής. Σε άλλη ομιλία Του λέει: «Εγώ είμαι το Φως του κόσμου.
Εκείνος που με ακολουθεί δεν θα περιπατήσει στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το
φως της Ζωής».<br />
<div style="text-align: justify;">
Ο Κύριος ονομάζοντας τον εαυτό Του Φως
του κόσμου, συνέδεσε κατόπιν το Φως με τη Ζωή. Εκείνος που ακολουθεί το
Χριστό και πορεύεται μέσα στο Φως των αγίων Του εντολών, αυτός πορεύεται
την οδό που οδηγεί στη Ζωή. Ο πιστός που συμμετέχει στα Μυστήρια της
Εκκλησίας, κατανοεί ότι ο Κύριος είναι γι’ αυτόν φως, ειρήνη και χαρά,
τροφή και ζωή. <span id="more-34795"></span>Είναι άστρο που πάντα
φεγγοβολεί και λαμπάδα που λάμπει διαπαντός στον οίκο της ψυχής του. Από
τώρα η ζωή αυτών που ακολουθούν το Χριστό είναι μία ζωή φωτός. Και στον
μέλλοντα αιώνα θα λάμψουν όπως ο ήλιος και θα κυκλώνουν τον μοναδικό
Ήλιο, το Χριστό.</div>
<div style="text-align: justify;">
Σε άλλη ευκαιρία ο Χριστός ονόμασε τον
εαυτό Του «θύρα των προβάτων» και «Καλό Ποιμένα». Είπε: «Εγώ είμαι η
θύρα. Όποιος εισέλθει δι’ εμού, θα σωθεί. Θα εισέρχεται και θα εξέρχεται
και θα βρίσκει τροφή». Πράγματι ο Χριστός είναι η θύρα δια της οποίας
εισερχόμαστε στη Βασιλεία του Θεού. Όποιος περνά τη θύρα αυτή, βρίσκει
τη σωτηρία. Εισέρχεται στον Οίκο του Θεού και μέσα σ’ αυτόν βρίσκει τη
σώζουσα τροφή, που είναι πάλι ο Χριστός, ο Άρτος της Ζωής.</div>
<div style="text-align: justify;">
Επίσης ο Χριστός είπε: «Εγώ είμαι ο Καλός
Ποιμένας», που θυσιάζει τη ζωή του για τα πρόβατα. Πράγματι ο Χριστός
αναδείχθηκε για όλους τους ανθρώπους Ποιμένας αγαθός, που πρόσφερε τη
ζωή Του για μας. Απέθανε δε για μας ο Καλός Ποιμένας, ώστε αφού μας
βγάλει από τη σκιά του θανάτου, να μας προετοιμάσει να συναναστρεφόμαστε
τους αγγελικούς χορούς, και αντί για την κατοικία που είχαμε στα βάθη
της αβύσσου, να μας χαρίσει τις ουράνιες μονές πλησίον του Πατέρα Του.</div>
<div style="text-align: justify;">
Σε συζήτηση με τη Μάρθα, την αδελφή του
Λαζάρου, ο Χριστός λέει: «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή. Όποιος
πιστεύει σ’ έμενα και αν πεθάνει θα ζήσει». Ο άγιος Γρηγόριος ο
Θεολόγος, λέει ότι ό Κύριος ονομάζεται Ανάσταση διότι ενώ είχαμε
νεκρωθεί από την αμαρτία μας ανέστησε και μας επανέφερε στη ζωή. Με την
πίστη μας στο Χριστό εισερχόμαστε στην αιώνια ζωή, ακριβώς επειδή ο
Χριστός είναι η ανάσταση και η Ζωή.</div>
<div style="text-align: justify;">
Το βράδυ του Μυστικού Δείπνου ο Χριστός
είπε: «Εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Κανένας δεν μπορεί να
έλθει προς τον Πατέρα, παρά μόνον δι’ εμού». Ο ιερός Χρυσόστομος λέει,
ότι ο Κύριος με το λόγο αυτό εννοεί: «Εφ’ όσον εγώ είμαι η Οδός, δεν
χρειάζεσθε άλλον οδηγό πορευμένοι προς τον ουράνιο Πατέρα. Και αφού
είμαι η Ζωή, ακόμη και όταν αποθάνετε, θα επιτύχετε την αιώνια ζωή».</div>
<div style="text-align: justify;">
Δια της ενανθρωπήσεως ο Χριστός έγινε για
μας τους ανθρώπους Οδός καθαρά και αγία που οδηγεί στην άνω Ιερουσαλήμ,
αρκεί εμείς, με την εργασία των εντολών, να βαδίζουμε την Οδό, που
είναι ο Κύριος, να πιστεύουμε ορθά στο Χριστό που είναι η Αλήθεια και να
ελπίζουμε αδιάκοπα σ’ Εκείνον που είναι η Ζωή.</div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
Μιλώντας στους Μαθητές Του ο Χριστός μετά
την τέλεση του Μυστικού Δείπνου ονόμασε τον εαυτό Του «άμπελο»: «Εγώ
ειμί η άμπελος η αληθινή», είπε. Και λίγο μετά επανέλαβε: «Εγώ είμαι η
άμπελος κι εσείς τα κλήματα. Εκείνος που μένει ενωμένος με Εμένα, όπως
και Εγώ με εκείνον, αυτός φέρει πολύ καρπό, διότι χωρίς Εμένα δεν
ημπορείτε να κάμετε τίποτε». Κατά τον άγιο Κύριλλο την ενότητα αυτή με
το Χριστό την επιτυγχάνουμε με την τήρηση των αγίων Του εντολών και με
την συμμετοχή μας στο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας.</div>
<div style="text-align: justify;">
Καθώς είμαστε κλήματα συνδεδεμένα με τον
Κύριο, δεχόμαστε από Εκείνον, δια της θείας Κοινωνίας, την αληθινή Ζωή. Ο
Χριστός είναι «ο κόκκος του σίτου και ο βότρυς της Ζωής», που
θυσιάζεται για να αναστήσει τον κάθε άνθρωπο, προσφέροντας το άγιο Σώμα
Του και το πανάγιο Αίμα Του ως «άρτον ζωής αιωνιζούσης» και ως ποτό που
προξενεί την αθανασία.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ο Χριστός είναι το Φως το αληθινό που
φωτίζει και αγιάζει κάθε άνθρωπο που καταφεύγει σ’ Αυτόν. Ας Τον
παρακαλέσουμε να φωτίσει και εμάς με το άρρητο φως του προσώπου Του, για
να πορευόμαστε αληθινά στην Οδό που είναι ο Ίδιος, ώστε το τέλος της
πορείας μας να είναι η αιώνια ζωή μαζί με τον Πατέρα και τον Υιό και το
Άγιο Πνεύμα.</div>
<div style="text-align: justify;">
(Ιερομονάχου Γρηγορίου, «Ο Ιησούς Χριστός»)</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-66506561708886871002020-01-11T19:47:00.000+02:002020-01-11T19:47:06.377+02:00 Η αποκάλυψη τών ακτίστων ενεργειών του Χριστού Το "εκ τών έσω" φως τού Κυρίου Ιησού π. Ι. Ρωμανίδης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvQZjroxpfLG4gNN2_LkT3rdWMNQ4KOO0UQ67LV1rJCYsY3jGmLxdIfsRNygBYDTJ9awZEZg2JhlmelopNsF_5LeC3RiEp-2HM6c1S8NKRTaXI4UOb0F9VixeUXlxtyGalrtvxwPFO1A/s1600/xristos_fws_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="187" data-original-width="269" height="278" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvQZjroxpfLG4gNN2_LkT3rdWMNQ4KOO0UQ67LV1rJCYsY3jGmLxdIfsRNygBYDTJ9awZEZg2JhlmelopNsF_5LeC3RiEp-2HM6c1S8NKRTaXI4UOb0F9VixeUXlxtyGalrtvxwPFO1A/s400/xristos_fws_1.jpg" width="400" /></a></div>
<br /><br /><br />Πηγή: "Εμπειρική Δογματική τής Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας κατά τις προφορικές παραδόσεις τού π. Ι. Ρωμανίδη" Τόμος Β΄. Τού σεβ. Μητρ. Ναυπάκτου και αγ. Βλασίου Ιεροθέου.<br /><br /><br /><br />Ο Χριστός μετά την Βάπτισή Του στον Ιορδάνη ποταμό άρχισε επισήμως το έργο Του. Στην πραγματικότητα, ο Χριστός φανέρωσε την θεότητά Του, τις άκτιστες ενέργειες Του, δια της ανθρώπινης φύσεώς Του. Δηλαδή, μετά την ενανθρώπιση του Χριστού, η αποκάλυψη συνδέεται με τον Θεάνθρωπο Χριστό.<br /><br />Οι Απόστολοι έβλεπαν την ενέργεια τής ακτίστου φύσεως στον Χριστό με τα θαύματά Του, την διδασκαλία Του. Αργότερα δε τρεις από αυτούς είδαν το Φως της θεότητός Του στο Θαβώρ. Το Σώμα του Χριστού είναι πηγή τών ακτίστων ενεργειών του Θεού.<br /><br />«Πρέπει να τονισθεί ότι και στην επίγεια ζωή του Χριστού, ο Χριστός δεν απεκάλυψε την ανθρώπινη φύση Του, διότι την βλέπαμε την ανθρώπινη φύση. Εκείνο που χρειαζόταν αποκάλυψη ήταν η άκτιστη φύση του Χριστού, οπότε βλέποντας τον Χριστό, ξέρανε όλοι ότι ήταν άνθρωπος. Εκείνο που χρειαζότανε αποκάλυψη είναι η άκτιστη φύση του Χριστού, ότι είναι της ιδίας ουσίας με τον Πατέρα και με το Πνεύμα το Άγιον και ότι είναι των ιδίων ενεργειών και ότι είναι ο ίδιος κατά την υπόσταση άκτιστος και κατά την ουσία άκτιστος και κατά την ενέργεια άκτιστος.<br /><br />Αυτή η αποκάλυψη των ενεργειών του Χριστού γίνεται κατά δύο τρόπους. Ο ένας τρόπος είναι με τα θαύματα. Δηλαδή, κάνει θαύματα και από τα θαύματα φαίνεται σαφώς ότι ο ίδιος είναι πηγή όχι μόνο κτιστών ενεργειών, αλλά και ακτίστων τοιούτων, εφ' όσον ο ίδιος ποιεί θαύματα τα οποία μόνον η άκτιστη ενέργεια μπορεί να επιτελέσει. Δηλαδή, το αποτέλεσμα είναι ακτίστων ενεργειών, δεν είναι κτιστών ενεργειών. Θα μπορούσε κανείς να πιστέψει ότι ο Χριστός είναι το μέσο ή το όργανο, δια του οποίου αποκαλύπτεται το άκτιστο, χωρίς ο ίδιος να είναι πηγή τών ακτίστων ενεργειών. Μπορεί, δηλαδή, να θεωρηθεί, ότι ο Θεός ενεργεί δια του Χριστού ως ανθρώπου και ο Χριστός φαίνεται ότι κάνει θαύματα, άλλα είναι ο ίδιος ο Θεός, που κάνει τα θαύματα μέσω του Χριστού. Οπότε, θα μπορούσαμε με μια αρειανική Χριστολογία να έχουμε πάλι θαύματα, όπως έχουμε θαύματα και δια μέσου των Προφητών, δηλαδή κ.ο.κ.<br /><br />Αλλά, η ουσία της Ορθοδόξου διδασκαλίας περί Χριστού είναι ότι ο ίδιος ο Χριστός, ο Λόγος του Θεού, και ο Χριστός, ως Λόγος του Θεού, δεν είναι απλώς ένα μέσον θαυμάτων, αλλά είναι η πηγή θαυματουργικών ενεργειών. Διότι ο ίδιος είναι ο Λόγος, ο οποίος ενσαρκώθηκε και υπάρχει η αντίδοση των ιδιωμάτων, οπότε και ως άνθρωπος ενεργεί ο Λόγος, αλλά ενεργεί και ως Θεός. Οπότε, ο Χριστός δεν είναι ένα μέσον τών ακτίστων ενεργειών, αλλά και πηγή ακτίστων ενεργειών κ.ο.κ. Αυτή η αποκάλυψη τής ακτίστου φύσεως του Χριστού γίνεται, κατά πρώτον λόγον, με θαύματα. Ποιεί θαύματα, τα οποία μόνον ο Θεός μπορεί να κάνει.<br /><br />Ο άλλος τρόπος είναι η διδασκαλία Του. Διδάσκει πράγματα με αυθεντία και εξουσία του ίδιου του Θεού. Ο Ίδιος, δηλαδή, διδάσκει ως Θεός. Έχουμε τα θαύματα, έχουμε την διδασκαλία. Τα θαύματα είναι ορατά αποτελέσματα ακτίστων ενεργειών. Οπότε, ο άνθρωπος, βλέποντας τα έργα, μπορεί να πεισθεί σε αυτό που λέει ο Χριστός: "καν εμοί μη πιστεύητε, τοις έργοις πιστεύσατε" Ιω. ι, 38), δηλαδή στο ότι τα αποτελέσματα που επιφέρουν, είναι αποτελέσματα ακτίστων ενεργειών. Αυτό να πιστεύσετε, εφ' όσον δεν πιστεύετε σ' έμένα, επειδή με βλέπετε άνθρωπο, δηλαδή».<br /><br />Εκτός από τα θαύματα και την διδασκαλία Του, υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες ο Χριστός φανέρωσε την δόξα της θεότητός Του ως Φως.<br /><br />«Εάν δούμε προσεκτικά την Αγία Γραφή, θα δούμε ότι υπάρχουν τρία στάδια διδασκαλίας. Ο ίδιος ο Χριστός λέγει ότι "εκείνοις δε τοις έξω εν παραβολαίς τα πάντα γίνεται". "Τοις έξω". Αυτοί, που είναι απ' έξω, τους διδάσκει με παραβολές. "Υμίν δέδοται γνώναι τα μυστήρια της βασιλείας του Θεού" (Μάρκος δ', 11). Οπότε, οι εσωτερικοί, που είναι οι Απόστολοι, μαθαίνουν αυτοί κατ’ ευθείαν τα μυστήρια της βασιλείας του Θεού, χωρίς παραβολές.<br /><br />Οπότε, έχουμε διδασκαλία εν παραβολαίς, έχουμε διδασκαλία των μυστηρίων, ότι τα μυστήρια της βασιλείας του Θεού είναι τα μυστήρια της Εκκλησίας, και μετά, εκτός από αυτό, έχουμε και ένα άλλο επίπεδο εκμαθήσεως της αληθείας, που είναι αυτό που λένε οι Πατέρες: η θέωση, ο δοξασμός ή αποκάλυψη της βασιλείας ή της δόξης του Θεού».<br /><br />Μια πρώιμη μεταμόρφωση του Χριστού, δηλαδή φανέρωση της δόξης της θεότητος του Χριστού, έγινε στην περίπτωση των δύο μαθητών του Ιωάννου του Βαπτιστού. Διηγείται ο ευαγγελιστής Ιωάννης:<br /><br />«Τη επαύριον πάλιν ειστήκει ο Ιωάννης και εκ των μαθητών αυτού δύο, και εμβλέψας τω Ιησού περιπατούντι λέγει: Ίδε ο αμνός του Θεού. Και ήκουσαν αυτού οι δυο μαθηταί λαλούντος, και ηκολούθησαν τω Ιησού. Στραφείς δε ο Ιησούς και θεασάμενος αυτούς ακολουθούντας λέγει αυτοίς: Τι ζητείτε; Οι δε είπον αυτώ: Ραββί, (ό λέγεται ερμηνευόμενον διδάσκαλε) πού μένεις; Λέγει αυτοίς: Έρχεσθε και ίδετε. Ήλθον ουν και είδον πού μένει, και παρ' αυτώ έμειναν την ημέραν εκείνην. Ώρα ην ως δεκάτη» (Ιωάννης Α', 35-40).<br /><br />«Οι δύο μαθητές του Προδρόμου, όταν έγιναν Μαθητές του Χριστού, Τον ρώτησαν: "πού μένεις"; (Ιωάννης Α', 39); Αυτό σημαίνει ότι παρεκάλεσαν τον Χριστό να δείξει το διαμέρισμά Του; Όχι. Αλλά να δείξει πού μένει. Σημαίνει ότι παρεκάλεσαν οι Απόστολοι τον Χριστό να αποκαλύψει την μονή Του, που είναι η άκτιστη δόξα του Θεού. Και επί μία ολόκληρη ημέρα συμμετείχαν αυτοί οι Απόστολοι στην εμπειρία της Θεώσεως. Οπότε, έχουμε δηλαδή την πρώτη εμπειρία της Θεώσεως, μετά τον Πρόδρομο. Όπως ο Πρόδρομος είχε την εμπειρία αυτή από τον Χριστό, έτσι και οι Μαθητές Του έχουν την εμπειρία». <br /><br />Η μεγαλύτερη αποκάλυψη της δόξης τού Χριστού έγινε στο όρος Θαβώρ ενώπιον των τριών Μαθητών Του, Πέτρου, Ιωάννου και Ιακώβου. Εδώ φαίνεται ότι το Σώμα του Χριστού είναι η κτιστή σκηνή που κάλυπτε την θεότητα και έτσι ερμηνεύεται το χωρίο «και εσκήνωσεν εν ημίν» (Ιωάννης Α', 14).<br /><br />«Παίρνει ο Χριστός τους τρεις προκρίτους Αποστόλους και μεταμορφώνεται έμπροσθεν αυτών. Και αποκαλύπτει την βασιλεία Του και την δόξα Του στους τρεις Αποστόλους, παρουσία του Ηλία και του Μωυσή. Και μετά κάνει το λάθος εκείνο ο Πέτρος και λέει: "καλόν εστίν ημάς ώδε είναι· και ποιήσωμεν σκηνάς τρεις" (Μάρκος Θ', 5). Δεν κατάλαβε, δηλαδή, τι σκηνή είχαν. Είχαν την ίδια την σκηνή πλέον, την κτιστή (την ανθρώπινη φύση), που αντικαθιστά την άλλη σκηνή, που έκανε ο Μωυσής. Λοιπόν, έχουμε εδώ πάλιν εμπειρία της Θεώσεως, διότι η ανθρώπινη φύση του Χριστού είναι πηγή τής ακτίστου δόξης» .<br /><br />Η εμφάνιση του Μωυσή και του Ηλία, κατά την Μεταμόρφωση του Χριστού στο Θαβώρ, δείχνει ότι Αυτός ο ίδιος ήταν που εμφανιζόταν ασάρκως στην Παλαιά Διαθήκη και αυτόν είδαν ο εκπρόσωπος του Νόμου (Μωυσής) και ο εκπρόσωπος των Προφητών (Ηλίας).<br /><br />«Έχουμε την Μεταμόρφωση. Εκεί είναι η ουσία της Ορθοδόξου διδασκαλίας. Οι Απόστολοι είδαν τον Χριστό να αποκαλύπτει την άκτιστη θεότητα στους Αποστόλους, και να αποκαλύπτει ότι είναι ο ίδιος ο Χριστός, ο οποίος είχε εμφανισθεί στον Μωυσέα και τον Ηλία, γι' αυτό και είναι παρόντες. Αυτή είναι η αποκάλυψη. Αυτό είναι το δόγμα της Αγίας Τριάδος, ότι ο Χριστός είναι ο Γιαχβέ, ο Κύριος της δόξης, ο οποίος εμφανίζεται στην Παλαιά Διαθήκη και αποκαλύπτει, μέσα στον εαυτό Του τον Πατέρα. Αυτή είναι η Αγία Τριάδα»,<br /><br />«Την ίδια αποκάλυψη έχουμε και στην Καινή Διαθήκη, αλλά τώρα προστίθεται η ανθρώπινη φύση του Χριστού. Στην Μεταμόρφωση έχουμε αποκάλυψη της δόξης του Χριστού, μέσω της ανθρωπίνης φύσεως του Χριστού, αλλά και εν νεφέλη που επεσκίασε τους Αποστόλους».<br /><br />Στο όρος Θαβώρ φανερώνεται το μυστήριο της ενσαρκώσεως του Υιού και Λόγου του Θεού, αφού η ανθρώπινη φύση είναι πηγή τής ακτίστου δόξης του Θεού. Και αυτού του μυστηρίου της ενσαρκώσεως ήταν μέτοχοι οι τρεις Απόστολοι,<br /><br />«Στην Μεταμόρφωση είναι ενσαρκωμένος Χριστός, που οράται εν δόξη. Οπότε, ενώ στην Παλαιά Διαθήκη η δόξα εξεπήγαζε από τον Άγγελο του Κυρίου, από τον Κύριο της δόξης, από τον Μεγάλης Βουλής Άγγελο, εν Αγίω Πνεύματι, και ο θεούμενος είχε αυτή την άμεση επαφή με τον Κύριο της δόξης, με τον Γιαχβέ, ακριβώς το ίδιο τώρα έχει στην Καινή Διαθήκη στην Μεταμόρφωση, αλλά παρεμβάλλεται η ανθρώπινη φύση, τώρα, του Γιαχβέ ή του Αγγέλου του Κυρίου, του Μεγάλης Βουλής Αγγέλου.<br /><br />Το άκτιστο Φως, όμως, εκπηγάζει από την ανθρώπινη φύση του Χριστού. Και φαίνεται από την αποκάλυψη αυτήν ότι η ανθρώπινη φύση δεν είναι απλώς φορέας της δόξης του Θεού, αλλά και πηγή της δόξης του Θεού, αυτή η ανθρώπινη φύση του Χριστού, διότι η υποστατική ένωση είναι φυσική και όχι κατά χάρη, όπως σε έναν Απόστολο. Διότι μπορούμε να δούμε τον Μωυσέα εν δόξη, αλλά ο Μωυσής δεν είναι πηγή τής ακτίστου δόξης του Θεού, είναι φορέας τής ακτίστου δόξης του Θεού, ενώ στην Μεταμόρφωση, η ανθρώπινη φύση είναι η πηγή δόξης, γί αυτό και αποκαλύπτεται ο Χριστός, σαφώς, ως το Δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Όσο είναι πηγή ο Πατήρ της δόξης, ο Χριστός είναι πηγή εκ της πηγής. Οπότε, πηγή ο Πατήρ, πηγή ο Λόγος, πηγή και το Άγιον Πνεύμα.<br /><br />Αυτά τα ξέρουμε από την εμπειρία της Θεώσεως, όχι διαβάζοντας απλώς την Αγία Γραφή, Μπορεί κανείς να τα ανιχνεύσει διαβάζοντας την Αγία Γραφή, αλλά η επιστέγαση το τι διαβάζουν στην Αγία Γραφή, αν ερμηνεύονταν σωστά, είναι η ίδια η εμπειρία της Θεώσεως. Διότι εκείνος που έχει την εμπειρία, ξέρει και τι γράφει η Αγία Γ ραφή γι' αυτό το θέμα. Ένας που δεν έχει την εμπειρία, μπορεί να ανιχνεύσει, εάν ακολουθεί την πατερική ερμηνεία. Εάν όμως ακολουθεί την ερμηνεία ενός Προτεστάντη ή ενός Παπικού, τίποτα δεν θα καταλάβει περί Μεταμορφώσεως του Χριστού.<br /><br />Γι' αυτό και η Παπική Εκκλησία την εορτή της Μεταμορφώσεως την υποβίβασε σε δευτερεύουσα εορτή πριν από μερικά χρόνια. Δεν είναι πλέον Δεσποτική εορτή, όπως ήταν παλιότερα, είναι μια δευτερεύουσα εορτή, τώρα, στην Παπική Εκκλησία. Και αν διαβάσεις ερμηνεία που κάνουν οι Παπικοί πάνω στο θέμα της Μεταμορφώσεως, πάρτε τον μεγάλο θεολόγο της πατερικής θεολογίας της Παπικής Εκκλησίας τον Danielu δηλαδή, να διαβάσεις τι γράφει για την Μεταμόρφωση, θα τραβήξεις τα μαλλιά σου. Βλακείες, δηλαδή, βλακείες ολόκληρες».<br /><br />Οι τρεις Μαθητές επάνω στο όρος Θαβώρ «ενηλλάγησαν», δηλαδή άλλαξαν μεταμορφώθηκαν «και την εναλλαγήν είδον». Δεν μπορεί κανείς να δει το άκτιστο Φως, αν δεν βρίσκεται σε κατάσταση Θεώσεως, αν δεν μεταμορφωθούν και οι σωματικές του αισθήσεις. Έτσι το άκτιστο Φως θεάθηκε από τους Μαθητές δια της θεώσεώς τους, δηλαδή έσωθεν. Βρίσκονταν μέσα στο Φως και είδαν το Φως. «Εν τω φωτί σου οψόμεθα φως». Αλλά ενώ το Φως ενεργούσε έσωθεν, δια της Θεώσεως, το θεανθρώπινο Σώμα του Χριστού, που ήταν πηγή του ακτίστου φωτός, ήταν έξω από τους Μαθητές.<br /><br />«Τώρα, το να μπορούν να δουν οι Απόστολοι το άκτιστο Φως που εκπηγάζει από την ανθρώπινη φύση του Χριστού ως πηγή, το ίδιο το άκτιστο Φως πηγάζει και εκ της νεφέλης, δηλαδή είναι μέσα στο Φως και βλέπουν ότι η ανθρώπινη φύση του Χριστού είναι πηγή του Φωτός, στο οποίο είναι αυτοί μέσα. Όμως, το Σώμα του Χριστού δεν φωτίζει τους Αποστόλους έσωθεν, αλλά έξωθεν. Το σώμα φωτίζει έξωθεν, το Φως όμως φωτίζει έσωθεν. Δεν είναι το ίδιο πράγμα.<br /><br />Κάποιος Ρώσος είχε γράψει ότι το Φως φωτίζει έξωθεν και το σώμα έξωθεν, αλλά οι Πατέρες λένε ότι φως που φωτίζει έξωθεν είναι δαιμονιώδες. Οπότε, έτσι που ερμηνεύει αυτός την Μεταμόρφωση, βγαίνει ότι οι Απόστολοι στην Μεταμόρφωση είχαν δαιμονική ενέργεια, εφ' όσον έξωθεν εφωτίζοντο». <br /><br />«Στην Μεταμόρφωση η δόξα του Θεού αποκαλύπτεται στους Αποστόλους κατά περίεργο τρόπο. Το Φως έχει πηγή την σάρκα του Χριστού, οπότε η σάρκα του Χριστού, η ανθρώπινη φύση του Χριστού, εκπέμπει το Φως, το οποίο Φως γίνεται ορατό στους προκρίτους Αποστόλους, που συνοδεύονται από τον Ηλία και τον Μωυσή.<br /><br />Αλλά ξέρουμε το εξής: Ότι, όταν κανείς έχει την εμπειρία της αποκαλύψεως, ο άνθρωπος εν τω φωτί βλέπει Φως. "εν τω φωτί σου οψόμεθα φως" (Ψαλμοί λε: 10). Δηλαδή, για να βλέπει κανείς το Φως, πρέπει να είναι μέσα στο Φως. Οπότε, το άκτιστο Φως ποτέ δεν είναι έξωθεν».<br /><br />«Στην περίπτωση της Μεταμορφώσεως, η δόξα του Χριστού αποκαλύπτεται από την ανθρώπινη φύση του Χριστού. Οπότε, εδώ μερικοί δικοί μας θεολόγοι, ακολουθούντες έναν Ρώσο θεολόγο, έχουν κάνει ερμηνεία, ότι, κατά τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά, το Φως που αποκαλύπτεται από την ανθρώπινη φύση του Χριστού ήταν έξωθεν των Αποστόλων στην Μεταμόρφωση, ενώ μετά την Πεντηκοστή είναι έσωθεν.<br /><br />Αυτό είναι αίρεση. Διότι αν είναι έξωθεν, είναι δαιμονικό. Είναι δαιμονική η ενέργεια αυτή των Αποστόλων, αν είναι έτσι. Είναι έσωθεν, δεν είναι έξωθεν. Διότι ο ίδιος ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς τονίζει μετά, ότι η δόξα που αποκαλύπτεται από την σάρκα του Χριστού, αποκαλύπτεται και από την νεφέλη, διότι η ίδια η νεφέλη είναι η δόξα του Χριστού. Διότι στην Παλαιά Διαθήκη, όταν λέμε "στήλη πυρός" και "στήλη νεφέλης", η λέξις "νεφέλη", σημαίνει δόξα.<br /><br />Οπότε, σημαίνει ότι οι Απόστολοι δεν είδαν την δόξα μόνο από την ανθρώπινη φύση του Χριστού, αλλά έβλεπαν την δόξα εκ της ανθρώπινης φύσεως του Χριστού, διότι ήταν μέσα στην δόξα, σκεπασμένοι από την νεφέλη, που είναι η δόξα και η βασιλεία του Θεού. Οπότε, σημαίνει ότι το Φως ήταν έσωθεν, αλλά το Σώμα του Χριστού ήταν έξωθεν. Οπότε, είχαν την έσωθεν έλλαμψη, αλλά όπως είχαν αυτοί την έσωθεν έλλαμψη, έλαμπε και η σαρξ του Χριστού, αλλά με το ίδιο Φως, με το οποίο έλαμπαν και αυτοί έσωθεν και το Σώμα του Χριστού. Εκείνο το οποίο ήταν έξωθεν, δεν ήταν το Φως, αλλά μόνον το Σώμα του Χριστού, που είναι έξωθεν από τους Αποστόλους στην Μεταμόρφωση».<br /><br />Το Φως που προχεόταν από την ανθρώπινη φύση του Λόγου ήταν το Φως της θεότητος και αυτό ήταν άκτιστο.<br /><br />«Δεν έχει σχήμα ούτε μορφή ούτε είδος. Γι' αυτό λέγεται άμορφο, ασχημάτιστο, ανείδεο».<br /><br />Οι τρεις Μαθητές είδαν το Φως της θεότητος, έγιναν μέτοχοι αυτού του Φωτός, και επειδή αυτό το Φως είναι η Βασιλεία του Θεού, γι' αυτό και οι τρεις Μαθητές απέκτησαν μέθεξη της Βασιλείας του Θεού.<br /><br />Από την διήγηση των Ευαγγελιστών, αλλά και την μαρτυρία του Αποστόλου Πέτρου, οι τρεις Μαθητές στο όρος Θαβώρ είδαν την δόξα του Θεού να προχέεται από το Σώμα του Χριστού, άκουσαν την φωνή του Πατρός και είδαν το Άγιον Πνεύμα με την φωτεινή νεφέλη. Άλλωστε, ο Χριστός ποτέ δεν ήταν χωρισμένος από τον Πατέρα και το Άγιον Πνεύμα.<br /><br />Αυτό επαναλαμβάνεται σε κάθε θεοπτική εμπειρία. Οι Άγιοι κατά την θεοπτία δεν βλέπουν Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα, αλλά βλέπουν «τρίφωτον θεότητα» που έχουν την ίδια δόξα, το ίδιο Φως, τα οποία έχουν και κάτι ιδιαίτερο, δηλαδή το ιδιαίτερο υποστατικό ιδίωμα, που είναι το αγέννητο του Πατρός, το γεννητό του Υιού και το εκπορευτό του Αγίου Πνεύματος. Και τα τρία Πρόσωπα έχουν κοινή ουσία και ενέργεια, η δε ενέργειά τους θεάται ως Φως.<br /><br />Η φανέρωση της δόξης του Χριστού στο όρος Θαβώρ ήταν ένα σημαντικό γεγονός στην ζωή των Αποστόλων και κεντρικό γεγονός στην ζωή της Εκκλησίας, όπως θα δούμε στα επόμενα κεφάλαια.</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-6028966214252262112020-01-11T19:44:00.004+02:002020-01-11T19:44:41.131+02:00Ο Ιησούς Χριστός αποκαλύπτεται ως το φως Πρωτοπρ. Ιωάννου Αγγελιδάκη, Ο Θεός ως φως και πηγή του φωτός,<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /><div align="right">
Αθήνα, 2016, εκδ. Αποστολική Διακονία, σελ. 55-60 </div>
<div align="justify">
Με τον ερχομό του Χριστού ανατέλλει το αληθινό
φως («Ο 'Ηλιος της δικαιοσύνης»), το οποίο φωτίζει τον δρόμο της
Ιστορίας σε όλο το βάθος και πλάτος της. Μπαίνει μέσα στην Ιστορία και
τη χωρίζει στα δύο, στην προ του Χριστού και στη μετά Χριστόν εποχή, δεν
διαιρεί την Ιστορία παρά μόνο για να της δώσει νόημα. Ο Χριστός είναι η
ζωή και δίνει ζωή «και λέγεται ζωή, διότι είναι φως, η σύσταση και η
ουσία κάθε λογικής φύσεως». Διότι «εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και
εσμέν» (Πράξεις 17, 28). </div>
<div align="justify">
<img height="321" src="http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/catehism/theologia_zoi/images/Fos.jpg" width="450" /></div>
<div align="justify">
Με
τη διπλή δύναμη του εμφυσήματος όλοι γεμίζουμε πνοή ζωής, [«και έπειτα
εφύσηξε στο πρόσωπο πνοή ζωής κι έγινε ο άνθρωπος ζωντανή ύπαρξη»
(Γένεσις κεφ. Β΄) « όταν είπε αυτό εφύσησε εις το πρόσωπον και τους
λέγει: Λάβετε Πνεύμα 'Αγιον» (Ιωάννου 20, 22) όλοι και άγιο Πνεύμα όσοι
είμαστε έπιδεκτικοί, και τόσο περισσότερο πνεύμα όσο περισσότερο
ανοίξαμε το στόμα της διανοίας (Ψαλμός IP ', IK ', 131 ) (1) . </div>
<div align="justify">
Ο Χριστός είναι το φως του κόσμου <em>: </em>«Εγώ ειμι το φως του κόσμου· ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ <em>' </em>έξει το φως της ζωής» <em>( </em>Ιωάννου 8, 12) <em>. </em></div>
<div align="justify">
Για την ονομασία αυτή του Χριστού ο άγιος Γρηγόριος λέει <em>: </em>«Και λέγεται φως, επειδή είναι η λαμπρότητα των ψυχών, που καθαρίζονται στον λόγο και <em>στον </em>βίο. Αν η άγνοια και η αμαρτία είναι σκοτάδι, η γνώση και ο κατά Θεόν βίος θα είναι <em>φως». </em></div>
<div align="justify">
Στο μεσώριο τροπάριο της Θ' 'Ωρας διαβάζουμε: « <em>Εσύ,
Κύριε, που είσαι ο καλός ποιμένας και φώτισες με τον Σταυρό σου όλα τα
επίγεια, και κάλεσες σε μετάνοια τους αμαρτωλούς, μη με χωρίσεις από την
ποίμνη <em>σου. </em></em>..» (2) . <em></em></div>
<div align="justify">
Στον Ιησού Χριστό δεν υπάρχει ούτε το ελάχιστο
ίχνος συννεφιάς και θύελλας. Τα πάντα στον Ιησού έχουν τη φωτεινή
διαφάνεια του κρυστάλλου. Η τραγικότητα της ανθρώπινης υπάρξεως
εξαφανίζεται μπροστά στο καθαρό φως του Χριστού. Όταν βλέπει κανείς το
φως, μπορεί να βαδίζει μέσα στο φως. Οι Εβραίοι δεν γνώριζαν άλλο θείο
φως εκτός από τη στήλη του πυρός που οδηγούσε τον Ισραήλ στην έρημο. Φως
περιορισμένο, πρόσκαιρο, φως ενός λαού και μιας εποχής. Ο Ιησούς όμως
είναι το φως του κόσμου, φως αιώνιο, παγκόσμιο, «φωτίζει πάντα άνθρωπον
ερχόμενον εις τον κόσμον» (Ιωάννου 1,9). </div>
<div align="justify">
«Φώτισον τους οφθαλμούς μου, μήποτε υπνώσω εις
θάνατον » (Ψλ. 12,4), προσεύχεται ο Ψαλμωδός. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός
διεκήρυξε πως είναι το φως και η ζωή των ανθρώπων: «Εγώ ειμι το φως του
κόσμου· ο ακολουθών ε μοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία, αλλ' έξει το
φως της ζωής» (Ιω. 8, 12). Ο Ησαΐας αναφέρεται στον Θεό Πατέρα, που
απευθύνεται στον Μεσσία και του λέει: « Ιδού δέδωκά σε εις διαθήκην
γένους, εις φως εθνών του είναι σε εις σωτηρίαν έως εσχάτου της γης»
(Ησ. 49, 6). Το φως των εθνών που είναι ο Χριστός οφείλει η Εκκλησία με
τους πιστούς να το μεταδώσει στα πέρατα της γης. Οι πνευματικοί
άνθρωποι, που καθαρίζουν συνέχεια τον εαυτό τους για την αγάπη του Θεού,
που με άσκηση, με προσευχή και μελέτη του λόγου του Θεού γεμίζουν τον
νου τους με φως, αυτοί λοιπόν μπορούν να κηρύξουν τον Χριστό και να
μεταδώσουν το φως του Ευαγγελίου. Προς αυτούς απευθύνεται ο Κύριος,
αρχής γενομένης από τους μαθητές του, όταν λέγει « υμείς εστε το φως του
κόσμου» (Μτ. 5, 14). </div>
<div align="justify">
Στο Εύαγγέλιο του Ματθαίου περιγράφεται η
κλήσις των πρώτων Αποστόλων, Ανδρέα, Πέτρου, Ιακώβου και Ιωάννη.
Χρειάστηκε απλώς μια λέξη από τον Ιησού κι εκείνοι «είδαν» και η ζωή
τους άλλαξε. Απευθυνόμενος λοιπόν προς τους μαθητές του είπε: « Εσείς
είστε το φως του κόσμου... έτσι ας λάμψει το δικό σας φως μπροστά στους
ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξολογήσουν τον ουράνιο
Πατέρα σας» (Μτ. 5,14-16). </div>
<div align="justify">
Και στην προκειμένη περίπτωση, καθώς εκείνος
είναι φως κατά φύσιν, μας προσκαλεί να γίνουμε φως κατά χάριν. Να είσαι
φως σημαίνει «φως που θα φωτίσει τα έθνη», δηλαδή να φανερώνεται στη ζωή
μας η αφοσίωση στον Θεό, να φανερώνεται στις συναλλαγές μας με τους
άλλους. Η ορθόδοξη πίστη είναι από μόνη της ένα φως. Ας μην
τοποθετήσουμε αυτό το φως «υπό το μόδιον » αλλά «επί την λυχνίαν » ώστε
να φωτίσει όλους όσοι είναι στο σπίτι (Μτ. 5, 16). </div>
<div align="justify">
Φως επίσης κατηύγασε και τον Ζακχαίο - το φως
που είδε στον Χριστό ήταν μία κλήση για δικαιοσύνη, για αμεροληψία στις
συναλλαγές με τους άλλους και σε μοίρασμα των αγαθών του στους φτωχούς.
Φως επίσης κατηύγασε τη γυναίκα που έπλυνε τα πόδια του Ιησού με τα
δάκρυά της στο σπίτι του Σίμωνος του Φαρισαίου. Είδε στον Χριστό τη
συγχώρεση του Θεού και τη δυνατότητα της σωτηρίας. Εκείνη είδε και
οδηγήθηκε στη μετάνοια. Φως επίσης κατηύγασε τους μαθητές, όταν μετά τη
Σταύρωση κατόρθωσαν να δουν στον σταυρικό θάνατο του Χριστού μια
αποκάλυψη της αγάπης του Θεού Πατρός, τη δυνατότητα ανακαίνισης της
ζωής, τη νίκη κατά του θανάτου και του σκότους. Με όλους αυτούς τους
τρόπους ο Χριστός φανέρωσε τον εαυτό του ως φως του κόσμου (3) . . </div>
<div align="justify">
Οι θεραπείες τυφλών (Μτ. 8, 22-26) έχουν
ιδιαίτερη σημασία, όπως αναφέρει ο Ιωάννης στο επεισόδιο του εκ γενετής
τυφλού (Ιω. 9, 5). Ο Ιησούς διακηρύσσει: «όταν εν τω κόσμω ω, φως ειμι
του κόσμου». Αλλού σχολιάζει: «ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήσω εν τη
σκοτία, αλλ' έξει το φως της ζωής» ( Ιω. 8,12) (4) . Η εικόνα του
οφθαλμού στον ευαγγελιστή Ματθαίο σε σχέση με το φως είναι ιδανική αλλά
και εντυπωσιακή. </div>
<div align="justify">
Ο Ιησούς μιλάει τη γλώσσα της φύσεως, της
καθημερινότητας και τη γλώσσα των συνειδήσεων. Το μάτι είναι το λυχνάρι
του σώματος και της ζωής. Η καθημερινή ζωή και οι σχέσεις των ανθρώπων
έχασαν την απλότητα και τη φωτεινότητα και έχουν γίνει περίπλοκες και
σκοτεινές. « Έάν ο οφθαλμός σου πονηρός η, (τότε) όλον σου το σώμα
σκοτεινόν έσται» και ο ευαγγελιστής Λουκάς προσθέτει: « <em>Όταν </em>ο οφθαλμός σου απλούς η, (τότε) και όλον σου το σώμα φωτεινόν εστι». </div>
<div align="justify">
Ο απόστολος Παύλος κάνει έναν σαφή διαχωρισμό
δύο περιόδων στην ιστορία της ανθρωπότητας. Στην περίοδο του σκότους,
χωρίς αλήθεια και Θεό, και στην περίοδο του φωτός και της αλήθειας, όταν
ανατέλλει το φως του Χριστού: «νυν δε φως εν Κυρίω». Σ' αυτή τη νέα
περίοδο δεν δικαιολογείται να πορεύεται κανείς «εν σκότει». « Ο Θεός ο
ειπών εκ σκότους φως λάμψαι, ος έλαμψεν εν ταις καρδίαις ημών προς
φωτισμόν της γνώσεως της δόξης του Θεού εν προσώπω Ιησού Χριστού ...»
(Β΄ Κορ. 4, 6 ). ( Ο Θεός που είπε να λάμψει φως από το σκοτάδι, αυτός
έλαμψε μέσα μας, δια να φέρει εις φως την γνώσιν της δόξης του Θεού στο
πρόσωπο του Ιησού Χριστού ). </div>
<div align="justify">
Ο Χριστός ονομάζεται ζωή και φως, «εν αυτώ ζωή
ην και η ζωή ην το φως των ανθρώπων». Ο ιερός Χρυσόστομος τον ονομάζει
ζωή και φως διότι μας χάρισε το φως της γνώσεως και απ' αυτό τη ζωή. Σε
άλλο σημείο προσθέτει <em>: </em>«Και η ζωή ήταν το φώς· όπως λοιπόν το φως, όσες μυριάδες κι αν φωτίσει δεν χάνει καθόλου τη λάμψη του, έτσι κι ο Θεός πριν <em>να ε </em>ργαστεί
και μετά τη Δημιουργία, παραμένει με όμοιο τρόπο πλήρης, χωρίς καθόλου
να ελαττώνεται, ούτε να ατονεί από τη μεγάλη δημιουργία. Αλλά κι αν
χρειαστεί να γίνουν μύριοι τέτοιοι κόσμοι, ακόμα και ο άπειρος,
παραμένει ο ίδιος και επαρκής σε όλους, όχι μόνο για να τους φέρει στην
ύπαρξη, αλλά και να τους διατηρήσει μετά τη δημιουργία» (5) . </div>
<div align="justify">
Ο Χριστός, λέει ο ευαγγελιστής Ιωάννης <em>, </em>«ην το φως το αληθινόν, ο φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον <em>». </em></div>
<div align="justify">
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος ερμηνεύει: « <em>Πώς
λοιπόν φωτίζει κάθε άνθρωπο; Όσο εξαρτάται απ' αυτόν. Εάν όμως μερικοί
με τη θέλησή τους κλείνουν τα μάτια της διανοίας και δεν θέλουν να
παραδεχτούν τις ακτίνες αυτού του φωτός, ο σκοτισμός τους δεν οφείλεται
στη φύση του φωτός αλλά στην πανουργία εκείνων που θεληματικά
αποστρέφουν τους εαυτούς τους από τη δωρεά. Διότι η μεν χάρη ξεχύνεται
προς όλους, χωρίς να αποστρέφεται ούτε τον Ιουδαίο, ούτε τον Έλληνα,
ούτε τον βάρβαρο, ούτε τον Σκύθη, ούτε τον δούλο, ούτε τον ελεύθερο,
ούτε τον άνδρα, ούτε τη γυναίκα, ούτε τον ηλικιωμένο, ούτε τον νέο.
Όλους τους προσδέχεται με τον ίδιο τρόπο και τους καλει με την ίδια
τιμή. Όσοι δεν θέλουν να απολαύσουν αυτή τη δωρεά, θα ήταν δίκαιοι εάν
καταλόγιζαν <em>στον ε </em>αυτό τους αυτή την τύφλωση </em>» (6) . <em></em></div>
<div align="justify">
Το κάλεσμα, λοιπόν, του αποστόλου Παύλου είναι
σαφές προς όλους μας: «Ως τέκνα φωτός περιπατείτε». Δεν επιτρέπεται
πλέον πνευματική τύφλωση. Το σκότος διαλύθηκε - « <em>νυν </em>πάντα πεπλήρωται φωτός». </div>
<div align="justify">
Ο απόστολος Πέτρος απαντά στο ερώτημα «μέχρι
πότε πρέπει ο καθένας μας να είναι προσεκτικός και ανοικτός ενώπιον του
Θεού;». Και απαντά «έως οδ η ημέρα διαυγάση και φώσφορος ανατείλη εν
ταις καρδίαις ημών» (Β' Πέτρ. 1, 19). «Έως ότου γλυκοχαράξη η ημέρα και ο
αυγερινός <em>α </em>νατείλη στις καρδιές σας». Το χωρίο βεβαίως αυτό
έχει σχέση με την εσχάτη ημέρα, που θα είναι η ημερα η φωτεινή, η
διαυγής, η ολοφώτεινη, διότι τα πάντα θα φανερωθούν μέσα στο φως του
Χριστού. Την ημερα εκείνη θα έρθει ο φωσφόρος, ο ίδιος ο Χριστός « επί
νεφελών δόξης και επί πτερύγων αγγέλων» (7) . </div>
<div align="justify">
Στα κείμενά του ο αείμνηστος γέροντας Σωφρόνιος
κάνει διαρκώς λόγο για τη μετάνοια, που είναι η οδός για την έλευση της
βασιλείας του Θεού, δηλαδή της θέας του ακτίστου φωτός. Η μετάνοια
συνδέεται αφενός μεν με την όραση της βασιλείας του Θεού, αφού αποτελεί
την προϋπόθεσή της, αφετέρου δε με την αγάπη προς όλον τον κόσμο. Ο
Απόστολος Παύλος έφτασε στο σημείο να προσφέρει τον εαυτό του ανάθεμα
υπέρ της σωτηρίας των αδελφών του (Ρωμ. 9, 3-5). Στο σημείο αυτό
αναφέρεται ο γέροντας Σωφρόνιος: « <em>Ότε όμως </em>δια του
εμφανισθέντος εις εμέ φωτός έβλεπον το βάθος της πτώσεως μου, τότε
ήρχετο κλαυθμός, τον οποίον δεν ηδυνάμην να αναχαιτίσω... αλλά εκ της
φρίκης ταύτης της μετανοίας εγεννήθη εμοί προσευχή ιδιαιτέρας
απογνώσεως, ήτις εβύθισεν εμέ εις θάλασσαν δακρύων... και η παράφορος
αυτή προσευχή είλκυσε προς εμέ την συμπάθειαν του υψίστου Θεού, και το
φως αυτού κατηύγασε το σκότος του είναι μου» (8). </div>
<hr />
<div align="justify">
<strong>ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ </strong></div>
<div align="justify">
(1)Λόγοι Γρηγορίου Θεολόγου. </div>
<div align="justify">
(2) Γεωργίου Μαυρομάτη, <em>Η παραδοθείσα πίστις</em>, εκδ. Ορθόδοξη πορεία, Αθήνα, 1988, σσ. 49 κ.ε. </div>
<div align="justify">
(3) Βασίλειος Όσμπορν, Επισκοπος Σεργκίεβο, <em>Η έλευση της </em>όγδοης <em>ημέρας</em>, εκδ. εν Πλω, Αθήνα, χ.χ. </div>
<div align="justify">
(4) Λεξικό Βιβλικής Θεολογίας, σσ. 983-985. </div>
<div align="justify">
(5) Γεωργίου Μαυρομάτη, <em>Η παραδοθείσα πίστις</em>, εκδ. Ορθόδοξη πορεία, Αθήνα, 1988, σσ. 249-250. </div>
<div align="justify">
(6) Όπ.π. </div>
<div align="justify">
(7)Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου, <em>Λόγοι εόρτιοι μυσταγωγικοί</em>, σ.221. </div>
<div align="justify">
(8) Κλάδος Εκδόσεων Επικοινωνιακής και
Μορφωτικής Υπηρεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος «Ο Απόστολος Παύλος
πρώτος μετά τον Ένα». Αθήνα, 2009, σ. 97.</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-77671459506102463222020-01-11T18:56:00.002+02:002020-01-11T18:56:18.223+02:00Τα δύο είδη ασκητικής θεώρησης: Η πλατωνίζουσα κι η ησυχαστική θεώρηση (Alexander Milenkovits, Θεολόγος)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /><div style="text-align: justify;">
<strong>Το δεύτερο βιβλίο της πρώτης
τριάδας πραγματεύεται για την κατοχή του νού κατά την προσευχή εκτός του
σώματος. Ο Παλαμάς θεωρεί την προσπάθεια εξώσεως του νού από το σώμα,
για να επιτευχθούν έτσι νοερά θεάματα, ως δαιμόνιον εύρημα, έχοντας
προφανώς υπόψιν τις περιοδείες και ουρανοδρομίες των ψυχών σύμφωνα με τα
συστήματα των Γνωστικών και Νεοπλατωνικών. Η εσωτερικότητα είναι μια
πλατωνική κληροδοσία πολύτιμη, εφόσον στον Πλάτωνα δεν τρέπεται σε
ψυχολογισμό. Αντίθετα, αποτελεί φροντίδα για το όντως είναι, που για τον
Πλάτωνα είναι η ψυχή και τη ελευθέρωση της, τη ελευθέρωση του ανθρώπου
απο τα δεσμά του σώματος και του υλικού βίου [20].</strong></div>
<div style="text-align: justify;">
Μέσα από την ορθόδοξη ησυχαστική παράδοση
προκύπτουν δύο είδη ασκητικής θεώρησης. Είναι η πλατωνίζουσα θεώρηση
και η ησυχαστική θεώρηση που έχει την έμπνευσή της στο παλαμικό υπόβαθρο
[21]. Η πλατωνίζουσα θεώρηση έχει την προέλευσή της στα έργα του
Ωριγένη και παρουσιάζει αναλογίες με την θεωρία της φιλοσοφικής γνώσης
του Ενός του φιλοσόφου Πλωτίνου, ο οποίος δεχόταν ότι η ψυχή του
ανθρώπου που αποτελεί την ουσία του, είναι συγγενής με το θείο. Ενώ αυτή
βρισκόταν στον ουρανό εξέπεσε κατά λάθος στη γη και τιμωρήθηκε με την
είσοδό της στο σώμα, το οποίο είναι ξένο ως προς την πραγματική ουσία
του ανθρώπου. Η «πλωτινική σκέψη αποτελεί ανάπλαση του Πλατωνικού
σπιριτουαλισμού στον καμβά του στωϊκού υλισμού, με θεμελιώδη
χαρακτηριστικό της την θεωρία των απορροών που ταξινομεί όχι μόνον
οντολογικά αλλά και αξιολογικά το σύμπαν των όντων εν σχέσει προς το
απολύτως υπερβατικό Εν» [22]. Η ψυχή διακρίνεται σε ανώτερη ψυχή, η
ουσία της οποίας είναι ο νούς και σε κατώτερη ψυχή, που συνδέεται με τις
υλικές ανάγκες του σώματος. Τόσο το σώμα όσο και η ψυχή πρέπει μέσω του
νου να αναμειχθούν με Εν και να αφομοιωθούν ολοκληρωτικά από αυτό.</div>
<img alt="" class="aligncenter wp-image-202819 size-full" height="375" src="http://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2018/09/monaxos.jpg" width="600" /><br />
<div style="text-align: justify;">
Ο κόσμος τελικά δεν είναι δημιουργία του
Θεού αλλά η πτώση του Θεού. « Η γέννηση λοιπόν του ανθρώπου αφορά την
βαθιά αγωνία του διχασμού του σε ένα ¨Είναι¨ ουσίας και ένα ¨Είναι¨
υπάρξεως. Η ίδια η ανθρώπινη ψυχή είναι διχασμένη σε μία θειωτέρα ψυχή
και σε μία γήινη εκρεμαμένη ψυχή ως χρωμένη σώματι» [23]. Ο άνθρωπος δεν
είναι αυτοουσία, δεν είναι κύριος της ίδια της ουσίας του. Η ουσία του
βρίσκεται αλλού και κυριαρχεί πάνω του, ο ίδιος είναι ένα κενό ουσίας,
ένα οντολογικό κενό : «η ύπαρξη του είναι σκιώδης τεμνώμενη από το μηδέν
της απουσίας». Κύριοι της ουσίας μας είμαστε μόνον μέσα στα άδυτα της
αγωνίας που συνιστά ο εν θεωρία εκμηδενισμός του ενθαδικού μας Είναι
[24].</div>
<div style="text-align: justify;">
Κατά τον Ωριγένη η ψυχή του ανθρώπου
είναι συγγενής με τον Θεό και διακρίνεται σε ανώτερη με ουσία του νου,
που ως άυλη προϋπήρχε του ανθρώπου στον ουρανό μέχρι της πτώσης και η
κατώτερη ψυχή, που αποτελείται από το θυμικό και επιθυμητικό μέρος της
ψυχής να συνδεθεί με ένα σώμα. Ο Ωριγένης ωστόσο δέχεται επιπλέον την
παρουσία του πνεύματος στον άνθρωπο, το οποίο είναι μία κτιστή συμμετοχή
στο πνεύμα του Θεού. Το σώμα είναι τιμωρία της ψυχής, το οποίο όμως
κατά τα έσχατα θα λάβει μία άυλη μορφή, ανάλογη αυτής των αγγέλων [25].</div>
<div style="text-align: justify;">
Στον ησυχασμό η πλατωνίζουσα αυτή θεώρηση
καταδικάζεται τελείως. Ο Γρηγόριος Νύσσης ανατρέπει την θεωρία ότι ο
νούς του ανθρώπου είναι συγγενής με τον Θεό, υποστηρίζοντας ότι ο νούς
και η ψυχή είναι κτιστά δημιουργήματα, ενώ ο Θεός άκτιστος. Η απόσταση
που τους χωρίζει είναι τεράστια, όμως με την μετοχή και την ένωση όλου
του ανθρώπου με τον Θεό σμικρύνεται. Ο Μάξιμος Ομολογητής αμφισβητεί ότι
η ψυχή μόνη ή το σώμα μόνο ή ίσως και τα δύο μαζί αποτελούν την ουσία
του ανθρώπου και δέχεται ότι ο άνθρωπος είναι κατά χάρι το «όλον αυτού»,
ως τόπος του κτιστού και ακτίστου είναι [26].<br />
Κατά τον Γρηγορίο Παλαμά τα συναισθήματα και οι επιθυμίες αποτελούν το
παθητικό μέρος της ψυχής κατά την κοινωνία με τον Θεό. Δεν σκεπτόμαστε
μόνο τον Θεό, αλλά τον αγαπούμε, τον επιθυμούμε και μετέχουμε μαζί του.
Το σώμα διαθέτει πνευματικές διαθέσεις, μπορεί δηλαδή να πνευματοποιηθεί
ως αγιασμένο δημιούργημα του Θεού και να συνενωθεί με την ψυχή και ως
εκ τούτου η ένωση με τον Θεό να είναι ένωση καρδιακή, νοερά και
σωματική. Τα πάθη δεν θα εξαλειφθούν αλλά θα μεταμορφωθούν με την χάρη
του Αγίου Πνεύματος, έτσι ώστε να ενωθεί ο αληθινός άνθρωπος μετά του
αληθινού Θεού [27]. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί κατά δύο τρόπους ανόδου
προς το Θεό. Η πρώτη ανάβαση γίνεται με τον νου, την οποία ο Παλαμάς
ονομάζει φανταστική, μη αληθινή και με φανταστικά είδωλα για τον Θεό,
γιατί είναι άνοδος των φιλοσόφων προς τον Θεό. Η δεύτερη είναι αυτή των
ασκητών, η οποία συμβαίνει με ολόκληρη την πλάση για να είναι πλήρες το
κατ΄εικόνα. Ωστόσο, κατά τον Γρηγόριο, η κίνηση αυτή για να είναι
πραγματική , αληθινή, προηγείται μία κενωτική κίνηση, ώστε ο άνθρωπος να
αναγάγει προς τον θεό όχι μόνο τον εαυτό του, αλλά και τα άλλα κτιστά
όντα. Η κενωτική κίνηση αποτελεί τον απαράβατο κανόνα για την αναστάσιμη
ανάβαση του πιστού προς το Θεό. Η κενωτική κίνηση δεν είναι μία κίνηση
έξω από τη φύση των όντων, αλλά αποτελεί προσωπική κίνηση της κτιστής
φύσης προς τον Θεό. Επιπλέον είναι κοινωνική με την έννοια της
καθολικότητας και η μία αποδεικνύει την αλήθεια της άλλης, γεγονός που
μπορούμε να δεχθούμε ότι η κίνηση αυτή είναι κατά Θεόν αληθινή [28].</div>
<img alt="" class="aligncenter wp-image-191972 size-full" height="438" src="http://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2018/05/monaxismos.jpg" width="600" /><br />
<div style="text-align: justify;">
Εκείνο που ζητούν οι Χριστιανοί είναι η
απαλλαγή του νού από το σωματικό φρόνημα, και όχι από το σώμα [29]. Ο
νούς είναι κακός όταν βρίσκεται προσηλωμένος στα σωματικά φρωνήματα, ενώ
μέσα στο σώμα δεν είναι κακός, εφόσον ούτε το σώμα είναι κακό. Αν και ο
απόστολος ονομάζει αθάνατο το σώμα «ποιός θα με απαλλάξει από το σώμα
αυτό του θανάτου» [30], το λέγει αυτό επειδή το υλικό και σωματικό
φρόνημα είναι σωματοειδές, για αυτό παραβάλλοντας αυτό προς το
πνευματικό και θείο φρόνημα, δίκαια το ονόμασε σώμα, και όχι απλώς σώμα,
αλλά θάνατο του σώματος και μάλιστα αφού λίγο παραπάνω δηλώνει
καθαρώτερα ότι δεν κατηγορεί το σώμα, αλλά τήν αμαρτητική ορμή που
εισήλθε μέσα σε αυτό εξαιτίας της παραβάσεως, «είμαι πουλημένος», λέγει
«στην αμαρτία» [31], και ο πουλημένος δεν είναι από τη φύση του δούλος.
Και συνεχίζει «γνωρίζω ότι δεν κατοικεί μέσα στο σώμα μου αγαθό» [32].
Δεν εννοεί το σώμα, αλλά το κακό που κατοικεί μέσα σε αυτό. Αυτόν λοιπόν
τον νόμο, που βρίσκεται μέσα στα μέλη μας και αντιστρατεύεται τον νόμο
του νού και κατοικεί μέσα στο σώμα, εννοεί κακό και όχι τον νού [33].</div>
<div style="text-align: justify;">
Βέβαια ο νούς δεν κατοικεί ούτε εντός του
σώματος σαν σε αγγείο, γιατί είναι ασώματος, ούτε έξω, γιατί είναι
συνεδεμένος με το σώμα, αλλά βρίσκεται ως δύναμη μέσα στην καρδιά. Ο
ίδιος ο Χριστός σε άλλο σημείο επισημάνει πως «δεν είναι τα εισερχόμενα
που μολύνουν τον άνθρωπο αλλά τα εξερχόμενα από αυτόν δηλαδή από το
στόμα» [34], και συνεχίζει «γιατί μέσα από την καρδιά εξέρχονται οι
πονηροί λογισμοί» [35]. Πως θα εισέλθει ο Χριστός μέσα στο σώμα, εάν
ούτε ο νούς δεν επιτρέπεται να βρίσκεται μέσα σε αυτό [36]; Οι ησυχαστές
απορρίπτουν τον νόμο της αμαρτίας και αποδέχονται την εποπτεία του νού,
δίνοντας σε κάθε στοιχείο την ανάλογη σειρά: στην αίσθηση την
εγκράτεια, στο παθητικό την αγάπη, στο λογιστικό την νήψη [37]. Όταν
λοιπόν κάποιος καθαρίσει το σώμα του με εγκράτεια, καταστήσει το θυμικό
και την επιθυμία με τη θεία αγάπη αφορμή αρετών και παρουσιάσει στον Θέο
με την προσευχή τον νού εξαγνισμένο, αποκτά και βλέπει μέσα του τη χάρη
που έχει υποσχεθεί ο θεός σε αυτούς που είναι καθαροί στην καρδιά.
Πρόκειται για την εισχώρηση της ενέργειας του νου και όχι της ουσίας
του, η οποία παραμένει πάντα συνδεδεμένη με το σώμα [38]. Έτσι η από την
έξω παιδεία γνώση όχι μόνο είναι άλλη, αλλά και παρουσιάζεται αντίθετη
πρός την αληθινή και πνευματική γνώση, αν και μερικοί και φιλόσοφοι
πεπεισμένοι από αυτήν, ισχυριζόταν σαν να πρόκειται για μία και την
αυτή, χαρακτηρίζοντάς την ως σκοπό της θεωρίας [39].</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-49143867225711265692020-01-11T16:40:00.001+02:002020-01-11T16:40:06.001+02:00+ μητρ. Αντώνιος Bloom Ιησού; Τί κοινό υπάρχει μεταξύ μας;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1090255993874226075" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieIFuUyYf63Viezy6NCw_Rpgtq9tjentObiciCB5uI3wlcBZRSnWqWrCiuTLzw4i0ShgdM_uLuuFurCwRuKKCYzdHtkyQUltd-A88e_DgxiUrYsLOABhzVaVTR5M5fjjOTpT-TBmAWIu8/s1600/b4f774be0578b21a263c8292017f7054.jpg" style="background-color: #fce5cd; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><b><img border="0" data-original-height="756" data-original-width="474" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieIFuUyYf63Viezy6NCw_Rpgtq9tjentObiciCB5uI3wlcBZRSnWqWrCiuTLzw4i0ShgdM_uLuuFurCwRuKKCYzdHtkyQUltd-A88e_DgxiUrYsLOABhzVaVTR5M5fjjOTpT-TBmAWIu8/s640/b4f774be0578b21a263c8292017f7054.jpg" width="401" /></b></a></div>
<div style="border: 0px; color: #777777; font-family: "Droid Sans", arial, sans-serif; font-size: 15.2px; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; padding: 0px 0px 20px; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: #fce5cd; border: 0px; color: black; font-family: inherit; font-size: 15.2px; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><b><br /></b></span></div>
<div style="border: 0px; color: #777777; font-family: "Droid Sans", arial, sans-serif; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; padding: 0px 0px 20px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: #fce5cd; border: 0px; color: black; font-family: inherit; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: medium;"><b>Και,
λοιπόν, στο σημερινό Ευαγγέλιο βλέπουμε πώς ήρθε ο Χριστός, πώς ο
δαιμονισμένος άνθρωπος – με τον οποίον καμιά φορά τόσο μοιάζουμε –
στάθηκε μπροστά Του – πρόσωπο με πρόσωπο –, και Τον ρώτησε – Τον
Άνθρωπο, Τον μοναδικό γνήσιο Άνθρωπο: Τί δουλειά έχεις μ΄εμένα, Ιησού;
Τί κοινό υπάρχει μεταξύ μας; Γιατί ήρθες; Για να με βασανίσεις; <span style="border: 0px; font-family: inherit; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Και
ο Χριστός διέταξε να βγει το κακό και καταστρεπτικό πνεύμα από τον
άνθρωπο. Και ο νους του ανθρώπου φωτίστηκε, η καρδιά του ηρέμησε, και ο
ίδιος έγινε πάλι άνθρωπος και άρχισε, στα πόδια του Χριστού, να Τον
ακούει, να ακούει το λόγο της ζωής.</span></b></span></span></div>
<div style="border: 0px; color: #777777; font-family: "Droid Sans", arial, sans-serif; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; padding: 0px 0px 20px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: #fce5cd; border: 0px; color: black; font-family: inherit; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: medium;"><b>Όλοι
εμείς μπορούμε να πλησιάσουμε έτσι προς το Χριστό, έστω στις προσευχές
μας, έστω μέσω των μυστηρίων, εκείνων των ισχυρών, αήττητων ενεργειών
του Θεού για να γίνουμε ελεύθεροι, ελεύθεροι από όλες τις καταστροφικές
δυνάμεις μέσα μας – αν μόνο διαμένουμε μαζί με το Χριστό για να γίνουμε
εντελώς υγιές και δεν επιστρέφουμε ξανά σε ό,τι μας δηλητηριάζει και μας
καταστρέφει, αλλά κηρύττουμε στον κόσμο τί μας έχει προσφέρει ο
Χριστός.</b></span></span></div>
<div style="border: 0px; color: #777777; font-family: "Droid Sans", arial, sans-serif; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; padding: 0px 0px 20px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: #fce5cd; border: 0px; color: black; font-family: inherit; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: medium;"><b><span style="border: 0px; font-family: inherit; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Γι΄αυτό
ας μην διαβάσουμε αυτή την ιστορία σαν να είναι μακριά από μας σαν να
μην έχει καμία σχέση με μας. Μας αφορά άμεσα. Ας κοιτάξουμε μέσα μας. Τί
υπάρχει, που μας σκοτεινιάζει το νου, συσκοτίζει την καρδιά μας, οδηγεί
τη θέλησή μας στο κακό, κάνει τα λόγια μας κενά, κακά, τρομερά και
νεκρά, και τις πράξεις μας καταστροφικές; Ας πλησιάσουμε προς τον
Χριστό, όπως δαιμονισμένος, στην εξομολόγηση, στη μετάληψη, στο
ευχέλαιο και στις προσευχές μας. Μα, ας ζητήσουμε και από τους δικούς
μας και τους φίλους μας να μας θυμηθούν στις δικές τους προσευχές. Και
θα θεραπευτούμε</span>. </b></span></span></div>
<div style="border: 0px; color: #777777; font-family: "Droid Sans", arial, sans-serif; font-size: 15.2px; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; padding: 0px 0px 20px; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: #fce5cd; border: 0px; color: black; font-family: inherit; font-size: 15.2px; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><b><br /></b></span></div>
<div style="border: 0px; color: #777777; font-family: "Droid Sans", arial, sans-serif; font-size: 15.2px; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; padding: 0px 0px 20px; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: #fce5cd; border: 0px; color: black; font-family: inherit; font-size: 15.2px; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-variant: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><b>+ μητρ. Αντώνιος Bloom</b></span></div>
</div>
</div>
<div class="post-footer">
<div class="post-footer-line post-footer-line-1">
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn" itemprop="author" itemscope="itemscope" itemtype="http://schema.org/Person">
<a class="g-profile" data-gapiattached="true" data-gapiscan="true" data-onload="true" href="https://www.blogger.com/profile/03700276697403440370" rel="author" title="author profile">
<span itemprop="name">π Παντελεήμων Kρούσκος</span>
</a>
</span>
</span>
<span class="post-timestamp">
στις
<a class="timestamp-link" href="https://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2019/10/blog-post_20.html" rel="bookmark" title="permanent link"><abbr class="published" itemprop="datePublished" title="2019-10-20T11:37:00+03:00">11:37:00 π.μ.</abbr></a>
</span></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
<br />Read more: <a href="http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-11-02T01:31:00-07:00&max-results=7&start=70&by-date=false#ixzz6AjVTYtIA" style="color: #003399;">http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-11-02T01:31:00-07:00&max-results=7&start=70&by-date=false#ixzz6AjVTYtIA</a></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-7317309789985189392020-01-11T16:38:00.003+02:002020-01-21T17:08:26.958+02:00Κανένας δε γεννήθηκε στον κόσμο αυτόν για να ζήσει αιώνια. <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1911514060285475167" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikxYET_puKOUQAwCxB6ne0d4OdQXJIYyAhvj1rw5w1o0x8CJsl4ib6q68xvHdOorcm9d7TL-uIRLRXeT4o7rrOCF-OVnsJPdtq0pY6bixzTNGk4T3EsWWVrBoLISSkQujpIF7alWM5Ics/s1600/662-600x354.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="354" data-original-width="600" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikxYET_puKOUQAwCxB6ne0d4OdQXJIYyAhvj1rw5w1o0x8CJsl4ib6q68xvHdOorcm9d7TL-uIRLRXeT4o7rrOCF-OVnsJPdtq0pY6bixzTNGk4T3EsWWVrBoLISSkQujpIF7alWM5Ics/s400/662-600x354.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="_3x-2" data-ft="{"tn":"H"}" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #1d2129; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;">
<div data-ft="{"tn":"H"}" style="font-family: inherit;">
<div class="mtm" style="font-family: inherit; margin-top: 10px;">
<div style="font-family: inherit; position: relative;">
<div class="_1ktf" data-ft="{"tn":"E"}" style="font-family: inherit; margin-left: -12px;">
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
<br />
<div class="_5pbx userContent _3576" data-ft="{"tn":"K"}" data-testid="post_message" id="js_4" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; letter-spacing: normal; line-height: 1.38; margin-top: 6px; orphans: 2; text-align: start; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;">
<div class="separator" style="clear: both; font-style: normal; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath3-3.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/74468117_2696423357054561_9015363652563238912_n.jpg?_nc_cat=110&_nc_oc=AQnfGput4aLhOp04adW6hxZYkHIMFx-JheD-iI3mqH3Bd8XOL90ptDUD2Y6hh7jLB00Q29wew_nBL4yok5LLRfHZ&_nc_ht=scontent.fath3-3.fna&oh=bf0f00344b4e5181998e4989ead77ea0&oe=5E1C0410" style="background-color: black; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #b6d7a8;"><b></b></span></a></div>
<div style="font-family: inherit; font-style: normal; margin: 0px 0px 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #b6d7a8;"><b><br /></b></span></span></div>
<div style="font-family: inherit; font-style: normal; margin: 0px 0px 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #b6d7a8;"><b>Οι
πλούσιοι πεθαίνουν όπως κι οι φτωχοί. Κανένας δε γεννήθηκε στον κόσμο
αυτόν για να ζήσει αιώνια. Ο κόσμος αυτός είναι φθαρτός και περιμένει το
τέλος του. Οι πλούσιοι πεθαίνουν αφήνοντας έναν αναστεναγμό γι’ αυτόν
τον κόσμο. Οι φτωχοί αφήνουν έναν αναστεναγμό για το μέλλοντα κόσμο.
Αφήνοντας τον κόσμο αυτόν ο πλούσιος εγκατέλειψε τη λαμπρότητα, την
πολυτέλεια και τις ηδονές του. Ο Λάζαρος άφησε τον κόσμο αυτό και μαζί
του άφησε την πείνα, τις πληγές και τα σκυλιά.</b></span></span></div>
<div style="font-family: inherit; font-style: normal; margin: 6px 0px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #b6d7a8;"><b>Ας
δούμε τώρα το θερισμό του Θεού. Όταν πέθανε ο Λάζαρος, άγγελοι
παρέλαβαν την ψυχή του και την οδήγησαν στον παράδεισο. Όταν πέθανε ο
πλούσιος, οι άγγελοι έφυγαν με άδεια χέρια από το νεκροκράβατό του. Από
μια φανερά σάπια ρίζα, οι άγγελοι βρήκαν και έδρεψαν ένα υπέροχο και
ώριμο φρούτο. Από το άλλο δέντρο, που ήταν καταπράσινο και ευσκιόφυλλο,
δε βρήκαν κανένα καρπό. «Παν ουν δένδρον μη ποιούν καρπόν καλόν
εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται» (Λουκ. θ’ 9).</b></span></span></div>
<div style="font-family: inherit; font-style: normal; margin: 6px 0px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #b6d7a8;"><b>Τα
προφητικά αυτά λόγια εκπληρώθηκαν απόλυτα στον άσπλαχνο πλούσιο.
Ξεριζώθηκε τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Το σώμα του το έρριξαν στον
τάφο, για να λιώσει εκεί. Η ψυχή του πήγε στην κόλαση, για να καίγεται
εκεί. Οι άγγελοι δε μαζεύτηκαν γύρω από το νεκρικό του κρεβάτι, αφού
ήξεραν πως εκεί δεν περίμεναν τίποτα. Τη θέση των αγγέλων πήραν οι
δαίμονες κι οι άνθρωποι, για να τον θάψουν. Οι δαίμονες έθαψαν την ψυχή
του στην κόλαση κι οι άνθρωποι το σώμα του στη γη.</b></span></span></div>
<div style="font-family: inherit; font-style: normal; margin: 6px 0px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #b6d7a8;"><b>Οι
άνθρωποι, όπως ήταν φυσικό, αντέδρασαν διαφορετικά στο θάνατο του
πλούσιου απ’ ό,τι σ’ εκείνον του φτωχού Λάζαρου, όπως γινόταν κι όταν
ζούσαν. Ο θάνατος του πλούσιου έγινε αμέσως γνωστός παντού κι όλη η πόλη
μαζεύτηκε στην κηδεία του. Το παγωμένο σώμα του το ξαναέντυσαν με
πορφυρά και πολυτελή λινά ρούχα, το τοποθέτησαν σε φέρετρο φτιαγμένο από
σπάνια ξύλα και μέταλλα και το περιέφεραν στην πόλη σε χρυσή άμαξα που
έσυραν άλογα με μαύρες σέλες. Κατά κάποιο τρόπο απαιτούσαν έτσι την
έκφραση λύπης για κάποιον που, με τη ζωή του, σκόρπισε τον οίκτο του
ουρανού. Πίσω από τη νεκροφόρα ακολουθούσε το πλήθος των φίλων του, των
συγγενών και των δούλων του, που όλοι τους ήταν ντυμένοι με πένθιμα
μαύρα ρούχα. Ακολουθούσαν ποιόν; Έναν άνθρωπο που δεν έδινε ούτε τα
περισσεύματα από το τραπέζι του σ’ έναν πεινασμένο ζητιάνο. Η πόλη
ολόκληρη βγήκε για την κηδεία του, να εκφράσει το σεβασμό του σ’ αυτόν
τον έξοχο συμπολίτη και ν’ ακούσει τις ομιλίες που εκθείαζαν τις αρετές
του κι όλα όσα είχε κάνει για την πόλη, το έθνος και για την ανθρωπότητα
γενικότερα. Άκουσαν όλοι λόγια όμορφα σαν τα πορφυρά ρούχα, απαλά σαν
το εξαιρετικό λινό που φορούσε το νεκρό σώμα, που τώρα δεν είχε ανάγκη
ούτε ένα ψίχουλο από το τραπέζι αυτού του κόσμου. Λόγια που ήταν τόσο
ψεύτικα, όσο κι η ζωή του ανθρώπου αυτού. Λόγια τόσο κενά όσο η ψυχή
του, που ήταν άμοιρη καλών έργων.</b></span></span></div>
<div style="font-family: inherit; font-style: normal; margin: 6px 0px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #b6d7a8;"><b>Τελικά
έχωσαν στη γη το σώμα που ήταν ντυμένο στα πορφυρά και στα πολυτελή
λινά. Κι εκεί δεν το έλειχαν τα σκυλιά, αλλά το καταβρόχθιζαν τα
σκουλήκια. Πάνω στον τάφο, στον τάφο εκείνου που είχε χάσει το στεφάνι
της αιώνιας δόξας, τοποθετήθηκαν στεφάνια με λουλούδια. Πάνω στον τάφο
έβαλαν και μια ακριβή πέτρινη στήλη, όπου ήταν χαραγμένο το όνομα του
ανθρώπου που δεν ήταν γραμμένο στο βιβλίο της ζωής. Κανένας από τις
χιλιάδες ανθρώπους που έλαβαν μέρος στην τελετή αυτή όμως, δεν ήξερε ότι
η ψυχή του ανθρώπου αυτού βρισκόταν ήδη στην κόλαση.</b></span></span></div>
<div style="font-family: inherit; font-style: normal; margin: 6px 0px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #b6d7a8;"><b>Από
την άλλη πλευρά τώρα, τι είδους κηδεία να είχε ο φτωχός Λάζαρος; Θα
έμοιαζε μάλλον με τον ενταφιασμό κάποιου σκύλου που βρέθηκε νεκρός στο
δρόμο. Θα πρέπει να υπήρχε κάποια κρατική εξουσία για ν’ αναλάβει τους
νεκρούς ζητιάνους που πέθαιναν στο δρόμο και να τους θάψει. Κι αυτό για
διάφορους λόγους, αλλά κυρίως για τους εξής δύο: πρώτα για τον κίνδυνο
να ξεσχίσουν τα σκυλιά το σώμα του και να το σκορπίσουν στην αγορά και
δεύτερο, από το φόβο μη μυρίσει και μολύνει έτσι την πόλη. Όπως και νά
‘χαν τα πράγματα, το σώμα έπρεπε να μεταφερθεί το συντομότερο έξω από
την πόλη και να ενταφιαστεί, γιατί το πτώμα αυτό, που ήταν γεμάτο πληγές
και ντυμένο με ράκη, ενοχλούσε την όραση των περαστικών. Το μόνο που
φρόντιζαν όλοι, ήταν η καλοπέραση των κατοίκων της πόλης. Η παρουσία του
φτωχού ανθρώπου τους ενοχλούσε όλους, τόσο όσο ζούσε όσο κι όταν
πέθανε. Οι αρχές δεν έχωναν τη μύτη τους σε τέτοια δυσάρεστα πράγματα,
γι’ αυτό και δεν προσπαθούσαν να βρουν και να πληρώσουν ανθρώπους για να
εκτελέσουν το δυσάρεστο αυτό καθήκον. Αυτό που περνούσε από στόμα σε
στόμα, ήταν: Κάποιος ζητιάνος πέθανε· ποιος θα τον θάψει; Ποιος θα
πληρώσει γι’ αυτό; Ποιος ήταν αυτός; Και μια ανόητη ερώτηση: Ποιος θα
ήξερε και θα θυμόταν το όνομα του ζητιάνου;</b></span></span></div>
<div style="font-family: inherit; font-style: normal; margin: 6px 0px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #b6d7a8;"><b>Πόσο
μεγάλη ήταν η διαφορά ανάμεσα στους δυο αυτούς ανθρώπους, από την αξία
που είχαν στα μάτια των άλλων; Ο ουρανός όμως δε νοιάζεται πολύ για την
κρίση των ανθρώπων. Δε νοιάζεται αν οι άνθρωποι επαινούν ή περιφρονούν,
αν ανταμείβουν με μετάλλια ή αν καταδικάζουν. Η εκτίμηση των ανθρώπων
φτάνει μόνο ως τον τάφο εκείνων που πέθαναν. Μετά την ψυχή την
αναλαμβάνει ο ουρανός και κάνει τη δική του εκτίμηση. Γι’ αυτό κι ο
πλούσιος άνθρωπος που ντυνόταν με πανάκριβα ρούχα πήγε κατευθείαν στην
κόλαση, ενώ ο Λάζαρος με τα έλκη ανέβηκε στον παράδεισο.</b></span></span></div>
<div style="background-color: black; display: inline; font-family: inherit; margin: 6px 0px 0px;">
<span style="color: #93c47d; font-size: xx-small;"><b><i>Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς</i></b></span></div>
</div>
</div>
</div>
<div class="post-footer">
<div class="post-footer-line post-footer-line-1">
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn" itemprop="author" itemscope="itemscope" itemtype="http://schema.org/Person">
<a class="g-profile" data-gapiattached="true" data-gapiscan="true" data-onload="true" href="https://www.blogger.com/profile/03700276697403440370" rel="author" title="author profile">
<span itemprop="name">π Παντελεήμων Kρούσκος</span>
</a>
</span>
</span>
<span class="post-timestamp">
στις
<a class="timestamp-link" href="https://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2019/11/blog-post_2.html" rel="bookmark" title="permanent link"><abbr class="published" itemprop="datePublished" title="2019-11-02T20:50:00+03:00">8:50:00 μ.μ.</abbr></a>
</span></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
<br />
Read more: <a href="http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-11-11T03:30:00-08:00&max-results=7&start=63&by-date=false#ixzz6AjV45Z8o" style="color: #003399;">http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-11-11T03:30:00-08:00&max-results=7&start=63&by-date=false#ixzz6AjV45Z8o</a></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-31113086819942495792020-01-11T16:36:00.003+02:002020-01-11T16:36:54.044+02:00Μιχαήλ ο ενδοξώτατος, Γαβριήλ ο χαριέστατος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-3641570154288959546" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBxTTJ360fIiDqPY_LuG-MSF6EXd3yEccG3hM-FCm1eSU_GW7pZpxWMYAVk9JaqQ1MImEan8Ev78gGZEvWXB4M-RpH2_6wP8B99tT_nsjXU2WzUT6I4xk3sSOUhZWcMJ3loAdmnRuf_ck/s1600/76651488_2707518642611699_2699755986305941504_n.jpg" style="background-color: black; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #cfe2f3;"><b><img border="0" data-original-height="700" data-original-width="467" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBxTTJ360fIiDqPY_LuG-MSF6EXd3yEccG3hM-FCm1eSU_GW7pZpxWMYAVk9JaqQ1MImEan8Ev78gGZEvWXB4M-RpH2_6wP8B99tT_nsjXU2WzUT6I4xk3sSOUhZWcMJ3loAdmnRuf_ck/s640/76651488_2707518642611699_2699755986305941504_n.jpg" width="426" /></b></span></a></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #cfe2f3;"><b><br /></b></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #93c47d;">Mιχαήλ
ο ενδοξότατος και λαμπρότατος ταξιάρχης των ασωμάτων Δυνάμεων, πολλάς
ευεργεσίας και χάριτας φαίνεται ότι έδειξεν εις το γένος των ανθρώπων,
τόσον εν τη Παλαιά Διαθήκη, όσον και εν τη Nέα χάριτι του Eυαγγελίου.
Διότι αυτός εφάνη πρώτον εις τον Πατριάρχην Aβραάμ. Έπειτα εις τον Λωτ,
όταν ελύτρωσεν αυτόν με τας θυγατέρας του από το θεόπεμπτον πυρ, και από
την καταστροφήν των Σοδόμων. Mετά ταύτα εφάνη εις τον Πατριάρχην Iακώβ,
όταν ελύτρωσεν αυτόν από τας φονικάς χείρας του αδελφού του Hσαύ. Aυτός
επροπορεύετο έμπροσθεν της παρεμβολής των υιών Iσραήλ, όταν
ελευθερώθησαν από την σκλαβίαν των Aιγυπτίων, και με τον στύλον του
πυρός και της νεφέλης, ευκόλυνεν εις εκείνους την δυσκολίαν της
οδοιπορίας. Aυτός εφάνη εις τον μάντιν Bαλαάμ, όταν εκείνος επήγαινε διά
να καταρασθή τον Iσραηλιτικόν λαόν, φοβερίζωντας αυτόν και φανερά
εμποδίζωντας από το τοιούτον κίνημα. Aυτός και προς τον Iησούν του Nαυή
ερωτήσαντα, απεκρίθη. «Eγώ αρχιστράτηγος Kυρίου νυνί παραγέγονα». Oύτος
και εν τη νέα χάριτι εχώνευσε τους ποταμούς, τους οποίους μίαν φοράν
απέλυσαν οι δυσσεβείς εναντίον του εν Xώναις αγιάσματός του, και
εναντίον του θείου Nαού του.</span></span></div>
<span style="background-color: black;"><span style="color: #93c47d;"><div style="text-align: justify;">
Kαι άλλα δε πολλά ιστορούνται δι’ αυτόν εν ταις θεοπνεύστοις Γραφαίς.
Διά τούτο και ημείς προστάτην αυτόν και φύλακα της ζωής ημών
προβαλλόμενοι, την πάνσεπτον αυτού πανήγυριν εορτάζομεν σήμερον, η οποία
και Σύναξις ονομάζεται δι’ αιτίαν τοιαύτην.</div>
<div style="text-align: justify;">
O διά υπερβολήν υπερηφανίας επαρθείς κατά του πάντων Ποιητού και
Δεσπότου Διάβολος, και καυχησάμενος να βάλη τον θρόνον του επί των
νεφελών του ουρανού, και να γένη όμοιος τω Yψίστω, καθώς περί αυτού
γράφει ο Hσαΐας (Hσ. ιδ΄, 14), ούτος, λέγω, επειδή ευθύς οπού ενόησε
ταύτα και εβουλήθη, εξέπεσεν από την ουράνιον δόξαν και από το
αρχαγγελικόν αυτού αξίωμα. Kαθώς είπεν εν Eυαγγελίοις ο Kύριος.
«Eθεώρουν τον Σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα» (Λουκ. ι΄,
18). Oμοίως δε και το υποτασσόμενον εις αυτόν τάγμα των Aγγέλων,
απεσκίρτησεν από Θεού διά υπερηφάνειαν, διά τούτο εξέπεσε και αυτό μαζί
με τον αρχηγόν του Διάβολον. Kαι έγιναν όλοι ομού σκοτεινοί αντί
φωτεινοί. Kαι δαίμονες, αντί Άγγελοι. Tότε λοιπόν λέγεται, ότι ο μέγας
ούτος αρχιστράτηγος Mιχαήλ, βλέπωντας την ελεεινήν των Aγγέλων έκπτωσιν,
εκατάλαβε την αιτίαν της τοιαύτης εκείνων πτώσεως. Kαι διά τούτο με την
υποταγήν και ταπείνωσιν, την οποίαν έδειξεν ως δούλος ευχάριστος και
οικέτης πιστός προς τον εδικόν του Δεσπότην Θεόν, διεφύλαξε, τόσον την
εδικήν του δόξαν και λαμπρότητα την παρά Θεού χαρισθείσαν, όσον και την
δόξαν των άλλων Aγγελικών ταγμάτων. Όθεν διά την υποταγήν και
ευγνωμοσύνην του ταύτην, εδιωρίσθη παρά του Θεού Παντοκράτορος, να ήναι
πρώτος των Aγγελικών τάξεων.</div>
<div style="text-align: justify;">
Συνάξας γαρ και ενώσας εις έν τους χορούς των Aγγέλων, εφώναξεν εις
αυτούς το «Πρόσχωμεν». Ήτοι ας προσέξωμεν και ας εννοήσωμεν, τι έπαθον
ούτοι οι εκπεσόντες δαίμονες διά την υπερηφανίαν τους, οίτινες προ
ολίγου ήτον μαζί με ημάς Άγγελοι. Kαι ας στοχασθώμεν τι μεν είναι ο
Θεός, τι δε είναι ο Άγγελος. O μεν γαρ Θεός, είναι Δεσπότης και
Δημιουργός ημών των Aγγέλων. Hμείς δε οι Άγγελοι, είμεθα δούλοι και
κτίσματα του Θεού. Kαι έτζι ανύμνησε και εδόξασε τον των απάντων Θεόν,
αναβοήσας εκείνον βέβαια τον θείον και αγγελικόν ύμνον με όλους τους
Aγγέλους, «Άγιος, Άγιος, Άγιος Kύριος Σαβαώθ, πλήρης ο ουρανός και η γη
της δόξης αυτού». Tο τοιούτον λοιπόν μυστήριον εξ αρχαίας παραδόσεως
παραλαβόντες ημείς, την παρούσαν εορτήν εορτάζομεν. Σύναξιν αυτήν
ονομάζοντες των Aγγέλων: τουτέστι προσοχήν, ομόνοιαν και ένωσιν.</div>
<div style="text-align: justify;">
+ Mαζί δε με τον Aρχάγγελον Mιχαήλ εορτάζομεν σήμερον και τον ωραιότατον
και χαριέστατον Aρχάγγελον Γαβριήλ. Διατί και αυτός πολλάς ευεργεσίας
εποίησεν εις το ανθρώπινον γένος, τόσον εν τη Παλαιά, όσον και εν τη Nέα
Διαθήκη. Ον μεν γαρ τη προφητεία του Δανιήλ φέρεται αυτολεξεί το όνομά
του, όταν εξήγησεν εις τον Δανιήλ την όρασιν, οπού είδε περί των
βασιλέων Mήδων και Περσών και Eλλήνων. «Γαβριήλ, γάρ φησι, συνέτισον
εκείνον (τον Δανιήλ δηλ.) την όρασιν» (Δαν. η΄, 16). Kαι πάλιν ο αυτός
Γαβριήλ εφανέρωσεν εις τον αυτόν Δανιήλ, ότι μετά εβδομήκοντα εβδομάδας
χρόνων, ήγουν μετά τετρακοσίους εννενήντα επτά χρόνους, έχει να έλθη ο
Xριστός. «Kαι ιδού, φησιν, ανήρ Γαβριήλ, ον είδον εν τη οράσει εν τη
αρχή πετόμενος, και ήψατό μου ωσεί ώραν θυσίας εσπερινής, και συνέτισέ
με», και τα εξής (Δαν. θ΄, 21). Aυτός είναι οπού ευηγγέλισε και την
γυναίκα του Mανωέ, ότι έχει να γεννήση τον Σαμψών. Aυτός είναι οπού
ευηγγέλισε τον Iωακείμ και την Άνναν, ότι μέλλουν να γεννήσουν την
κυρίαν και Δέσποιναν Θεοτόκον.</div>
<div style="text-align: justify;">
Έν δε τη Nέα Διαθήκη, αυτός είναι οπού ευηγγέλισε τον Ζαχαρίαν, εστώς εκ
δεξιών επί του θυσιαστηρίου του θυμιάματος, ότι έχει να γεννήση τον
μέγαν Iωάννην τον Πρόδρομον. Aυτός έτρεφε και την Αειπάρθενον Mαριάμ
δώδεκα χρόνους μέσα εις τα Άγια των Aγίων με τροφήν ουράνιον. Aυτός δη
αυτός, και ποίος αμφιβάλλει, ευηγγέλισε την αυτήν Θεοτόκον, ότι μέλλει
να γεννήση εκ Πνεύματος Aγίου τον Yιόν και Λόγον του Θεού. Aυτός εφάνη
εις το όραμα του Iωσήφ, ως θέλουσι πολλοί, και είπεν εις αυτόν να μη
φοβηθή, αλλά να παραλάβη Mαριάμ την γυναίκα του, επειδή το εν αυτή
γεννηθέν εκ Πνεύματός εστιν Aγίου. Aυτός εφάνη και εις τους ποιμένας και
ευηγγέλισεν αυτούς, ότι ετέχθη ο Σωτήρ του κόσμου Xριστός. Kαι αυτός εν
οράματι είπεν εις τον Iωσήφ να πάρη το Παιδίον και την Mητέρα αυτού και
να φύγη εις Aίγυπτον. Kαι πάλιν αυτός ο ίδιος είπεν αυτώ να επιστρέψη
εις την γην Iσραήλ. Πολλοί δε των ιερών διδασκάλων και ασματογράφων
γνωματεύουσιν, ότι ο θείος Γαβριήλ ήτον ο λευχειμονών εκείνος Άγγελος,
όστις κατελθών από τον Oυρανόν, απεκύλισε τον λίθον από της θύρας του
μνημείου του ζωοδότου Iησού, και εκάθητο επάνω αυτού. Kαι αυτός ήτον ο
ευαγγελίσας τας Mυροφόρους περί της αναστάσεως του Kυρίου. Kαι διά να
ειπούμεν καθολικώς, ο θειότατος Γαβριήλ υπηρέτησεν εις το Mυστήριον της
ενσάρκου οικονομίας του Θεού Λόγου απ’ αρχής έως τέλους. Διά τούτο και η
Eκκλησία του Xριστού παρέλαβε να συνεορτάζη αυτόν μαζί με τον
Aρχάγγελον Mιχαήλ, και να επικαλήται την παρ’ αυτού χάριν και βοήθειαν.</div>
</span></span><br />
<div style="background-color: black; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-top: 6px;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #93c47d;"><i>άγιος Νικόδημος Αγιορείτης</i></span></div>
</div>
</div>
<div class="post-footer">
<div class="post-footer-line post-footer-line-1">
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn" itemprop="author" itemscope="itemscope" itemtype="http://schema.org/Person">
<a class="g-profile" data-gapiattached="true" data-gapiscan="true" data-onload="true" href="https://www.blogger.com/profile/03700276697403440370" rel="author" title="author profile">
<span itemprop="name">π Παντελεήμων Kρούσκος</span>
</a>
</span>
</span>
<span class="post-timestamp">
στις
<a class="timestamp-link" href="https://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2019/11/blog-post_7.html" rel="bookmark" title="permanent link"><abbr class="published" itemprop="datePublished" title="2019-11-07T15:21:00+03:00">3:21:00 μ.μ.</abbr></a>
</span></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
<br />Read more: <a href="http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-11-11T03:30:00-08:00&max-results=7&start=63&by-date=false#ixzz6AjUfRTHt" style="color: #003399;">http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-11-11T03:30:00-08:00&max-results=7&start=63&by-date=false#ixzz6AjUfRTHt</a></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-4514266144971681142020-01-11T16:34:00.003+02:002020-01-11T16:34:56.136+02:00Οι δύο φωτεινότατοι οφθαλμοί του παντεπόπτου Θεού<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-4601387108800876488" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<span style="background-color: black; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 13px; white-space: pre-wrap;"><span style="color: #ea9999;"><b><br /></b></span></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmBHSnq-kcDSFg1tUOhKypVwSoYENMyee8kWc3_cvoK-ldEhTwJrD9ZzuHYh-UEjUqDvxL9xq7Zrvyy5ZMKlc69DanE7bgaVeNTKiKUSQNjMGGqTGtB-Xdv1NN0J96oC9CjmKtL31Sz4k/s1600/106285.jpg" style="background-color: black; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #ea9999;"><b><img border="0" data-original-height="1214" data-original-width="900" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmBHSnq-kcDSFg1tUOhKypVwSoYENMyee8kWc3_cvoK-ldEhTwJrD9ZzuHYh-UEjUqDvxL9xq7Zrvyy5ZMKlc69DanE7bgaVeNTKiKUSQNjMGGqTGtB-Xdv1NN0J96oC9CjmKtL31Sz4k/s640/106285.jpg" width="474" /></b></span></a></div>
<span style="background-color: black; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 13px; white-space: pre-wrap;"><span style="color: #ea9999;"><b><br /></b></span></span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<b style="background-color: black; color: #ea9999; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; white-space: pre-wrap;">Ο Μιχαήλ και ο Γαβριήλ είναι οι δύο φωτεινότατοι οφθαλμοί του παντεπόπτου Θεού, με τους οποίους βλέπει και φωτίζει όλον τον ορατόν και αόρατον κόσμον. Μιχαήλ και Γαβριήλ είναι αι δύο κραταιόταται χείρες του Παντοκράτορος, με τας οποίας διοικεί όλα τα πάντα, ουράνια και επίγεια. Μιχαήλ και Γαβριήλ είναι οι δύο ταχύτατοι και μυριόπτεροι πόδες του πανταχού παρόντος Κυρίου, με τους οποίους περιέρχεται και εμπεριπατεί όχι μόνον την οικουμένη όλην, αλλ’ έως και αυτάς τας αΰλους ψυχάς των ανθρώπων, έως και αυτάς τας σκοτεινοτάτας αβύσσους. Διά τούτο εις μίαν στιγμήν βλέπεις αυτούς να ευρίσκωνται εις το ένα άκρον του κόσμου, και εις την άλλην στιγμήν να ευρίσκωνται εις το άλλο άκρον, τώρα να θαυματουργούσιν εις την στεριά και τώρα να αρπάζωσιν από τα βάθη της αβύσσου τους καταβυθισθέντας.</b></div>
<span style="background-color: black; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; white-space: pre-wrap;"><span style="color: #ea9999;"><b>
Μιχαήλ, ο Άγγελος του θείου φόβου. Γαβριήλ, ο Άγγελος της θείας χαράς. Μιχαήλ, η παιδευτική δεξιά του Δικαίου. Γαβριήλ, η ελεημονητική δεξιά του Φιλάνθρωπου. Μιχαήλ, ο επί των δυνάμεων, Γαβριήλ, ο εξ απορρήτων. Μιχαήλ, το βλοσυρό όμμα του Κριτού. Γαβριήλ, το ήμερον βλέμμα του Προνοητού. Μιχαήλ, αι φοβεραί φωναί και βρονταί και αστραπαί και σάλπιγγες της καταβάσεως του Θεού εν τω Όρει Σινά. Γαβριήλ, αι γαληναί αύραι, οι ήμεροι ασπασμοί, τα ιλαρά φώτα και αι αψοφητί επί πόκον ερχόμενε σταγόνες της καταβάσεως του Θεού Λόγου εις την κοιλίαν της Μαριάμ. Μιχαήλ, ο έξοχος διάκονος του Παλαιού Νόμου. Γαβριήλ, ο εκλεκτός υπηρέτης της νέας χάριτος του Ευαγγελίου.
<div style="text-align: justify;">
<b>Καθώς ο Νόμος περιέχεται εν τω Ευαγγελίω και το Εύαγγέλιον εν τω Νόμω, τοιουτοτρόπως εν τω Μιχαήλ ευρίσκεται ο Γαβριήλ και εν τω Γαβριήλ ευρίσκεται ο Μιχαήλ και ένας με τον άλλον είναι ηνωμένοι περισσότερον παρά όπου είναι η ψυχή με το σώμα. Διά τούτο, οπού ο Μιχαήλ εκεί και ο Γαβριήλ και οπού ο Γαβριήλ εκεί και ο Μιχαήλ. Πάντοτε και πανταχού οι δύο αχώριστοι. Αχώριστοι εις τον Ουρανόν, αχώριστοι εις την Πάλαιαν Διαθήκην, αχώριστοι εις την Νέαν.</b></div>
Ο Μιχαήλ είχε λόγον της εισαγωγικής πράξεως, διότι υπηρετεί εις τον Νόμον, όστις κατά Παύλον παιδαγωγός γέγονεν ημίν εις Χριστόν. Ο Γαβριήλ είχε λόγον τελειωτικής θεωρίας, διότι υπηρετήσεν εις το μυστήριον του Χριστού, όστις ήτο το τέλος του Νόμου και το συμπέρασμα. Ο Μιχαήλ ήταν αρχή και ο Γαβριήλ τέλος. Ο Μιχαήλ προπαιδευτής και ο Γαβριήλ τελειωτής. Ο Μιχαήλ Άλφα και ο Γαβριήλ Ωμέγα.
Και λοιπόν, αν κατά τους Θεολόγους οι Θρόνοι κρίνωσι, τα Σεραφείμ μας θερμαίνωσι, τα Χερουβείμ μας σοφίζωσιν, αι Κυριότητες κελεύωσιν, αι Δυνάμεις ενεργώσιν, αι Εξουσίαι διατηρώσιν, αι Αρχαί εθναρχώσιν, οι Αρχάγγελοι τα της πίστεως διοικώσι και οι Άγγελοι λειτουργώσιν, όμως ο Μιχαήλ καί ο Γαβριήλ, ως τούτων πάντων ταξιάρχαι, περισσότερον μας κρίνουσι, μας θερμαίνουσι και μας σοφίζουσι, περισσότερον μας κελεύουσι, μας ενεργούσι και μας διατηρούσι, περισσότερον εθναρχούσι, διοικούσι την πίστιν και μας λειτουργούσι.
<div style="text-align: justify;">
<b>Και οι δύο ομού ένα σκοπό έχουν: την σωτηρίαν των ανθρώπων και το να πληρώσουν το του Θεού πανάγαθο θέλημα.</b></div>
<span style="font-size: 13px;">
</span><i><span style="font-size: xx-small;">[Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης , Λόγος εις τους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ]</span></i></b></span></span></div>
</div>
<div class="post-footer">
<div class="post-footer-line post-footer-line-1">
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn" itemprop="author" itemscope="itemscope" itemtype="http://schema.org/Person">
<a class="g-profile" data-gapiattached="true" data-gapiscan="true" data-onload="true" href="https://www.blogger.com/profile/03700276697403440370" rel="author" title="author profile">
<span itemprop="name">π Παντελεήμων Kρούσκος</span>
</a>
</span>
</span>
<span class="post-timestamp">
στις
<a class="timestamp-link" href="https://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2019/11/blog-post_14.html" rel="bookmark" title="permanent link"><abbr class="published" itemprop="datePublished" title="2019-11-07T17:01:00+03:00">5:01:00 μ.μ.</abbr></a>
</span></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
<br />Read more: <a href="http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-11-11T03:30:00-08:00&max-results=7&start=63&by-date=false#ixzz6AjUAxB8p" style="color: #003399;">http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-11-11T03:30:00-08:00&max-results=7&start=63&by-date=false#ixzz6AjUAxB8p</a></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-41366305275076226062020-01-11T16:32:00.003+02:002020-01-11T16:32:17.715+02:00Παρθενία και ελεημοσύνη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-6998991425262698093" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5HECdJf5Yyp_fhrPQO-6XO3dLPW61PrAFq20s3jQdQBepp7BEhqwm1g9mPGr8A8b-Yl6lFt96wz7M4sEyioJBKhOyoUhGibHnKF0Z8qg1-qf63vKZDbP6HMInMQ5pDcJXMjI94iyKdLg/s1600/ba8fd99713a5a70441ffbf434d9824e1.jpg" style="background-color: black; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #f4cccc;"><img border="0" data-original-height="765" data-original-width="564" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5HECdJf5Yyp_fhrPQO-6XO3dLPW61PrAFq20s3jQdQBepp7BEhqwm1g9mPGr8A8b-Yl6lFt96wz7M4sEyioJBKhOyoUhGibHnKF0Z8qg1-qf63vKZDbP6HMInMQ5pDcJXMjI94iyKdLg/s640/ba8fd99713a5a70441ffbf434d9824e1.jpg" width="471" /></span></a></div>
<span style="background-color: black;"><span style="color: #f4cccc;"><br style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;" /></span></span>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #f4cccc;"><span style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: medium;">Όμως
καλή μεν και μεγάλη αρετή είναι η παρθενία, αλλά άνευ της ελεημοσύνης
τίποτα δεν ωφελεί η παρθενία. Οι φρόνιμες Παρθένες είχαν την παρθενία,
αλλά είχαν και την ελεημοσύνη σαν δύο φτερά, οι δε άφρονες είχαν την
παρθενία, την μεγάλη αρετή, τον μέγα κόπο κατόρθωσαν, αλλά τον μικρό
κόπο, δηλαδή την ελεημοσύνη, δεν την έκαμαν. Γι’ αυτό τις Παρθένες
εκείνες, οι οποίες δεν είχαν την ελεημ</span><span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: medium;">οσύνη,
τις επονόμασε ο Κύριος μωρές και άφρονες. Τούτο το κακό κάνουν και
σήμερα μερικοί άνθρωποι, άνδρες ή γυναίκες, οι οποίοι κατορθώνουν αρετές
μεγάλες, όμως καταφρονούν τις μικρές…</span></span></div>
<span style="color: #f4cccc;"><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif;">»Γι’ αυτό και
οι φρόνιμες Παρθένες θυμήθηκαν και γέμισαν τα αγγεία τους με έλαιο. Ποια
αγγεία; Τις κοιλιές των φτωχών, την ένδυση των γυμνών, την παραμυθία
των ορφανών. Θυμήθηκαν, ότι η «πίστη χωρίς των έργων νεκρά εστί» (Ιακ.
β΄26). Διότι ο αετός με ένα φτερό δεν μπορεί να πετάξει υψηλά. Γι’ αυτό
έκαναν μεσίτες προς τον Κύριο τους φτωχούς. Οι πεινώντες τρέφονταν και
οι λαμπάδες των λύχνων ήταν πολύ αναμμένες. Οι φτωχοί ευχαριστούσαν και ο
Νυμφίος ερχόταν. Η Ελεημοσύνη σπέρνονταν και ο Νυμφίος, τον οποίο
περίμεναν, ευτρεπιζόταν. Οι μωρές όμως στεκόντουσαν, κρατώντας τις
λαμπάδες των λύχνων χωρίς έλαιο, και φαινόντουσαν από τον Νυμφίο από
μακριά. Πως; Διότι ένα και μόνο είχαν κατόρθωμα. Δηλαδή την παρθενία
είχαν, την δε ελεημοσύνη και φιλανθρωπία δεν είχαν, την μεν τιμή του
σώματος είχαν, την δε φιλοξενία απεστράφησαν. Ποιο ήταν το τέλος;
Αργοπορώντας του Νυμφίου, νύσταξαν οι Παρθένες και κοιμόντουσαν, δηλαδή
άργησε να έρθει ο Νυμφίος και αυτές νύσταξαν, κοιμήθηκαν, δηλαδή
πέθαναν…</span></div>
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif;"><div style="text-align: justify;">
»Και λοιπόν ήρθε τότε η ώρα της των νεκρών αναστάσεως… Εν καιρώ
μεσονυκτίου ήρθε το φως, ο Νυμφίος. Τότε οι φρόνιμες προϋπάντησαν τον
Νυμφίο και ήρθαν με αυτόν στους γάμους και τότε κλείσθηκε η θύρα του
νυμφικού οίκου… Και επιθυμούσαν οι άφρονες να προϋπαντήσουν και αυτές
τον Νυμφίο, διότι γι’ αυτό αρνήθηκαν τα καλά του κόσμου και την δόξα και
αποδέχθηκαν την θλίψη, την στεναχώρια, την παρθενία. Επειδή όμως δεν
είχαν ελεημοσύνη, βρήκαν κλεισμένη την ουράνια Βασιλεία… ‘‘Αμήν λέγω
ημίν, ούκ οίδα υμάς’’.</div>
<div style="text-align: justify;">
»Αν λοιπόν οι Παρθένες με το να μην είχαν την φιλοπτωχία, διώχθηκαν από
τον φοβερό Κριτή, εμείς οι αμαρτωλοί ποια ελπίδα έχουμε, αφού ούτε
παρθενία έχουμε, ούτε ελεημοσύνη;»</div>
</span></span></span><br />
<span class="text_exposed_show" style="background-color: black; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;"><span style="color: #f4cccc;"><br /></span></span>
<span class="text_exposed_show" style="background-color: black; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;"><i><span style="color: red;">ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ<br />Εἰς τὴν παραβολὴν τῶν δέκα παρθένων, καὶ περὶ ἐλεημοσύνης(απόσπασμα)</span></i></span></div>
</div>
<div class="post-footer">
<div class="post-footer-line post-footer-line-1">
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn" itemprop="author" itemscope="itemscope" itemtype="http://schema.org/Person">
<a class="g-profile" data-gapiattached="true" data-gapiscan="true" data-onload="true" href="https://www.blogger.com/profile/03700276697403440370" rel="author" title="author profile">
<span itemprop="name">π Παντελεήμων Kρούσκος</span>
</a>
</span>
</span>
<span class="post-timestamp">
στις
<a class="timestamp-link" href="https://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2019/11/blog-post_40.html" rel="bookmark" title="permanent link"><abbr class="published" itemprop="datePublished" title="2019-11-14T13:05:00+03:00">1:05:00 μ.μ.</abbr></a>
</span></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
<br />Read more: <a href="http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-11-19T04:20:00-08:00&max-results=7&start=56&by-date=false#ixzz6AjTW66U5" style="color: #003399;">http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-11-19T04:20:00-08:00&max-results=7&start=56&by-date=false#ixzz6AjTW66U5</a></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-27658936627460735252020-01-11T16:29:00.003+02:002020-01-11T16:29:44.130+02:00Πολύτιμο δώρο του Θεού είναι η νηστεία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1905605692863648023" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYfFk32NiL-_i7hzKeN8-U-ibHlDYuHu2JT44_2ugkn0OMYSwNu0LFC1KR2ptYfXccvoSwhYUiI2X40bZctWC0yg1g0NCsrDLa4Er2fZHeS6g7w0VlZfu-jH6F7Zsi4dibtJ-KxNc3XNg/s1600/75586165_2732635226766707_3702045342800281600_n.jpg" style="background-color: black; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #eeeeee;"><b><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="533" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYfFk32NiL-_i7hzKeN8-U-ibHlDYuHu2JT44_2ugkn0OMYSwNu0LFC1KR2ptYfXccvoSwhYUiI2X40bZctWC0yg1g0NCsrDLa4Er2fZHeS6g7w0VlZfu-jH6F7Zsi4dibtJ-KxNc3XNg/s1600/75586165_2732635226766707_3702045342800281600_n.jpg" /></b></span></a></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #eeeeee;"><b><br /></b></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #eeeeee;"><b>ΠΟΛΥΤΙΜΟ δώρο του Θεού είναι η νηστεία, θεσμός πανάρχαιος, που διατηρήθηκε σαν πατρική κληρονομιά κι έφτασε μέχρι τις μέρες μας.</b></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #eeeeee;"><b>Δεχθείτε
τη λοιπόν με χαρά. Δεχθείτε οι φτωχοί τη σύντροφό σας. Δεχθείτε οι
υπηρέτες την ανάπαυσή σας. Δεχθείτε οι πλούσιοι αυτή που σας σώζει από
τον κίνδυνο του κορεσμού και νοστιμίζει όσα η συνεχής απόλαυση
ανοσταίνει.</b></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #eeeeee;"><b>Οι
άρρωστοι δεχθείτε τη μητέρα της υγείας. Οι υγιείς την εξασφάλιση της
ευεξίας. Ρωτήστε τους γιατρούς, και θα σας πουν πως τίποτα δεν είναι
τόσο αμφίβολο κι αβέβαιο όσο η υγεία. Γι’ αυτό οι συνετοί με τη νηστεία
προσπαθούν να διατηρήσουν την υγεία τους και να γλυτώσουν από το
συντριπτικό φορτίο της παχυσαρκίας.</b></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #eeeeee;"><b>Μην
ισχυρίζεσαι πως δεν μπορείς να νηστέψεις, φέρνοντας σαν πρόφαση
αρρώστια ή σωματική αδυναμία, αφού, από την άλλη μεριά, σ’ όλη σου τη
ζωή ταλαιπωρείς το σώμα σου με την πολυφαγία. Γνωρίζω πολύ καλά πως οι
γιατροί επιβάλλουν στους αρρώστους μάλλον λιτή δίαιτα και νηστεία παρά
ποικιλία και αφθονία φαγητών.</b></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #eeeeee;"><b>Μην
περιορίζεις όμως την αρετή της νηστείας μόνο στη δίαιτα. Αληθινή
νηστεία δεν είναι μόνο η αποχή από ορισμένα φαγητά, αλλά και η αποξένωση
από τα πάθη και τις αμαρτίες: Να μην αδικήσεις κανένα. Να συγχωρήσεις
τον πλησίον σου για τη λύπη που σου προξένησε, για το κακό που σου
έκανε, για τα λεφτά που σου χρωστάει. Διαφορετικά, μολονότι δεν τρως
κρέας, τρως τον ίδιο τον αδελφό σου. Μολονότι εγκρατεύεσαι στο κρασί,
δεν εγκρατεύεσαι στις κακολογίες. Μολονότι νηστεύεις ως το βράδυ,
ξοδεύεις την ημέρα σου στα δικαστήρια.</b></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #eeeeee;"><b>Η
Αγία Γραφή αναφέρει: «Αλίμονο σ’ αυτούς που μεθάνε χωρίς κρασί» (Ησ.
28:1). Τέτοια μέθη είναι π.χ. ο θυμός, που κάνει την ψυχή να
παραφρονήσει. Είναι επίσης ο φόβος, που παραλύει τη διάνοια. Γενικά,
κάθε πάθος που ζαλίζει το νου, είναι και μια μέθη. Ο οργισμένος μεθάει
με το πάθος του. Δεν σκέφτεται ποιους έχει μπροστά του. Σαν να πολεμάει
μέσα στη νύχτα, αρπάζει το καθετί, σκοντάφτει στον καθένα. Δεν ξέρει τι
λέει, βρίζει, χτυπάει, απειλεί, ορκίζεται, κραυγάζει.</b></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #eeeeee;"><b>Αν λοιπόν θέλεις να νηστέψεις πραγματικά, πρέπει ν’ αποφεύγεις όλα τα πάθη.</b></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #eeeeee;"><b>Πρόσεξε
και κάτι άλλο: Να μη γίνει η αυριανή νηστεία αφορμή κραιπάλης σήμερα.
Μην καταστρέφεις με τη σημερινή ασυδοσία την αυριανή εγκράτεια. Όταν
κανείς θέλει να συνάψει γάμο με μια σεμνή γυναίκα, δεν βάζει πρωτύτερα
στο σπίτι του παλλακίδες και πόρνες. Γιατί η νόμιμη γυναίκα δεν ανέχεται
να συγκατοικεί με τις παράνομες και διεφθαρμένες.</b></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #eeeeee;"><b>Έτσι
λοιπόν κι εσύ. Με την προσδοκία της νηστείας, μη δέχεσαι την ακόλαστη
μέθη, που είναι μητέρα της αναισχυντίας, φίλη του αισχρού αστείου,
έτοιμη για κάθε ανηθικότητα. Η νηστεία και η προσευχή δεν θα κατοικήσουν
μέσα σε ψυχή που έχει μολυνθεί με την κραιπάλη. Ο Κύριος δέχεται στα
θεία σκηνώματα αυτόν που νηστεύει. Αποστρέφεται όμως σαν βέβηλο και
ανίερο τον άσωτο. Αν λοιπόν έρθεις αύριο εδώ και μυρίζεις κρασί, πώς θα
λογαριάσω σαν νηστεία την κραιπάλη σου; Πού θα σε κατατάξω; Στους
μέθυσους ή στους εγκρατείς; Η μέθη που προηγήθηκε, σε παρουσιάζει
μέθυσο, ενώ η δίαιτα που άρχισες, νηστευτή. Με τα λείψανα της μέθης, η
νηστεία σου γίνεται ανώφελη. Και αν η αρχή είναι ανώφελη, κινδυνεύει
ανώφελο να καταλήξει και το σύνολο.</b></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #eeeeee;"><b>Η
νηστεία δεν ασκεί επίδραση μόνο στα άτομα. Επηρεάζει και ολόκληρη την
κοινωνία. Συμμορφώνει και καθησυχάζει σύντομα όλους τους ανθρώπους.
Επιβάλλει σιγή στα ξεφωνητά και τις κραυγές, εξορίζει τους τσακωμούς και
τις διαμάχες, απομακρύνει την κατάκριση και την καταλαλιά.</b></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #eeeeee;"><b><br /></b></span></span></div>
<div style="background-color: black; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-top: 6px;">
<b><i><span style="color: #ea9999;">Μέγας Βασίλειος</span></i></b></div>
</div>
</div>
<div class="post-footer">
<div class="post-footer-line post-footer-line-1">
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn" itemprop="author" itemscope="itemscope" itemtype="http://schema.org/Person">
<a class="g-profile" data-gapiattached="true" data-gapiscan="true" data-onload="true" href="https://www.blogger.com/profile/03700276697403440370" rel="author" title="author profile">
<span itemprop="name">π Παντελεήμων Kρούσκος</span>
</a>
</span>
</span>
<span class="post-timestamp">
στις
<a class="timestamp-link" href="https://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2019/11/blog-post_63.html" rel="bookmark" title="permanent link"><abbr class="published" itemprop="datePublished" title="2019-11-18T21:31:00+03:00">9:31:00 μ.μ.</abbr></a>
</span></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
<br />Read more: <a href="http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-11-19T04:20:00-08:00&max-results=7&start=56&by-date=false#ixzz6AjSrqYPT" style="color: #003399;">http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-11-19T04:20:00-08:00&max-results=7&start=56&by-date=false#ixzz6AjSrqYPT</a></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-7297566053541099662020-01-11T16:27:00.001+02:002020-01-11T16:27:10.564+02:00ΤΡΕΙΣ ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-9191825732793860040" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitlh-S4DSSy6vP3W1wC0M9ZTxgf5AKAIbjk4oM6bJ-zAPSd8rn8gRRtfCvQS9Z7I-r3LK6zwlM7w3aG8yHAo-57M5DH6KTPmKnq8SPjRlZh7tR0Sz_cJPLCA0U3AIxcwCJyiKfB5KyOHg/s1600/75443111_2733594830004080_4304233155365175296_n.jpg" style="background-color: black; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #f4cccc;"><b><img border="0" data-original-height="816" data-original-width="460" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitlh-S4DSSy6vP3W1wC0M9ZTxgf5AKAIbjk4oM6bJ-zAPSd8rn8gRRtfCvQS9Z7I-r3LK6zwlM7w3aG8yHAo-57M5DH6KTPmKnq8SPjRlZh7tR0Sz_cJPLCA0U3AIxcwCJyiKfB5KyOHg/s1600/75443111_2733594830004080_4304233155365175296_n.jpg" /></b></span></a></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #f4cccc;"><b><br /></b></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #f4cccc;"><b><i>Ο συκοφαντημένος επίσκοπος</i></b></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #f4cccc;"><b>ΣΕ ΤΡΙΑΝΤΑ μίλια απόσταση από τη Ρώμη βρισκόταν ή μικρή πόλη Ρωμίλλα.<br />Κάποτε
μερικοί κάτοικοι της Ρωμίλλας κατηγόρησαν τον ενάρετο επίσκοπό τους
στον πάπα της Ρώμης Αγαπητό (535-536), λέγοντας ότι χρησιμοποιεί για το
φαγητό τούτο άγιο δισκάριο.<br />Αμέσως ο πάπας, έκπληκτος απ' αυτό πού
άκουσε, έστειλε κι έφεραν τον επίσκοπό δεμένο και πεζό στη Ρώμη Τον
έκλεισε αμέσως στη φυλακή.<br />Πέρασαν έτσι τρεις μέρες. Τη νύχτα του Σαββάτου ο πάπας βλέπει κάποιον στον ύπνο του νά του λέει:<br />Αύτή την Κυριακή δεν θα λειτουργήσεις ούτε εσύ ούτε κανείς άλλος, αλλά ο φυλακισμένος επίσκοπος. Εκείνος θέλω νά λειτουργήσει".<br />Επειδή
ο πάπας δυσπιστούσε, ή φωνή ακούστηκε για δεύτερη και για τρίτη φορά:
"Σου είπα πώς ο φυλακισμένος επίσκοπος θα λειτουργήσει"!<br />Όταν ξύπνησε ο πάπας, κάλεσε τον επίσκοπο και τον ρώτησε:<br />Ποια εΙναι ή πνευματική σου εργασία; Είμαι αμαρτωλός, απάντησε εκείνος. Επειδή δεν φανέρωνε τίποτ' άλλο, ο πάπας του είπε:<br />Σήμερα εσύ θα λειτουργήσεις. Ο επίσκοπος υπάκουσε.<br />'Όταν λοιπόν παραστάθηκε στο ιερό θυσιαστήριο και συμπλήρωσε την ευχή της προσκομιδής, πριν νά πει την τελική αγιαστική ευχή<br />άρχισε για δεύτερη, για τρίτη και για τέταρτη φορά την άγία αναφορά.<br />τι συμβαίνει; ρώτησε ο πάπας.<br />Γιατί άρχισες τέσσερις φορές την ευχή και δεν την ολοκλήρωσες;<br />Συγχώρεσέ
με, απάντησε ο επίσκοπος, αλλά δεν είδα, όπως συνήθως, την επιφοίτηση
του Άγίου Πνεύματος. "Αν θέλεις, απομάκρυνε από το θυσιαστήριο το
διάκονο πού κρατάει το ριπίδιο, γιατί εγώ δεν τολμώ νά το! το πω.<br />'Όταν
ο διάκονος απομακρύνθηκε, τότε και ο πάπας και ο επίσκοπος είδαν αμέσως
την παρουσία του Άγίου Πνεύματος. Άλλά συνέβη και τούτο: το
καταπέτασμα, πού βρισκόταν πάνω από το ιερό θυσιαστήριο, σηκώθηκε μόνο
του και σκέπασε τον πάπα, τον επίσκοπο και όλους τούς διακόνους μαζί με
το άγιο θυσιαστήριο για τρεις ώρες!<br />Τότε κατάλαβε ο ιερός 'Αγαπητός πώς ο επίσκοπος ήταν πολύ ενάρετος και πώς είχε συκοφαντηθεί.</b></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #f4cccc;"><b><i>Η διόρθωση της παρατυπίας</i></b></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #f4cccc;"><b>ΚΑΠΟΙΟΣ γέροντας, καθαρός και άγιος, κάθε φορά πού λειτουργούσε, έβλεπε αγγέλους δεξιά κι αριστερά του.<br />Αυτός είχε παραλάβει την τάξη της λειτουργίας από τούς αιρετικούς, κι επειδή ήταν άπειρος στα θεία δόγματα,<br />έλεγε τις ευχές της αναφοράς με απλότητα και ακακία, χωρίς νά ξέρει ότι τις λέει εσφαλμένα.<br />Κάποτε όμως, από οικονομία Θεού, τον επισκέφθηκε ένας αδελφός πού γνώριζε καλά τα θεία δόγματα.<br />Ο αδελφός ήταν διάκονος, κι έτυχε νά παρευρεθεί την ώρα πού ο γέροντας λειτουργούσε.<br />Διαπίστωσε λοιπόν το λάθος και του είπε:<br />Αυτά πού λες, πάτερ, στη λειτουργία δεν είναι της ορθοδόξου πίστεως.<br />Ο γέροντας όμως, επειδή έβλεπε την ώρα εκείνη αγγέλους, δεν έδωσε προσοχή στα λόγια του.<br />μα ο διάκονος επέμενε νά ελέγχει την κακοδοξία:<br />Σφάλλεις, καλόγερε. .Η Εκκλησία δεν τα παραδέχεται αυτά.<br />Τότε
ο γέροντας, βλέποντας την επιμονή του διακόνου, ρώτησε σε κάποια
λειτουργία τούς αγγέλους πού τον παράστεκαν: Τι είναι αυτά πού μου λέει ο
διάκονος;<br />Καλά σου λέει, απάντησαν εκείνοι' νά τα παραδεχθείς.<br />και γιατί τόσον καιρό δεν μου το λέγατε εσείς; - Γιατί ο Θεός έτσι οικονόμησε: ο άνθρωπος να διορθώνεται από ανθρώπους.<br />'Από τότε ο γέροντας διορθώθηκε, ευχαριστώντας το Θεό και το διάκονο.</b></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #f4cccc;"><b><i>«Προσφέρων και Προσφερόμενος»</i></b></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #f4cccc;"><b>ΑΝΩΝΥΜΟΣ ησυχαστής, συγγραφέας του βιβλίου «Νηπτική θεωρία», διηγείται την ακόλουθη θαυμαστή εμπειρία του:<br />Ενώ λειτουργούσα μαζί με το γέροντά μου, είδα σε όραμα τον Κύριο 'Ιησού Χριστό.<br />Φορούσε αρχιερατική στολή και ιερουργούσε σύμφωνα με την τάξη της 'Εκκλησίας.<br />Παραδόξως
όμως, αυτός ήταν και «ο Προσφέρων και ο προσφερόμενος». στη λειτουργία
συμμετείχαν και μερικοί από τη συνοδεία του γέροντά μου.<br />Δύο απ'
αυτούς είχαν τα πρόσωπα ολόλαμπρα από τη θεία χάρη, σαν πρόσωπα αγγέλων.
Το σχήμα, το πολυσταύρι και ο σταυρός πού κρατούσαν, άστραφταν πιο
δυνατά κι από την αστραπή!<br />Λειτουργούσε μαζί μας κι ένας διάκονος.
την ώρα πού ο διάκονος μνημόνευε τα ονόματα των χριστιανών, έσκυψε
σπλαχνικά προς το μέρος του ο Χριστός και είπε: ", Ας εΙναι κι αυτοί
μαζί μου στη βασιλεία μου'.<br />"Βλέποντας μπροστά μου τον γλυκύτατο 'Ιησού, έκλαιγα από χαρά και θαύμαζα, γιατί αξιώθηκα ν' απολαύσω τη θέα Του.<br />Κι όταν τον ασπάσθηκα ατό πανάχραντο στήθος Του, ένιωσα νά λειώνω σαν κερί από την πολλή κατάνυξη και τα δάκρυα.<br />Πήρα
τότε θάρρος και του είπα κλαίγοντας: «Μνήσθητί μου, Κύριε, εν τη
βασιλεία σου». Κι αμέσως ακούω τον 'Ιησού με τη μελίρρυτη γλώσσα Του νά
μου λέει: '" Ας γίνει όπως είπες'.<br />Ύστερα συνήλθα από το όραμα. Εκείνη όμως τη μέρα, κάθε φορά πού το θυμόμουν, ή καρδιά μου πλημμύριζε από κατάνυξη".</b></span></span></div>
</div>
</div>
<div class="post-footer">
<div class="post-footer-line post-footer-line-1">
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn" itemprop="author" itemscope="itemscope" itemtype="http://schema.org/Person">
<a class="g-profile" data-gapiattached="true" data-gapiscan="true" data-onload="true" href="https://www.blogger.com/profile/03700276697403440370" rel="author" title="author profile">
<span itemprop="name">π Παντελεήμων Kρούσκος</span>
</a>
</span>
</span>
<span class="post-timestamp">
στις
<a class="timestamp-link" href="https://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2019/11/blog-post_19.html" rel="bookmark" title="permanent link"><abbr class="published" itemprop="datePublished" title="2019-11-19T15:20:00+03:00">3:20:00 μ.μ.</abbr></a>
</span></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
<br />Read more: <a href="http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-11-29T04:29:00-08:00&max-results=7&start=49&by-date=false#ixzz6AjSESGmk" style="color: #003399;">http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-11-29T04:29:00-08:00&max-results=7&start=49&by-date=false#ixzz6AjSESGmk</a></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-91723493173187750452020-01-11T16:25:00.003+02:002020-01-11T16:25:45.245+02:00Παιδίον Νέον!Tον προ αιώνων Θεόν!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-8709186008740850888" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhK0YlMHvA03wdCE474Cf_EIpxXVX6E5_sxkm79D7r0r_-lkEkjN4Ve1SRMIPi9GFdUp4QYWLqyoAF_lPn38b7iR3Si_rY5SltD4jkU-1K-BhyrY0Q5sQRiF36SOBaqDHHvmTfrktr8eiQ/s1600/c858705d0597115d62a0b3b699895ec8.jpg" style="background-color: black; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="563" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhK0YlMHvA03wdCE474Cf_EIpxXVX6E5_sxkm79D7r0r_-lkEkjN4Ve1SRMIPi9GFdUp4QYWLqyoAF_lPn38b7iR3Si_rY5SltD4jkU-1K-BhyrY0Q5sQRiF36SOBaqDHHvmTfrktr8eiQ/s1600/c858705d0597115d62a0b3b699895ec8.jpg" /></a></div>
<b><i><span style="background-color: black; color: #6aa84f;"><br /></span></i></b>
<span style="background-color: black;"><b><i><span style="color: #6aa84f;">+π. Αλέξανδρος Σμέμαν</span></i></b></span><br />
<span style="background-color: black;"><span style="color: #d9ead3;"><b><br /></b></span></span>
<br />
<div style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><b><span style="color: #d9ead3;">Οι λέξεις </span><span style="color: #38761d;">«παιδίον»</span><span style="color: #d9ead3;"> και </span><span style="color: #38761d;">«Θεός»</span><span style="color: #d9ead3;">
είναι οι πλέον αποκαλυπτικές για το μυστήριο των Χριστουγέννων. Κατά
κάποιο τρόπο, είναι ένα μυστήριο που απευθύνεται στο παιδί που συνεχίζει
να ζει μυστικά μέσα σε κάθε ενήλικα, στο παιδί που συνεχίζει να ακούει
ό,τι ο ενήλικας έχει πάψει να ακούει, και που ανταποκρίνεται με μια
χαρά, που ο ενήλικας, μέσα στον γήινο, υπερώριμο, κουρασμένο και κυνικό
κόσμο που ζει, αδυνατεί να νιώσει. Μάλιστα, τα Χριστούγεννα είναι μια
γιορτή για τα παιδιά, όχι μόνο εξαιτίας του χριστουγεννιάτικου δένδρου
που διακοσμούμε και φωτίζουμε, αλλά μ’ έναν πολύ βαθύτερο τρόπο, και
μόνο τα παιδιά δεν ξαφνιάζονται για το ότι, όταν ο Θεός κατέρχεται στη
γη, έρχεται ως παιδί.</span></b></span></div>
<div style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span style="color: #d9ead3;"><b>Αυτή
η εικόνα του Θεού ως παιδιού συνεχίζει να λάμπει μέσα από τις εικόνες
και τα αναρίθμητα έργα τέχνης, φανερώνοντας πως ό,τι είναι
ουσιαστικότερο και πλέον χαρμόσυνο στο Χριστιανισμό βρίσκεται ακριβώς
εδώ, σ’ αυτήν την αιώνια παιδικότητα του Θεού. Οι ενήλικες, ακόμη και
αυτοί που «συμπαθούν περισσότερο τα θρησκευτικά θέματα», περιμένουν και
προσδοκούν από τη θρησκεία να δώσει εξηγήσεις και αναλύσεις· τη θέλουν
έξυπνη και σοβαρή. Οι αντίπαλοί της είναι εξίσου σοβαροί, και, τελικά,
τόσο βαρετοί, καθώς αντιμετωπίζουν τη θρησκεία μ’ ένα χαλάζι από
«ορθολογικές» σφαίρες. Στην κοινωνία μας δεν υπάρχει καμιά φράση που να
μεταφέρει καλύτερα την περιφρόνησή μας από το να χαρακτηρίσουμε κάτι
λέγοντας πως «είναι παιδιάστικο». Μ’ άλλα λόγια, δεν είναι για τους
ενήλικες, τους έξυπνους και σοβαρούς. Έτσι τα παιδιά μεγαλώνουν και
γίνονται εξίσου σοβαρά και βαρετά. Ο Χριστός όμως είπε, «γένησθε ως τα
παιδία» (Ματθ. 18,3). Τι σημαίνει αυτό; Τι λείπει από τους ενήλικες, ή
καλύτερα, τι έχει στραγγαλισθεί, καταπνιγεί, εκμηδενισθεί από ένα παχύ
στρώμα ενηλικιότητας; Δεν είναι πάνω απ’ όλα αυτή η ικανότητα, η τόσο
χαρακτηριστική των παιδιών, να θαυμάζουν, να αγαλλιούν και το πιο
σπουδαίο να είναι γνήσια στη χαρά και στη λύπη; Η ενηλικίωση
στραγγαλίζει επίσης την ικανότητα να εμπιστεύεσαι, να
αυτοεγκαταλείπεσαι, να αφήνεσαι τελείως στην αγάπη και να πιστεύεις με
όλη σου την ύπαρξη. Τελικά τα παιδιά παίρνουν στα σοβαρά ό,τι οι
ενήλικες δεν μπορούν πλέον να αποδεχθούν: τα όνειρα, αυτά που διασπούν
την καθημερινή μας εμπειρία και την κυνική μας καχυποψία, αυτό το βαθύ
μυστήριο του κόσμου και κάθετι που αποκαλύπτεται στους αγίους, στα
παιδιά και στους ποιητές.</b></span></span></div>
<div style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;"><span style="color: #d9ead3;"><b>Έτσι
μόνο όταν εισχωρήσουμε στο παιδί που ζει κρυμμένο μέσα μας, μπορούμε να
κάνουμε δικό μας το χαρμόσυνο μυστήριο του Θεού που έρχεται προς εμάς
«ως παιδίον». Το παιδί δε διαθέτει ούτε κύρος ούτε εξουσία· όμως η
απουσία ακριβώς κύρους το αναδεικνύει σε βασιλιά· πηγή της βαθιάς του
δύναμης είναι η ανικανότητα να υπερασπιστεί τον εαυτό του και η
τρωτότητά του. Το παιδί σ’ αυτή τη μακρινή σπηλιά της Βηθλεέμ δεν έχει
επιθυμία ώστε να το φοβόμαστε· εισέρχεται στις καρδιές μας χωρίς να μας
εκφοβίζει, χωρίς να επιδεικνύει το κύρος και τη δύναμή του, αλλά μόνο με
την αγάπη. Μας δίνεται ως παιδί, και μόνο ως παιδιά μπορούμε με τη
σειρά μας να το αγαπήσουμε και να δοθούμε σ’ αυτό. Ο κόσμος κυβερνάται
από τη δύναμη και την εξουσία, από το φόβο και την κυριαρχία. Το
«παιδίον Θεός» μάς απελευθερώνει απ’ όλα αυτά. Το μόνο που επιθυμεί από
μας είναι η αγάπη μας, που προσφέρεται με ελευθερία και χαρά· το μόνο
που επιθυμεί από μας είναι να του δώσουμε την καρδιά μας. Και τη δίνουμε
σ’ ένα ανυπεράσπιστο παιδί, που εμπνέει όμως τεράστια εμπιστοσύνη.</b></span></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "tahoma" , "helvetica" , "freesans" , sans-serif; font-size: 13px;"><span style="background-color: black;"><span style="color: #d9ead3;"><b><br /></b></span></span></span></div>
</div>
<div class="post-footer">
<div class="post-footer-line post-footer-line-1">
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn" itemprop="author" itemscope="itemscope" itemtype="http://schema.org/Person">
<a class="g-profile" data-gapiattached="true" data-gapiscan="true" data-onload="true" href="https://www.blogger.com/profile/03700276697403440370" rel="author" title="author profile">
<span itemprop="name">π Παντελεήμων Kρούσκος</span>
</a>
</span>
</span>
<span class="post-timestamp">
στις
<a class="timestamp-link" href="https://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2019/11/blog-post_26.html" rel="bookmark" title="permanent link"><abbr class="published" itemprop="datePublished" title="2019-11-26T15:01:00+03:00">3:01:00 μ.μ.</abbr></a>
</span></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
<br />Read more: <a href="http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-11-29T04:29:00-08:00&max-results=7&start=49&by-date=false#ixzz6AjRrgnmM" style="color: #003399;">http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-11-29T04:29:00-08:00&max-results=7&start=49&by-date=false#ixzz6AjRrgnmM</a></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-29942820993175867902020-01-11T16:24:00.000+02:002020-01-11T16:24:00.037+02:00Υπάρχει ένα Μυστικό<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-6603172190218364892" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath4-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/s960x960/77121272_2756841027679460_8165472826791297024_o.jpg?_nc_cat=105&_nc_ohc=KVVmKzEZAakAQm7vYn5UYEDKBXmviPsAXXE9RnXc47VdlUfjp8_ciZvrA&_nc_ht=scontent.fath4-2.fna&oh=efa8bb8de26d8ecc15b41b06b0733dad&oe=5E7F415D" style="background-color: black; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #fff2cc;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="532" height="640" src="https://scontent.fath4-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/s960x960/77121272_2756841027679460_8165472826791297024_o.jpg?_nc_cat=105&_nc_ohc=KVVmKzEZAakAQm7vYn5UYEDKBXmviPsAXXE9RnXc47VdlUfjp8_ciZvrA&_nc_ht=scontent.fath4-2.fna&oh=efa8bb8de26d8ecc15b41b06b0733dad&oe=5E7F415D" width="424" /></span></a></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #fff2cc;"><br /></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #fff2cc; font-size: medium;">Ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ακαδημαϊκούς θεολόγους του 20ού αιώνα, ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης, δήλωσε:</span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #fff2cc; font-size: medium;">«Αν η Ορθοδοξία ήταν αυτή που διδάσκουν τα νεοελληνικά εγχειρίδια, εγώ σήμερα θα ήμουν άθεος».</span></span></div>
<div class="text_exposed_show" style="background-color: black; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif;">
<span style="color: #fff2cc;"><div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">Μίλησε έτσι επειδή γνώριζε το Μυστικό.</span></div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">Γύρω στο 1860, ο σαμουράι Τακούμα
Σαβάμπε εισήλθε στο δωμάτιο του ορθόδοξου ιεραποστόλου π. Νικολάου
Κασάτκιν, με το σπαθί στο χέρι και με πρόθεση να τον θανατώσει.</span></div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">Ο νεαρός ιερέας εκείνη την ώρα διάβαζε την Αγία Γραφή. Του είπε:</span></div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">«Θα δεχτώ τον θάνατο, αν προηγουμένως
μου επιτρέψεις να σου εξηγήσω ό,τι διαβάζω αυτή τη στιγμή».Το αποτέλεσμα
ήταν ο Τακούμα Σαβάμπε να γίνει ο πρώτος Ιάπωνας ορθόδοξος ιερέας και
να υπερασπιστεί την Ορθοδοξίαν συλληφθείς και ανακρινόμενος από το
καθεστώς της πατρίδας του.</span></div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: medium;">Λίγα χρόνια νωρίτερα, στη Ρωσία, ένας εξόριστος συνωμότης αναχωρούσε για τη Σιβηρία.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: medium;">Μια γριά πλησίασε και του χάρισε μια Καινή Διαθήκη.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: medium;">Εκείνος
τη δέχτηκε ευγενικά και, όντας άθεος, τη θεώρησε κατάλληλη για να κόβει
κάθε μέρα και μια σελίδα, να ρίχνει μέσα καπνό και να στρίβει τσιγάρο.</span></span></div>
<br />
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">Κάπνισε έτσι ολόκληρο το κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, το κατά Μάρκον και τα πρώτα κεφάλαια του κατά Λουκάν.</span></div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">Μια μέρα όμως σκέφτηκε να διαβάσει το περιεχόμενο της σελίδας που κρατούσε στο χέρι του, πριν την καπνίσει.</span></div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">Το αποτέλεσμα ήταν να γράψει κάποτε:</span></div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">«Αν κάποιος μου αποδείκνυε πως η αλήθεια είναι μακριά απ’ τον Χριστό, θα προτιμούσα να είμαι με τον Χριστό παρά με την αλήθεια».</span></div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">Το όνομα αυτού του εξόριστου, Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι.</span></div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: medium;">Αυτοί και πολλοί άλλοι, μέχρι και τις ημέρες μας,</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: medium;">μεταστράφηκαν στην Ορθοδοξία,</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: medium;">επειδή ανακάλυψαν το Μυστικό και μυήθηκαν σ’ αυτό.</span></span></div>
<br />
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">Αυτό το Μυστικό τεκμηριώνει την ύπαρξη
και την ταυτότητα του Θεού τόσο έγκυρα, όσο και οποιαδήποτε άλλη
επιστημονική γνώση σε κάθε τομέα.</span></div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">Στην πραγματικότητα, δεν είναι Μυστικό –
απλώς, ενώ είναι τόσο φανερό, πολλοί φαίνεται να κλείνουν τα μάτια
τους, για να μην το δουν.</span></div>
<div style="font-family: inherit; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
[Από το βιβλίο: Επιστολή προς τον σκεπτόμενο άθεο<br />Θεόδωρου Ρηγινιώτη]</div>
</span></div>
</div>
</div>
<div class="post-footer">
<div class="post-footer-line post-footer-line-1">
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn" itemprop="author" itemscope="itemscope" itemtype="http://schema.org/Person">
<a class="g-profile" data-gapiattached="true" data-gapiscan="true" data-onload="true" href="https://www.blogger.com/profile/03700276697403440370" rel="author" title="author profile">
<span itemprop="name">π Παντελεήμων Kρούσκος</span>
</a>
</span>
</span>
<span class="post-timestamp">
στις
<a class="timestamp-link" href="https://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2019/11/blog-post_37.html" rel="bookmark" title="permanent link"><abbr class="published" itemprop="datePublished" title="2019-11-29T15:32:00+03:00">3:32:00 μ.μ.</abbr></a>
</span></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
<br />Read more: <a href="http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-12-06T03:01:00-08:00&max-results=7&start=42&by-date=false#ixzz6AjRRRrCd" style="color: #003399;">http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-12-06T03:01:00-08:00&max-results=7&start=42&by-date=false#ixzz6AjRRRrCd</a></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-73948118977011704612020-01-11T16:22:00.003+02:002020-01-11T16:22:31.434+02:00Γράφει η Μάρω Σιδέρη για τον Άγιο Πορφύριο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-4717210166854639950" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJdPcMGXusOWKiFKaDBKK9GCzGExqZpXZirZJpfRPhtt-uYKAchrUoHNdvbq3xYWQ3sqepbiwMwdnYAz5QJRSxUXzug1kkFnbenQ0p-Mf58dXCRkIK5lEFr1ZS6p1je-aikWAKjC68-H0/s1600/article893-image-600x600.jpg" style="background-color: black; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #cccccc;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="491" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJdPcMGXusOWKiFKaDBKK9GCzGExqZpXZirZJpfRPhtt-uYKAchrUoHNdvbq3xYWQ3sqepbiwMwdnYAz5QJRSxUXzug1kkFnbenQ0p-Mf58dXCRkIK5lEFr1ZS6p1je-aikWAKjC68-H0/s640/article893-image-600x600.jpg" width="522" /></span></a></div>
<span style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc;"><br /></span></span>
<span style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc;"><br /></span></span>
<span style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc;">Κοιτάζω
και ξανακοιτάζω την εικόνα του Γέροντα Πορφυρίου- του Αγίου Πορφυρίου,
όπως ακούω να τον λένε οι πιστοί ολόγυρά μου. Κοιτάζω την αγιογραφία του
με το φωτοστέφανο και νοιώθω ανόητη. Θεέ μου πόσο ανόητη! Ήταν Άγιος
λοιπόν εκείνος ο γέροντας που με υποδεχόταν χωρίς να μιλά όταν έμπαινα
στο κελάκι του τρομαγμένη; Ήταν άγιος εκείνο το γλυκό, υπομονετικό
γεροντάκι που σεβάστηκε πάντα την άρνησή μου να ακούω συμβουλές τύπου
Κατηχητικού και δε μου έδωσε ποτέ καμιά τέτοια συμβουλή; Ήταν Άγιος
λοιπόν! Κι εγώ νοιώθω ανόητη γιατί πάντα ήξερα ότι ήταν Άγιος, κι όμως
τον φοβόμουν. Ένα παιδί ήμουν όταν τον γνώρισα, με όλα τα θέματα που
έχει ένα παιδί που μπαίνει σε μια άγρια μαύρη εφηβεία. Ένα παιδί,
μεγαλωμένο με χριστιανικές αρχές που όμως ήθελε να τις γκρεμίσει γιατί
δεν του άρεσαν, δεν το ικανοποιούσαν, το καταπίεζαν. Τέτοιο παιδί ήμουν
όταν γνώρισα το Γέροντα, γι’ αυτό και καταπιεζόμουν όταν έπρεπε να
ακολουθήσω την οικογένειά μου που λαχταρούσε να τον επισκεφτεί. Εκείνα
τα Κυριακάτικα μεσημέρια όταν έπρεπε να βγάλω τα αγαπημένα μου τζιν και
να φορέσω τη φούστα για να πάω να του φιλήσω το χέρι με εξόργιζαν. Τη
θυμάμαι αυτή την οργή που έσκαγε μέσα μου σιωπηλά – γιατί δεν τολμούσα
να πω ότι δεν ήθελα να τον δω. Δεν τολμούσα γιατί μέσα μου ήξερα ότι
ήταν Άγιος- πώς να αρνηθώ την ευχή ενός τέτοιου ανθρώπου; Κι από την
άλλη τον φοβόμουν που ήταν Άγιος. Στην αρχή φοβόμουν γιατί ένοιωθα ότι
ήξερε τις σκέψεις και τις πράξεις μου και έτρεμα μην τις αποκάλυπτε στη
μαμά μου… Κι όταν κατάλαβα ότι δεν αποκάλυπτε τίποτα, πάλι τον φοβόμουν
γιατί πίστευα ότι με έκρινε για όσα είχα κάνει, όσα είχα πει, για ότι
ήμουν, ότι δε με ενέκρινε για φιλαράκι του – και γιατί να το έκανε
άλλωστε; Είχε ήδη εγκρίνει για φιλαράκια του την αδερφή μου, τη μαμά
μου, το μπαμπά μου. Σ’ εκείνους μιλούσε, τους καλωσόριζε, τους έδινε το
σταυρό που κρατούσε στο χέρι να τον φιλήσουν. Σε μένα δεν το έκανε… δεν
άπλωνε το χέρι να του το φιλήσω… πλησίαζα μόνη μου, τρομαγμένη,
καταπιέζοντας τον εαυτό μου να το κάνω και πάντα έφευγα με τρόμο ότι δεν
με είχε δεχτεί. Ώσπου ένα μεσημέρι Σαββάτου , η μαμά μου ζήτησε
επιτακτικά να ετοιμαστώ για να πάμε στο Γέροντα. Ήθελα να της πω ότι δεν
ήθελα να έρθω μα δεν τόλμησα. Κι έτσι φώναξα ότι ήθελα να έρθω με το
παντελόνι. Η μαμά μου ήταν ανένδοτη κι έτσι μπήκα οργισμένη στο δωμάτιό
μου και πίσω από την ασφάλεια της μοναξιάς μου τον έβρισα. Τον έβρισα
τόσο, που μετά από τόσα χρόνια ακόμα ντρέπομαι για όσα είπα μονάχη στο
δωμάτιό μου. Μετά, βγήκα φορώντας τη φούστα μου, μπήκα στο αυτοκίνητο,
σιωπηλή και πάντα με την ίδια οργή μέσα μου. Όταν φτάσαμε στο κελάκι
του, μπήκαμε όλοι μέσα – εγώ απλά τυπικά θα του φιλούσα το χέρι και θα
έφευγα τρέχοντας έξω. Εκείνο το απόγευμα ήταν η πρώτη φορά που με
χαιρέτησε με το όνομά μου. Έλα Μάρω μου είπε και μου άπλωσε το χέρι. Θεέ
μου πόσο μου άρεσε που άκουσα τη φωνή του να με λέει όπως με φώναζαν οι
φίλοι μου! Και πόση ανακούφιση αισθάνθηκα, με την υποδοχή του! Ασφαλώς
για να με υποδεχτεί έτσι για πρώτη φορά, ενώ εγώ είχα ξεσπάσει εναντίον
του στο δωμάτιό μου, μάλλον δεν ήταν Άγιος. Μάλλον δεν ήξερε τι είχα
πει…</span></span><br />
<span style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc;"><br /></span></span>
<span style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc;">Κι
εκεί που πήγα μια ανάσα ανακούφισης τον άκουσα να μου λέει στοργικά-
πολύ στοργικά: Μάρω θα μπορούσες να βγεις λίγο έξω, για να μιλήσω στο
μητέρα σου;</span></span><br />
<span style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc;"><br /></span></span>
<span style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc;">Καλύτερα
να άνοιγε η γη να με καταπιεί εκείνη την ώρα! Ήμουν σίγουρη ότι, ως
Άγιος, όχι μόνο είχε ακούσει όλα όσα είχα ψιθυρίσει, αλλά θα τα έλεγε
όλα στη μαμά μου! Βγήκα με την καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή κι όση
ώρα περίμενα απ έξω είχα ετοιμάσει στη σκέψη μου την άμυνά μου: είχα
φορτώσει κι ήμουν έτοιμη για μάχη! Κι όμως καμιά μάχη δε συνέβη. Δεν
ξέρω τι της είπε, ξέρω όμως ότι όταν βγήκε από το κελάκι η μαμά μου μού
ζήτησε συγγνώμη χωρίς να μου εξηγήσει γιατί. Ξέρω ακόμα ότι δεν μου
επέβαλε ποτέ ξανά να πάω μαζί τους στο Γέροντα. Μόνη μου πήγαινα, από
ντροπή, γιατί δεν άντεχα στην ιδέα ότι δεν ήθελα να πάω, γιατί ζήλευα τη
σχέση που είχε η αδερφή μου μαζί του κι ας μην τον πήγαινα! Ήθελα να
τον αγαπάω κι ας μην τον αγαπούσα. Ήθελα να ένοιωθα την ευλογία του κι
ας μην την ένοιωθα! Ήθελα να με θεωρήσει φιλαράκι του κι ας μην
αισθανόμουν ότι ήταν δικός μου φίλος. Έπρεπε να βγω από το σκοτάδι της
εφηβείας μου για να καταλάβω με ντροπή ότι εκείνος με είχε αποδεχτεί,
έτσι όπως ήμουν. Κατάλαβα πως όταν δεν μου άπλωνε το χέρι να το φιλήσω,
το έκανε όχι από αποδοκιμασία αλλά από αποδοχή. Στη μεταξύ μας σχέση
εκείνος ήταν ο ειλικρινής κι εγώ η ψεύτικη. Εγώ πλησίαζα κι ας μην
ήθελα, εκείνος όμως δεν άπλωνε το χέρι επειδή σεβόταν το φόβο και την
αντίδρασή μου. Εγώ καταπίεζα τη Μάρω, ενώ εκείνος την αποδεχόταν κι
έκανε αυτό που η Μάρω ήθελε… Ακόμα και την οργή μου εκείνος την ερμήνευε
σαν προσευχή. Δε μου έκανε καμιά νύξη για το Χριστό, δε μου έδωσε καμιά
συμβουλή, δε μου μίλησε για θαύματα για να με πείσει. Κι όμως ξέρω πια
ότι αυτή η σιωπή ήταν η πιο τρανή απόδειξη ότι με είχε αποδεχτεί σα
φιλαράκι του, έτσι όπως ήμουν. Ίσως γι’ αυτό ήταν ο μόνος που δεν
αντέδρασε όταν πέρασα στη Θεολογία. Όλοι οι άλλοι, φίλοι συγγενείς
θορυβήθηκαν: Η Μάρω στη Θεολογία? Ακόμα κι εγώ η ίδια δεν ήξερα γιατί
είχα βάλει τη Θεολογία ως πρώτη επιλογή. Εκείνος όμως δεν είπε τίποτα.
Ούτε με συνεχάρη, ούτε θριαμβολόγησε. Κράτησε την ίδια σιωπηλή, ξεκάθαρη
στάση που επιθυμούσε η ψυχή μου. Μερικές φορές σκέφτομαι ότι βλέποντας
το αγρίμι μέσα μου, με ανέθεσε απευθείας στο Θεό κι αυτό είναι για μένα η
μεγαλύτερη απόδειξη ότι με ένοιωθε φιλαράκι του…</span></span><br />
<span style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc;"><br /></span></span>
<span style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc;">Αυτή
τη σχέση την παθιασμένη την είχα με το Γέροντα ως το τέλος. Εγώ δε
μαλάκωσα ποτέ κι εκείνος δεχόταν πάντα την ορμή μου σαν δείγμα αγάπης.
Τον ξαναπρόσβαλα το Γέροντα, άλλη μια φορά και πάλι πίσω από την πλάτη
του – ως γνήσια θρασύδειλη! Πάλι Σάββατο ήταν κι εγώ ήμουν φοιτήτρια πια
και είχα εξεταστική. Τη Δευτέρα έδινα μάθημα και στις 9 το βράδυ του
Σαββάτου έμαθα ότι είχα διαβάσει λάθος ύλη. Πανικοβλήθηκα κι όταν η μαμά
μου προσπαθώντας να με ηρεμήσει μου είπε «Βρε τι σκας? Αφού έχεις το
Γέροντα!», εγώ έγινα ηφαίστειο που έσκασε: «Δε μας παρατάς με το Γέροντά
σου! Τι να μου κάνει τωρα ο Γέροντας;» Εκείνη την ώρα χτύπησε το
τηλέφωνο κι όταν άκουσα τη μαμά μου να λέει: Γέροντα!… ναι εδώ είναι η
Μάρω. Δίπλα μου!» ήθελα να έχει το πάτωμα μια καταπακτή για να χωθώ
μέσα! Σα βρεμένο γατί πήρα το ακουστικό και η φωνή μου που τόσο
σθεντόρια τον είχε αμφισβητήσει, τώρα είχε γίνει ψίθυρος. Την απορία του
δε θα την ξεχάσω ποτέ: «Άραγε, ποια από τις δυο σας με επικαλέστηκε στ’
αλήθεια;» με ρώτησε, σα να ήθελε να με διαβεβαιώσει ότι εκείνος ως
Άγιος δεν άκουγε λόγια του στόματος αλλά της ψυχής… «θα μπορούσες να
έρθεις αύριο να διαβάσεις εδώ;» με ρώτησε με μια ευγένεια που όμοιά της
δεν έχω συναντήσει. Είπα ναι, όλο ντροπή και χωρίς άλλα λόγια έκλεισε το
τηλέφωνο. Το άλλο πρωί στις 7 ήμουν με τους γονείς μου στη Μαλακάσα. Ο
Γέροντας είχε δώσει εντολή να ανοίξουν ένα γραφείο για να περιμένω- κι
ας είχε λειτουργία στο Ναό. Εκείνος με αποδεχόταν όπως ήμουν… Όταν με
δέχτηκε στο κελάκι, μετά τις 10, πάλι δεν είχε πολλά λόγια: «Αχ και να
πίστευες λίγο! 10 θα έγραφες!» μου είπε απαλά κι άνοιξε το βιβλίο
τέσσερις φορές. «δεν πειράζει όμως. Και το 5 καλό είναι!»</span></span><br />
<span style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc;"><br /></span></span>
<span style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc;">Από
τα τέσσερα θέματα διάβασα τα δύο. Τα άλλα τα βρήκα ανούσια και χαζά!
Έπεσαν και τα τέσσερα κι εγώ πήρα 5! Καλό ήταν! Καλό μου έκανε! Άλλωστε
πάντα με το Γέροντα 5 έπαιρνα. Το παραπάνω δεν το αντέχω, ούτε το αξίζω
και το ξέρω. Μου αρκεί όμως αυτό το 5… με κάνει να νοιώθω ότι τον έχω
κοντά μου κι αυτό μου αρκεί. Όσο για το ότι είναι Άγιος; Το ξέρω μα δε
το αντέχει το μυαλό μου… ο γέροντας ήταν άγιος πάντα , μόνο ένας Άγιος
θα άντεχε κάποιαν σαν εμένα. Για μένα είναι Άγιος μα παραμένει ο
Γέροντας, ο δικός μου Γέροντας, αυτός που χρησιμοποιεί την απιστία και
τον εγωισμό και την αμφιβολία μου ως μέσα για να επικοινωνήσει μαζί μου.
Είναι ο Γέροντας που δε με μάλωσε ποτέ, δε με κολάκεψε ποτέ, δε με
εγκατέλειψε ποτέ μα μόνο με τα εντελώς απαραίτητα λόγια. Είναι ο
Γέροντας που δε μου απαντά όταν απευθύνομαι σ’ αυτόν από υποκριτικό
καθωσπρεπισμό και που με καλωσορίζει πάντα όταν του μιλάω απλά ως Μάρω…</span></span><br />
<span style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc;"><br /></span></span>
<span style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc;">από διακόνημα</span></span></div>
</div>
<div class="post-footer">
<div class="post-footer-line post-footer-line-1">
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn" itemprop="author" itemscope="itemscope" itemtype="http://schema.org/Person">
<a class="g-profile" data-gapiattached="true" data-gapiscan="true" data-onload="true" href="https://www.blogger.com/profile/03700276697403440370" rel="author" title="author profile">
<span itemprop="name">π Παντελεήμων Kρούσκος</span>
</a>
</span>
</span>
<span class="post-timestamp">
στις
<a class="timestamp-link" href="https://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2018/12/blog-post.html" rel="bookmark" title="permanent link"><abbr class="published" itemprop="datePublished" title="2019-12-02T14:47:00+03:00">2:47:00 μ.μ.</abbr></a>
</span></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
<br />Read more: <a href="http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-12-06T03:01:00-08:00&max-results=7&start=42&by-date=false#ixzz6AjR3sjmJ" style="color: #003399;">http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-12-06T03:01:00-08:00&max-results=7&start=42&by-date=false#ixzz6AjR3sjmJ</a></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-78267225029584658532020-01-11T16:20:00.003+02:002020-01-11T16:20:36.741+02:00[φώτης κόντογλου-αγιασμένες μέρες]<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /><div class="date-posts">
<div class="post-outer">
<div class="post hentry uncustomized-post-template" itemprop="blogPost" itemscope="itemscope" itemtype="http://schema.org/BlogPosting">
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-9014960119578798513" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; margin-bottom: 6px;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJoQ2_L3kLeGKMLkYYd0Wt93AgfTyWiH2mixlhqWwuk5ZwTXp9Udmx6l_NQvO5qpTark941XyZOWGZLeJSELnfXUlLxWWgYo7nTvvzZzJPmcC4vVtWinCKHImmLy5TEe3bZIK-9EnTG7E/s1600/66395548e700a3d711a14745dbadef60.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="533" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJoQ2_L3kLeGKMLkYYd0Wt93AgfTyWiH2mixlhqWwuk5ZwTXp9Udmx6l_NQvO5qpTark941XyZOWGZLeJSELnfXUlLxWWgYo7nTvvzZzJPmcC4vVtWinCKHImmLy5TEe3bZIK-9EnTG7E/s640/66395548e700a3d711a14745dbadef60.jpg" width="531" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #f4cccc;"><b><br /></b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #f4cccc; font-size: medium;"><b>Μοναχὰ
ὁ ὀρθόδοξος χριστιανὸς γιορτάζει τὰ Χριστούγεννα πνευματικά, κι ἀπὸ τὴν
ψυχὴ του περνᾶνε ἁγιασμένα αἰσθήματα, καὶ τὴ ζεσταίνουνε μὲ κάποια
θέρμη παράδοξη, ποὺ ἔρχεται ἀπὸ ἕναν ἄλλο κόσμο, τὴ θέρμη τοῦ Ἁγίου
Πνεύματος, κατὰ τὸν ἀναβαθμὸ ποὺ λέγει:</b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #f4cccc; font-size: medium;"><b>«Ἁγίῳ Πνεύματι πάσα ψυχὴ ζωοῦται, καὶ καθάρσει ὑψοῦται, λαμπρύνεται τῇ τριαδικῇ μονάδι, ἱεροκρυφίως».</b></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #f4cccc; font-size: medium;"><b>Ψυχὴ καὶ σῶμα γιορτάζουν μαζί, εὐφραίνουνται μὲ τὴ θεία εὐφροσύνη, ποὺ δὲν τὴν ἀπογεύεται ὅποιος βρίσκεται μακριὰ ἀπὸ τὸν Χρ<span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: inherit;">ιστό.
Ἐνῶ ἡ καρδιὰ τοῦ χριστιανοῦ, αὐτὲς τὶς ἁγιασμένες μέρες, εἶναι γεμάτη
ἀπὸ τὴν εὐωδία τῆς ὑμνωδίας, γεμάτη ἀπὸ μία γλυκύτατη πνευματικὴ
φωτοχυσία, ποὺ σκεπάζει ὅλη τὴν κτίση, τὰ βουνά, τὴ θάλασσα, τὸν κάθε
βράχο, τὸ κάθε δέντρο, τὴν κάθε πέτρα, τὸ κάθε πλάσμα. Ὅλα εἶναι
ἁγιασμένα, ὅλα γιορτάζουνε, ὅλα ψέλνουνε, ὅλα εὐφραίνονται, ὅλη ἡ φύση
εἶναι «ὡς ἐλαία κατάκαρπος ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ». Κανεὶς δὲν νοιώθει στὴν
καρδιὰ του τέτοια χαρά, παρὰ μονάχα ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶ τὸν Θεὸ καὶ ποὺ
ζεῖ τὶς μέρες τῆς ζωῆς του μαζὶ μὲ τὸν Θεό, γιατί κανένας ἄλλος ἀπὸ τὸν
Θεὸ δὲν μπορεῖ νὰ δώσει τέτοια χαρά, τέτοια εἰρήνη, κατὰ τὸν λόγο ποὺ
εἶπε ὁ Κύριος στὸν Μυστικὸ Δεῖπνο: «Τὴ δική μου τὴν εἰρήνη σᾶς δίνω, δὲν
σᾶς δίνω ἐγὼ τὴν εἰρήνη ποὺ δίνει ὁ κόσμος».</span></b></span></span></div>
<span class="text_exposed_show" style="background-color: black; display: inline; font-family: inherit;"><span style="color: #f4cccc; font-size: medium;"><b><div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Ἡ χαρὰ τοῦ Χριστοῦ κ’ ἡ εἰρήνη εἶναι
ἀλλιώτικη ἀπὸ τὴ χαρὰ κι ἀπὸ τὴν εἰρήνη τούτου τοῦ κόσμου. Γιὰ τοῦτο ὁ
ἄνθρωπος ποὺ χαίρεται νὰ πηγαίνει στὴν ἐκκλησία, γιὰ νὰ πιεῖ ἀπ’ αὐτὴ
τὴν ἀθάνατη βρύση τῆς ἀληθινῆς χαρᾶς καὶ τῆς εἰρήνης, λέγει μαζὶ μὲ τὸν
Δαβίδ:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">«Ἐξαπόστειλον, Κύριε, τὸ φῶς σου καὶ
τὴν ἀλήθειάν σου· αὐτὰ μὲ ὡδήγησαν καὶ ἤγαγόν με εἰς ὄρος ἅγιόν σου καὶ
εἰς τὰ σκηνώματά σου· καὶ εἰσελεύσομαι πρὸς τὸ θυσιαστήριον τοῦ Θεοῦ,
πρὸς τὸν Θεὸν τὸν εὐφραίνοντα τὴν νεότητά μου».</span></div>
</b></span></span><br />
<div class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif;">
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; text-align: justify;">
</div>
</div>
</div>
</div>
<div class="post-footer">
<div class="post-footer-line post-footer-line-1">
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn" itemprop="author" itemscope="itemscope" itemtype="http://schema.org/Person">
<a class="g-profile" data-gapiattached="true" data-gapiscan="true" data-onload="true" href="https://www.blogger.com/profile/03700276697403440370" rel="author" title="author profile">
<span itemprop="name">π Παντελεήμων Kρούσκος</span>
</a>
</span>
</span>
<span class="post-timestamp">
στις
<a class="timestamp-link" href="https://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2019/12/blog-post_13.html" rel="bookmark" title="permanent link"><abbr class="published" itemprop="datePublished" title="2019-12-13T13:20:00+03:00">1:20:00 μ.μ.</abbr></a>
</span></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
<div style="background-color: white; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
<br />Read more: <a href="http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-12-14T01:51:00-08:00&max-results=7&start=35&by-date=false#ixzz6AjQaU3Q6" style="color: #003399;">http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-12-14T01:51:00-08:00&max-results=7&start=35&by-date=false#ixzz6AjQaU3Q6</a></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-20717310484399710902020-01-11T16:18:00.003+02:002020-01-11T16:18:43.492+02:00Κυριακή ΙΑ΄Λουκά: Περί της προσέλευσης στην Θεία Κοινωνία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-8398894745762884611" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDzFpsyiBByVVQolZoYmyQN8-qSzPC7El8xNZSoX1KAk2MsjQ_nU_Q6wQ1RBfDeDls3GVurNm4FvX2z58VgxjF3Ph3govNZixFbHZ5Ti__P0Iu7XO2io0oCnt3xdVDMCxjh9__lBLTPM0/s1600/dc07bd4f5492deb6aed271f3abbb2f36.jpg" style="background-color: black; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #cfe2f3;"><b><img border="0" data-original-height="732" data-original-width="550" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDzFpsyiBByVVQolZoYmyQN8-qSzPC7El8xNZSoX1KAk2MsjQ_nU_Q6wQ1RBfDeDls3GVurNm4FvX2z58VgxjF3Ph3govNZixFbHZ5Ti__P0Iu7XO2io0oCnt3xdVDMCxjh9__lBLTPM0/s640/dc07bd4f5492deb6aed271f3abbb2f36.jpg" width="480" /></b></span></a></div>
<div style="margin-bottom: 12px; margin-top: 12px; padding: 0px; text-align: justify;">
<b style="background-color: black; color: #3d85c6; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: small;"><i>άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος</i></b></div>
<div style="border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #cfe2f3; font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: medium;"><b style="background-color: black;">Σαν
έρθει η στιγμή της θείας Κοινωνίας και πρόκειται να πλησιάσεις την αγία
Τράπεζα, πίστευε ακλόνητα πως εκεί είναι παρών ο Χριστός, ο Βασιλιάς
των όλων. Όταν δεις τον ιερέα να σου προσφέρει το σώμα και το αίμα του
Κυρίου, μη νομίσεις ότι ο ιερέας το κάνει αυτό, αλλά πίστευε ότι το χέρι
που απλώνεται είναι του Χριστού. Αυτός που λάμπρυνε με την παρουσία Του
την τράπεζα του Μυστικού Δείπνου, Αυτός και τώρα διακοσμεί την Τράπεζα
της θείας Λειτουργίας. Παραβρίσκεται πραγματικά και εξετάζει του καθενός
την προαίρεση και παρατηρεί ποιος πλησιάζει με ευλάβεια ταιριαστή στο
άγιο Μυστήριο, ποιος με πονηρή συνείδηση, με σκέψεις βρωμερές και
ακάθαρτες, με πράξεις μολυσμένες. Αναλογίσου, λοιπόν, κι εσύ ποιο
ελάττωμά σου διόρθωσες, ποιαν αρετή κατόρθωσες, ποιαν αμαρτία έσβησες με
την εξομολόγηση, σε τι έγινες καλύτερος. Αν η συνείδησή σου σε
πληροφορεί ότι φρόντισες αρκετά για την επούλωση των ψυχικών σου
τραυμάτων, αν έκανες κάτι περισσότερο από τη νηστεία, κοινώνησε με φόβο
Θεού. Αλλιώς, μείνε μακριά από τα άχραντα Μυστήρια. Και όταν
καθαριστείς απ’ όλες τις αμαρτίες σου, τότε να πλησιάσεις.</b></span></div>
<div style="border: 0px; margin-bottom: 10px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
</div>
<div style="border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #cfe2f3; font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: medium;"><b style="background-color: black;">
Να προσέρχεστε, λοιπόν, στη θεία Κοινωνία με φόβο και τρόμο, με
συνείδηση καθαρή, με νηστεία και προσευχή. Χωρίς να θορυβείτε, χωρίς να
ποδοπατάτε και να σπρώχνετε τους διπλανούς σας. Γιατί αυτό αποτελεί τη
μεγαλύτερη τρέλα και τη χειρότερη περιφρόνηση των θείων Μυστηρίων.</b></span></div>
<div style="border: 0px; margin-bottom: 10px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
</div>
<div style="border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #cfe2f3; font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: medium;"><b style="background-color: black;">
Πες μου, άνθρωπε, γιατί κάνεις θόρυβο; Γιατί βιάζεσαι; Σε πιέζει τάχα η
ανάγκη να κάνεις τις δουλειές σου; Και σου περνάει άραγε, την ώρα που
πας να κοινωνήσεις, η σκέψη ότι έχεις δουλειές; Έχεις μήπως την αίσθηση
ότι είσαι πάνω στη γη; Νομίζεις ότι βρίσκεσαι μαζί με ανθρώπους και όχι
με τους χορούς των αγγέλων; Μα κάτι τέτοιο είναι δείγμα πέτρινης
καρδιάς.</b></span></div>
<div style="border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;">
<div style="margin-bottom: 12px; margin-top: 12px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: #cfe2f3; font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: medium;"><b style="background-color: black;">Σκέψου,
ἄνθρωπε, σέ ποιά θυσία πρόκειται νά προσεγγίσεις, σέ ποιό θυσιαστήριο
πλησιάζεις, καί θυμίσου ὅτι ἐνῶ εἶσαι χῶμα καί στάχτη, μεταλαμβάνεις
Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ. Καί ὅταν τύχει νά σᾶς καλέσει στό τραπέζι του
κάποιος βασιλιάς, συμμετέχετε μέ σεβασμό, λαμβάνοντας ἀπό τά
παρατιθέμενα φαγητά μέ κοσμιότητα καί ἡσυχία. Ἐνῶ ὅταν σᾶς προσκαλεῖ ὁ
Θεός στήν Τράπεζά Του καί σᾶς προσφέρει τόν Υἱό Του, τή στιγμή κατά τήν
ὁποία παραστέκονται μέ φόβο καί τρόμο ἀγγελικές δυνάμεις, καί τά
Χερουβίμ σκεπάζουν τά πρόσωπά τους, καί τά Σεραφίμ ψάλλουν μέ τρόμο,
Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος, Κύριος, ἐσύ, πές μου, φωνάζεις καί προξενεῖς θόρυβο
μπροστά σ᾿ αὐτή τήν πνευματική τράπεζα; Δέν γνωρίζεις, ὅτι τή στιγμή
ἐκείνη ἡ ψυχή σου πρέπει νά εἶναι γεμάτη μέ γαλήνη; Πολλή γαλήνη καί
ἡσυχία εἶναι ἀπαραίτητη, ὄχι ὀργή καί ταραχή. Γιατί αὐτά κάνουν ἀκάθαρτη
τήν ψυχή πού προσέρχεται. Ποιά συγνώμη θά μποροῦσε νά ὑπάρξει γιά μᾶς,
ἄν ὕστερα ἀπό τίς τόσες ἁμαρτίες μας δέν εἴμαστε ἀπαλλαγμένοι ἀπ᾿ αὐτά
τά παράλογα πάθη μας οὔτε τή στιγμή πού προσερχόμαστε (νά κοινωνήσουμε);
Καί γενικά, τί πιό ἀναγκαῖο ὑπάρχει ἀπό αὐτά πού προσφέρονται στήν Ἁγία
Τράπεζα; Ἤ τί μᾶς ἀπασχολεῖ ὥστε νά ἀφήσουμε τό μυστήριο καί βιαστικοί
νά σπεύσουμε ἀλλοῦ; Μή, σᾶς παρακαλῶ καί σᾶς ἱκετεύω, ἄς μήν
προκαλέσουμε ἐναντίον μας τήν ὀργή τοῦ Θεοῦ. Αὐτό πού βρίσκεται μπροστά
μας εἶναι φάρμακο σωτήριο γιά τίς πληγές μας, εἶναι πλοῦτος ἀστείρευτος
πού μᾶς προσφέρει τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν.</b></span></div>
<div style="margin-bottom: 12px; margin-top: 12px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: #cfe2f3; font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: medium;"><b style="background-color: black;">Ἄς
προσέλθουμε, λοιπόν, μέ φόβο καί ἄς εὐχαριστήσουμε τό Θεό, ἄς
προσπέσουμε μέ συντριβή ἐξομολογούμενοι τίς ἁμαρτίες μας, ἄς κλάψουμε
ἀπό λύπη γιά τίς ἁμαρτίες μας, ἄς κάνουμε πολλή ὥρα τήν προσευχή μας στό
Θεό. Κι ἀφοῦ μέ τόν τρόπο αὐτό ἐξαγνιστοῦμε, μέ κατάλληλη προσοχή καί
τάξη ἄς προσέλθουμε στό μυστήριο σάν νά παρουσιαζόμαστε μπροστά στό
Βασιλέα τῶν οὐρανῶν. Καί ἀφοῦ δεχθοῦμε τήν ἁγνή καί ἅγια θεία
Εὐχαριστία, ἄς τήν ἀσπαστοῦμε, ἄς τήν ἐναγκαλιστοῦν οἱ ὀφθαλμοί μας καί
ἄς ἀναθερμάνουμε τό λογικό μας, ἔτσι ὥστε ἡ συγκέντρωση γύρω ἀπό τή
θυσία νά μήν ἀποβεῖ σέ καταδίκη καί κατάκρισή μας, ἀλλά σέ ψυχική
γαλήνη, σέ ἀγάπη, σέ ἀρετή, σέ συμφιλίωση μέ τό Θεό, σέ σταθερή εἰρήνη
καί βάση γιά μυριάδες ἀγαθά, γιά νά ἐξαγιάσουμε τούς ἑαυτούς μας ἀλλά
καί τούς πλησίον μας νά ὠφελήσουμε.</b></span></div>
</div>
<div style="border: 0px; margin-bottom: 10px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
</div>
<div style="border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #cfe2f3; font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: medium;"><b style="background-color: black;">
Υπάρχει κι ένα άλλο θέμα: Πολλοί κοινωνούν μια φορά το χρόνο, άλλοι δύο
φορές, άλλοι περισσότερες. Ποιους απ’ αυτούς θα επιδοκιμάσουμε; Όσους
μια φορά, όσους πολλές ή όσους λίγες φορές μεταλαβαίνουν; Ούτε τους μία
ούτε τις πολλές ούτε τους λίγες, μα εκείνους που πλησιάζουν στο άγιο
Ποτήριο με καρδιά αγνή, με βίο ανεπίληπτο. Αυτοί ας κοινωνούν πάντα. Οι
άλλοι, οι αμετανόητοι αμαρτωλοί, ας μένουν μακριά από τα άχραντα
Μυστήρια, γιατί αλλιώς κρίμα και καταδίκη, ετοιμάζουν για τον εαυτό
τους. Ο άγιος απόστολος λέει: «Όποιος τρώει τον άρτο και πίνει το
ποτήριο του Κυρίου με τρόπο ανάξιο, γίνεται ένοχος αμαρτήματος απέναντι
στο σώμα και στο αίμα του Κυρίου, προκαλώντας την καταδίκη του» (Α’ Κορ.
11:27, 29). Θα τιμωρηθεί, δηλαδή, τόσο αυστηρά, όσο και οι σταυρωτές
του Χριστού, αφού κι εκείνοι έγιναν ένοχοι αμαρτήματος απέναντι στο σώμα
Του.</b></span></div>
<div style="border: 0px; margin-bottom: 10px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
</div>
<div style="border: 0px; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="color: #cfe2f3; font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: medium;"><b style="background-color: black;">
Πολλοί από τους πιστούς έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο περιφρονήσεως των
αγίων Μυστηρίων, ώστε, ενώ είναι γεμάτοι από αμέτρητες κακίες και δεν
διορθώνουν καθόλου τον εαυτό τους, κοινωνούν στις γιορτές
απροετοίμαστοι. Μη γνωρίζοντας ότι προϋπόθεση της θείας Κοινωνίας δεν
είναι η γιορτή, αλλά, καθώς είπαμε, η καθαρή συνείδηση. Και όπως αυτός
που δεν αισθάνεται κανένα κακό στη συνείδησή του, πρέπει καθημερινά να
προσέρχεται στη θεία Κοινωνία, έτσι κι αυτός που είναι φορτωμένος
αμαρτήματα και δεν μετανοεί, πρέπει να μην κοινωνεί ούτε στη γιορτή. Γι’
αυτό και πάλι σας παρακαλώ όλους να μην πλησιάζετε στα θεία Μυστήρια
έτσι απροετοίμαστοι κι επειδή το απαιτεί η γιορτή, αλλά, αν κάποτε
αποφασίσετε να λάβετε μέρος στη θεία Λειτουργία και να κοινωνήσετε, να
καθαρίζετε καλά τον εαυτό σας, από πολλές μέρες πριν, με τη μετάνοια,
την προσευχή, την ελεημοσύνη, τη φροντίδα για τα πνευματικά πράγματα.</b></span></div>
<div style="margin-bottom: 12px; margin-top: 12px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #cfe2f3;"><b><br /></b></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 12px; margin-top: 12px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: #cfe2f3; font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: medium;"><b style="background-color: black;">Γιαυτά
συνεχῶς ὁμιλῶ καί δέ θά παύσω νά ὁμιλῶ. Γιατί ποιό τό ὄφελος νά
προστρέχετε ἄσκοπα ἐδῶ καί νά μή μαθαίνετε τίποτα τό ὠφέλιμο; Ποιό τό
κέρδος ἄν διαρκῶς μιλᾶμε γιά τά εὐχάριστα; Σύντομη εἶναι, ἀγαπητοί μου, ἡ
παρούσα ζωή καί ἄς προσέξουμε, ἄς ἀνοίξουμε τά μάτια μας, ἄς
συγκεντρώσουμε τόν ψυχικό μας κόσμο, ἄς ἐπιδείξουμε γνήσιο τό ἐνδιαφέρον
μας γιά ὅλους, ἄς γίνουμε εὐσεβεῖς σέ ὅλα. Καί εἴτε εἶναι ἀνάγκη νά
ἀκοῦτε τό θεῖο κήρυγμα, εἴτε νά προσέρχεσθαι στή θεία Κοινωνία, εἴτε
κάνετε ὁτιδήποτε ἄλλο, μέ φόβο καί μέ τρόμο Θεοῦ νά τό κάνετε γιά νά μήν
προκαλέσετε μέ τήν ἀδιαφορία σας τήν ὀργή τοῦ Θεοῦ. Γιατί λέγει ἡ
Γραφή: <em>«Καταραμένος εἶναι ἐκεῖνος πού μέ ἀδιαφορία ἐκτελεῖ τό καθῆκον του πρός τό Θεό»</em> (Ἱερεμ.
48, 10). Ὁ θόρυβος καί ἡ ὀργή ἀποτελοῦν μεγάλη προσβολή γιά τή θεία
Κοινωνία. Εἶναι ἡ μεγαλύτερη περιφρόνηση νά προσφέρεις μολυσμένο τόν
ἑαυτό σου στό Θεό. Ἄκουσε τί λέει γιά τούς ἀνθρώπους αὐτούς ὁ
Ἀπόστολος: <em>«Ὅποιος καταστρέφει τό ναό τοῦ Θεοῦ, ὁ Θεός θά τόν καταστρέψει»</em> (Α´
Κορ. 3, 17). Νά μήν ἐξοργίζουμε λοιπόν τό Θεό ἀντί νά συμφιλιωνόμαστε
μαζί Του, ἀλλά νά ἐπιδεικνύουμε ὅλο μας τό ἐνδιαφέρον, ὅλη τή σεμνότητά
μας καί τήν ψυχική μας γαλήνη καί νά προσερχόμαστε μέ προσευχή καί
συντετριμμένη καρδιά γιά νά μπορέσουμε μ᾿ αὐτόν τόν τρόπο νά ἐξιλεώσουμε
τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό καί νά ἀποκτήσουμε τά ἀγαθά πού μᾶς
ὑποσχέθηκε, μέ τή χάρη καί τή φιλανθρωπία τοῦ ἴδιου τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ
Χριστοῦ, στόν Ὁποῖο μαζί μέ τόν Πατέρα καί τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀνήκει ἡ
δόξα, ἡ δύναμη καί ἡ τιμή, τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀπέραντους αἰῶνες.
Ἀμήν.</b></span></div>
</div>
</div>
<div class="post-footer">
<div class="post-footer-line post-footer-line-1">
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn" itemprop="author" itemscope="itemscope" itemtype="http://schema.org/Person">
<a class="g-profile" data-gapiattached="true" data-gapiscan="true" data-onload="true" href="https://www.blogger.com/profile/03700276697403440370" rel="author" title="author profile">
<span itemprop="name">π Παντελεήμων Kρούσκος</span>
</a>
</span>
</span>
<span class="post-timestamp">
στις
<a class="timestamp-link" href="https://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2019/12/blog-post_26.html" rel="bookmark" title="permanent link"><abbr class="published" itemprop="datePublished" title="2019-12-14T12:51:00+03:00">12:51:00 μ.μ.</abbr></a>
</span></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
<br />Read more: <a href="http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-12-19T04:12:00-08:00&max-results=7&start=28&by-date=false#ixzz6AjQ5zMCY" style="color: #003399;">http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-12-19T04:12:00-08:00&max-results=7&start=28&by-date=false#ixzz6AjQ5zMCY</a></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-3451676136442684712020-01-11T16:16:00.003+02:002020-01-11T16:16:54.345+02:00Ἀφοῦ ὁ ἄνθρωπος δὲν µποροῦσε νὰ ἔρθει στὸ Θεό, ὁ Θεὸς ἦρθε στὸν ἄνθρωπο.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /><div class="date-posts">
<div class="post-outer">
<div class="post hentry uncustomized-post-template" itemprop="blogPost" itemscope="itemscope" itemtype="http://schema.org/BlogPosting">
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-6409310748446837032" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7gQ0jmRDQPuKt27aDIFh4nmYWprxJmiSOoKM6kqPSOciwJ_QGp13Ol7UzytTRjwfPymM3mVRZmhY889OYRLa9wWBpgjaf0uUpp9KztZg2B4_H1csmWUx4NrmgZKp8XiJlGkvisxgMIO4/s1600/48382943_2129425067087729_3500209290369564672_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="726" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7gQ0jmRDQPuKt27aDIFh4nmYWprxJmiSOoKM6kqPSOciwJ_QGp13Ol7UzytTRjwfPymM3mVRZmhY889OYRLa9wWBpgjaf0uUpp9KztZg2B4_H1csmWUx4NrmgZKp8XiJlGkvisxgMIO4/s640/48382943_2129425067087729_3500209290369564672_n.jpg" width="580" /></a></div>
<div style="font-family: "Palatino Linotype", Georgia, "Times New Roman", Times, serif; margin-bottom: 12px; margin-top: 12px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="color: #d9d2e9; font-size: small;"><span style="background-color: black;"><br /></span></span></div>
<div style="font-family: "Palatino Linotype", Georgia, "Times New Roman", Times, serif; margin-bottom: 12px; margin-top: 12px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #b4a7d6;">επισκ. Κάλλιστος Διοκλείας</span></span></div>
<div style="font-family: "Palatino Linotype", Georgia, "Times New Roman", Times, serif; font-size: 13px; margin-bottom: 12px; margin-top: 12px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #d9d2e9; font-size: small;">Ἀφοῦ
ὁ ἄνθρωπος δὲν µποροῦσε νὰ ἔρθει στὸ Θεό, ὁ Θεὸς ἦρθε στὸν ἄνθρωπο,
ταυτίζοντας τὸν ἑαυτό του µὲ τὸν ἄνθρωπο µὲ τὸν πιὸ ἄµεσο τρόπο. Ὁ
αἰώνιος Λόγος καὶ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, τὸ δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος,
ἔγινε ἀληθινὸς ἄνθρωπος, ἕνας ἀπὸ ἐµᾶς. Συµµετέχει ἀπόλυτα στὸ κάθε τί
ποὺ µᾶς ἀποτελεῖ κι ἔτσι µᾶς δίνει τὴ δυνατότητα νὰ συµµετέχουµε σ’ αὐτὰ
ποὺ τὸν ἀποτελοῦν, στὴ θεϊκή του ζωὴ καὶ στὴ δόξα του. Ἔγινε ὅ,τι
εἴµαστε γιὰ νὰ µᾶς κάνει ὅ,τι εἶναι αὐτός.</span></span></div>
<div style="font-family: "Palatino Linotype", Georgia, "Times New Roman", Times, serif; font-size: 13px; margin-bottom: 12px; margin-top: 12px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #d9d2e9; font-size: small;">Ὁ
Θεὸς ἑνώνεται µὲ τὴ δηµιουργία του πιὸ στενὰ ἀπ’ τὴ κάθε δυνατὴ ἕνωση,
καθὼς γίνεται ὁ ἴδιος αὐτὸ ποὺ δηµιούργησε. Ὁ Θεὸς σὰν ἄνθρωπος
ἐκπληρώνει τὸ µεσολαβητικὸ ἔργο ποὺ ὁ ἄνθρωπος ἀπέκρουσε κατὰ τὴ πτώση. Ὁ
Ἰησοῦς, ὁ Σωτήρας µας, γεφυρώνει τὴν ἄβυσσο ἀνάµεσα στὸ Θεὸ καὶ στὸν
ἄνθρωπο γιατί εἶναι ταυτόχρονα καὶ Θεὸς καὶ ἄνθρωπος. Ὅπως λέµε σ’ ἕναν
ἀπὸ τοὺς ὀρθόδοξους ὕµνους τῆς παραµονῆς τῶν Χριστουγέννων. «Ὁ οὐρανὸς
καὶ ἡ γῆ σήµερον ἡνώθησαν, τεχθέντος τοῦ Χριστοῦ. Σήµερον Θεὸς ἐπὶ γῆς
παραγέγονε, καὶ ἄνθρωπος εἰς οὐρανοὺς ἀναβέβηκε».</span></span></div>
<div style="font-family: "Palatino Linotype", Georgia, "Times New Roman", Times, serif; font-size: 13px; margin-bottom: 12px; margin-top: 12px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #d9d2e9; font-size: small;">Ἡ
Ἐνσάρκωση λοιπὸν εἶναι ἡ ὑπέρτατη πράξη τοῦ Θεοῦ γιὰ νὰ µᾶς ἀπολυτρώσει
καὶ νὰ ξανασυνδέσει τὴν ἐπικοινωνία µας µαζί του. Ἔχει περισσότερη
σηµασία ἀπὸ µιὰ ἀναίρεση τῆς πτώσης ἢ µιὰ ἀποκατάσταση τοῦ ἀνθρώπου στὴν
ἀρχική του κατάσταση µέσα στὸ Παράδεισο. Ὅταν ὁ Θεὸς γίνεται ἄνθρωπος,
αὐτὸ σηµαδεύει τὴν ἀρχὴ ἑνὸς οὐσιαστικὰ νέου σταδίου στὴν ἱστορία τοῦ
ἀνθρώπου καὶ ὄχι µόνο τὴν ἐπιστροφή του στὸ παρελθόν.</span></span></div>
<div style="font-family: "Palatino Linotype", Georgia, "Times New Roman", Times, serif; font-size: 13px; margin-bottom: 12px; margin-top: 12px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #d9d2e9; font-size: small;">Ἡ
Ἐνσάρκωση ἀνεβάζει τὸν ἄνθρωπο σ’ ἕνα καινούριο ἐπίπεδο, ἡ τελευταία
κατάσταση εἶναι ὑψηλότερη ἀπὸ τὴν πρώτη. Μόνο µέσα στὸν Ἰησοῦ Χριστὸ
βλέπουµε νὰ ἀποκαλύπτονται ὅλες οἱ δυνατότητες τῆς ἀνθρώπινης φύσης µας.
Μέχρι νὰ γεννηθεῖ, ἡ ἀληθινὴ σηµασία τῆς προσωπικότητάς µας ἦταν
κρυµµένη. Ἡ γέννηση τοῦ Χριστοῦ, ὅπως λέει ὁ Μ. Βασίλειος, εἶναι «ἡ
γενέθλια ἡµέρα ὅλου τοῦ ἀνθρώπινου γένους».</span></span></div>
<div style="font-family: "Palatino Linotype", Georgia, "Times New Roman", Times, serif; font-size: 13px; margin-bottom: 12px; margin-top: 12px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #d9d2e9; font-size: small;">Ὁ
Χριστὸς εἶναι ὁ πρῶτος τέλειος ἄνθρωπος- τέλειος δηλαδὴ ὄχι µόνο
δυναµικά, ὅπως ἦταν ὁ Ἀδὰµ µὲ τὴν ἀθωότητά του πρὶν ἀπὸ τὴν πτώση, ἀλλὰ
µὲ τὴν ἔννοια τῆς ἀπόλυτα πραγµατοποιηµένης «ὁµοίωσης». Ἡ Ἐνσάρκωση
λοιπὸν δὲν εἶναι µόνο ἕνας τρόπος γιὰ ν’ ἀπαλειφθοῦν τὰ ἀποτελέσµατα τοῦ
προπατορικοῦ ἁµαρτήµατος, ἀλλὰ εἶναι ἕνα οὐσιαστικὸ στάδιο στὸ ταξίδι
τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὴν θεία εἰκόνα στὴ θεϊκὴ ἐξοµοίωση. Ἡ ἀληθινὴ αἰτία
λοιπὸν γιὰ τὴν Ἐνσάρκωση δὲν βρίσκεται στὴν ἁµαρτωλότητα τοῦ ἀνθρώπου
ἀλλὰ στὴ πεπτωκυία φύση του, στὴν ὕπαρξή του ποὺ ἔγινε σύµφωνα µὲ τὴ
θεϊκὴ εἰκόνα καὶ εἶναι ἱκανὴ νὰ ἑνωθεῖ µὲ τὸ Θεό.</span></span></div>
<div style="font-family: "Palatino Linotype", Georgia, "Times New Roman", Times, serif; font-size: 13px; margin-bottom: 12px; margin-top: 12px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #d9d2e9; font-size: small;">Ὅπως
εἶπε ὁ Χριστὸς στὸ Μυστικὸ Δεῖπνο: «κἀγὼ τὴν δόξαν ἥν δέδωκάς µοι
δέδωκα αὐτοῖς, ἵνα ὦσιν ἕν καθὼς ἡµεῖς ἕν ἐσµέν, ἐγὼ ἐν αὐτοῖς καὶ σὺ ἐν
ἐµοί, ἵνα ὦσι τετελειωµένοι εἰς ἕν» (Ἰωαν. 17, 22-23). Ὁ Χριστὸς µᾶς
κάνει ἱκανοὺς νὰ συµµετέχουµε στὴ θεϊκὴ δόξα τοῦ Πατέρα. Εἶναι ὁ
σύνδεσµος καὶ τὸ σηµεῖο ἐπαφῆς. Ἐπειδὴ εἶναι ἄνθρωπος, εἶναι ἕνα µὲ
ἐµᾶς, ἐπειδὴ εἶναι ὁ Θεός, εἶναι ἕνα µὲ τὸν Πατέρα. Ἔτσι µέσῳ καὶ ἐν
αὐτῷ εἴµαστε ἕνα µὲ τὸ Θεό, καὶ ἡ δόξα τοῦ Πατέρα γίνεται δική µας δόξα.</span></span></div>
<div style="font-family: "Palatino Linotype", Georgia, "Times New Roman", Times, serif; font-size: 13px; margin-bottom: 12px; margin-top: 12px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #d9d2e9; font-size: small;">Ἡ
Ἐνσάρκωση τοῦ Θεοῦ ἀνοίγει τὸ δρόµο γιὰ τὴ θέωση τοῦ ἀνθρώπου. Τὸ νὰ
θεωθεῖ κανεὶς σηµαίνει, µὲ µεγαλύτερη σαφήνεια, νὰ «χριστοποιηθεῖ». Ἡ
θεϊκὴ ὁµοιότητα ποὺ καλούµαστε νὰ φτάσουµε εἶναι ἡ ὁµοίωση τοῦ Χριστοῦ.
Μέσῳ τοῦ Ἰησοῦ ποὺ εἶναι Θεάνθρωπος ἐµεῖς οἱ ἄνθρωποι «θεούµεθα»,
θεοποιούµαστε, γινόµαστε «θείας κοινωνοὶ φύσεως» (Β Πέτρου 1,4).
Προσλαµβάνοντας τὴν ἀνθρώπινή µας φύση ὁ Χριστὸς ποὺ εἶναι Γιὸς τοῦ Θεοῦ
ἀπὸ τὴ φύση Του µᾶς ἔχει κάνει γιοὺς τοῦ Θεοῦ κατὰ χάρη. Ἐν αὐτῷ
εἴµαστε «υἱοθετηµένοι» ἀπὸ τὸν Θεὸ Πατέρα, καὶ γινόµαστε γιοὶ ἐν τῷ Υἱῷ.</span></span></div>
<div style="font-family: "Palatino Linotype", Georgia, "Times New Roman", Times, serif; font-size: 13px; margin-bottom: 12px; margin-top: 12px; padding: 0px; text-align: justify;">
</div>
<div style="font-family: "Palatino Linotype", Georgia, "Times New Roman", Times, serif; font-size: 13px; margin-bottom: 12px; margin-top: 12px; padding: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #d9d2e9; font-size: small;">imaik </span></span></div>
<span style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13px;"><br />.</span></div>
</div>
<div class="post-footer">
<div class="post-footer-line post-footer-line-1">
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn" itemprop="author" itemscope="itemscope" itemtype="http://schema.org/Person">
<a class="g-profile" data-gapiattached="true" data-gapiscan="true" data-onload="true" href="https://www.blogger.com/profile/03700276697403440370" rel="author" title="author profile">
<span itemprop="name">π Παντελεήμων Kρούσκος</span>
</a>
</span>
</span>
<span class="post-timestamp">
στις
<a class="timestamp-link" href="https://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2019/12/blog-post_15.html" rel="bookmark" title="permanent link"><abbr class="published" itemprop="datePublished" title="2019-12-15T14:00:00+03:00">2:00:00 μ.μ.</abbr></a>
</span></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
<div style="background-color: white; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
<br />Read more: <a href="http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-12-19T04:12:00-08:00&max-results=7&start=28&by-date=false#ixzz6AjPdkL00" style="color: #003399;">http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-12-19T04:12:00-08:00&max-results=7&start=28&by-date=false#ixzz6AjPdkL00</a></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-87039663550120391542020-01-11T16:13:00.003+02:002020-01-11T16:13:51.283+02:00Γιατί ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός γεννήθηκε στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας;(μυσταγωγική ερμηνεία)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-78768363152363390" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuofE87rbshUqIN5x1giS7OBx_JG80-J44eWd0as4meJ9sCHCBNbTowpR4prZMmpyf2Wdau13Om1v6unU1ueQ-PmTSfJHwjgBJ5ulBBHV_dcSqgkDScBpGxP6pFJ7Ir3EjRnvR6Sy34IM/s1600/80049449_2801306206566275_5280138785458225152_n.jpg" style="background-color: black; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #b6d7a8;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="462" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuofE87rbshUqIN5x1giS7OBx_JG80-J44eWd0as4meJ9sCHCBNbTowpR4prZMmpyf2Wdau13Om1v6unU1ueQ-PmTSfJHwjgBJ5ulBBHV_dcSqgkDScBpGxP6pFJ7Ir3EjRnvR6Sy34IM/s1600/80049449_2801306206566275_5280138785458225152_n.jpg" /></span></a></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; margin-bottom: 6px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #93c47d;"><br /></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: #93c47d;">Είναι κι αυτό ένα
μυστήριο, που ερμηνεύεται ως εξής: Ο Χριστός γεννήθηκε εκεί, για να
εκπληρωθεί η προφητεία του Προφήτη Μιχαία: «Κι εσύ Βηθλεέμ, πόλη που
κατοικεί η συγγένεια του Εφραθά, παρ’ όλο που είσαι μια από τις πιο
μικρές πόλεις του Ιούδα, Εγώ θα κάνω να προέλθει από σένα Εκείνος που θα
γίνει άρχοντας του Ισραήλ» (Μιχ. 5, 2–3).«Ιουδαία», σημαίνει
«εξομολόγηση». «Βηθλεέμ», σημαίνει «οίκος άρτου».</span></div>
<span style="background-color: black;"><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #93c47d;">Αυτά, αλληγορικά, σημαίνουν πως όποιος
αυτές τις άγιες μέρες θέλει να πάει στην Ιουδαία, δηλαδή στην ιερή
εξομολόγηση, ας πάει και προς τη Βηθλεέμ• δηλαδή, ας πλησιάσει στο
θυσιαστήριο όπου βρίσκεται ο Οίκος του Άρτου της Ζωής. Θέλω να πω μ’
αυτό ότι, όποιος θέλει να γιορτάσει επάξια τη Γέννηση του Χριστού, ας
εξομολογηθεί και ας μεταλάβει. Αυτός είναι ο σκοπός της αγίας μας
Εκκλησίας, που όρισε μέσω της νηστείας των Χριστουγέννων να
προετοιμαστούμε για την εξομολόγηση και για τη θεία Μετάληψη.Το λοιπόν
Χριστιανοί, για να φθάσουμε στην πνευματική αυτή Βηθλεέμ της Ιουδαίας
και για να βρούμε τον Βασιλιά τ’ ουρανού και της γης, ας ακολουθήσουμε
τους τρεις εκείνους ευλαβικούς Μάγους. Εκείνοι, οδηγούμενοι από έναν
Αστέρα που τους φανερώθηκε τότε στον ουρανό, τους έδειξε ακριβώς την οδό
και τον τόπο που γεννήθηκε ο Χριστός. Κι εμείς τώρα έχουμε γι’ Αστέρα
τον Λόγο του Θεού, το ιερό Ευαγγέλιο και τον Νόμο της Χάριτος. Λέει ο
Προφήτης Δαβίδ: «Ο Νόμος Σου μου είναι λυχνάρι για να μπορώ να περπατάω
και φως στα μονοπάτια μου» (Ψαλμ. 118, 105). Έχουμε στα πόδια μας αυτό
το λυχνάρι, για να βλέπουμε πώς ακριβώς να περπατάμε• έχουμε αυτό το φως
στους δρόμους μας για να μη χαθούμε μέσα στην πλάνη αυτής της μάταιης
ζωής. Οι Μάγοι, σαν έφθασαν και είδαν εκείνο το Θείο Παιδίον μαζί με τη
Μητέρα Του, τη Μαρία, έπεσαν καταγής με πολύ ευλάβεια και Το
προσκύνησαν. Άνοιξαν τους θησαυρούς τους και Του χάρισαν τα Δώρα, που
ήταν χρυσάφι, λιβάνι και σμύρνα. Μ’ ετούτα τα Δώρα ήθελαν να Τον
αναγνωρίσουν, σα βασιλιά με το χρυσάφι, σα Θεό με το λιβάνι και σα θνητό
άνθρωπο με τη σμύρνα. Έτσι λοιπόν κι εμείς• αφού πλησιάσουμε στην
εξομολόγηση και τη θεία Μετάληψη για να βρούμε τον Χριστό, πρέπει να Του
προσφέρουμε τρία δώρα: πρώτ’ απ’ όλα την καρδιά μας, η οποία πρέπει να
είναι καθαρή σα το χρυσάφι, καθαρή από κάθε επιθυμία κι από κάθε αισχρό
λογισμό. Δεύτερον, το πνεύμα μας, που πρέπει να είναι αναμμένο σα το
λιβάνι, στην αγάπη του Θεού και του πλησίον• και, όπως το λιβάνι, να
εκπέμπει με την ευλάβεια οσμή ευωδίας πνευματικής. Τρίτον, τη σμύρνα,
που δηλώνει τη νέκρωση των παθών και της σαρκός με τη συντριβή και την
κατάνυξη. Ή αλλιώς, ας Του προσφέρουμε επίσης κι αυτά τα τρία δώρα:
χρυσάφι, δηλαδή την ελεημοσύνη• λιβάνι, δηλαδή την προσευχή• και σμύρνα,
δάκρυα καυτά της μετανοίας. Αυτές είναι οι προετοιμασίες της αληθινής
εξομολογήσεως και της άξιας Μεταλήψεως.Οι Μάγοι, αφού προσκύνησαν τον
Χριστό, δεν γύρισαν από τον ίδιο δρόμο απ’ τον οποίο ήρθαν στην αρχή,
μονάχα άλλαξαν δρόμο κι αναχώρησαν για τη χώρα τους από μια άλλη οδό
(βλ. Ματθ. 2, 12). Αυτό είναι το πιο αναγκαίο που πρέπει να κάνουμε κι
εμείς. Όταν, λοιπόν, αυτές τις μέρες εξομολογηθούμε και μεταλάβουμε, δεν
πρέπει να γυρίσουμε πάλι από την ίδια οδό που ήρθαμε πρώτα. Όχι. «Δι’
ἄλλης ὁδοῦ»: ν’ αλλάξουμε δρόμο, ν’ αλλάξουμε ήθη, ν’ αλλάξουμε ζωή.
«Δι’ ἄλλης ὁδοῦ»: ας πάρουμε τον άλλο δρόμο της χριστιανικής αρετής• με
λίγα λόγια, ας αφήσουμε εκείνη την οδό της κακής μας συνήθειας που μας
έφερνε στην κόλαση. Ας περπατήσουμε μιαν άλλη οδό, την οδό μιας τέλειας
διόρθωσης του βίου μας, που μας φέρνει στην αιώνια ζωή…</span></div>
</span><br />
<div style="background-color: black; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; margin-top: 6px;">
<span style="color: #38761d; font-size: xx-small;"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #38761d; font-size: xx-small;">+Ηλίας Μηνιάτης</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #38761d; font-size: xx-small;">Επίσκοπος Κερνιτζης και Καλαβρύτων (1669–1714)</span></div>
</div>
</div>
<div class="post-footer">
<div class="post-footer-line post-footer-line-1">
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn" itemprop="author" itemscope="itemscope" itemtype="http://schema.org/Person">
<a class="g-profile" data-gapiattached="true" data-gapiscan="true" data-onload="true" href="https://www.blogger.com/profile/03700276697403440370" rel="author" title="author profile">
<span itemprop="name">π Παντελεήμων Kρούσκος</span>
</a>
</span>
</span>
<span class="post-timestamp">
στις
<a class="timestamp-link" href="https://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2019/12/blog-post_17.html" rel="bookmark" title="permanent link"><abbr class="published" itemprop="datePublished" title="2019-12-17T15:28:00+03:00">3:28:00 μ.μ.</abbr></a>
</span></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
<br />Read more: <a href="http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-12-19T04:12:00-08:00&max-results=7&start=28&by-date=false#ixzz6AjOtInn6" style="color: #003399;">http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-12-19T04:12:00-08:00&max-results=7&start=28&by-date=false#ixzz6AjOtInn6</a></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-6362911282116586972020-01-11T16:11:00.003+02:002020-01-11T16:11:58.451+02:00Ὁ χριστουγεννιάτικος Παπαδιαμάντης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-6917882928758960184" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://scontent.fath4-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/79739127_2803616596335236_2196161407173525504_n.jpg?_nc_cat=107&_nc_ohc=ZiAj8-9V_ngAQlGc5Euujof7sbqKgjvz738JxilzhxUJ66-LCqz_0eJ-Q&_nc_ht=scontent.fath4-2.fna&oh=aa5143bfeaf41b0b5bc4cd6875298104&oe=5EA9EA1A" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="560" data-original-width="684" height="522" src="https://scontent.fath4-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/79739127_2803616596335236_2196161407173525504_n.jpg?_nc_cat=107&_nc_ohc=ZiAj8-9V_ngAQlGc5Euujof7sbqKgjvz738JxilzhxUJ66-LCqz_0eJ-Q&_nc_ht=scontent.fath4-2.fna&oh=aa5143bfeaf41b0b5bc4cd6875298104&oe=5EA9EA1A" width="640" /></a></div>
<h3 class="post-title entry-title">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b><b><span style="color: red; font-size: small;">Γράφει ὁ Μοναχὸς Μωυσῆς, Ἁγιορείτης</span></b></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">Ὁ Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης θεωρεῖται
καὶ εἶναι ὁ σπουδαιότερος πεζογράφος μας. Τὴν ἄποψη αὐτὴ ὑποστηρίζουν
τὰ μεγάλα ὀνόματα τῶν ποιητῶν μας, Γιῶργος Σεφέρης καὶ Ὀδυσσέας
Ἐλύτης. Εἶναι ἕνας ἐξαιρετικὸς ἠθογράφος, ποὺ ἀπὸ νωρὶς δήλωσε
ἀπερίφραστα: “Τὸ ἐπ’ ἐμοί, ἐνόσω ζῶ καὶ ἀναπνέω καὶ σωφρονῶ, δὲν θὰ
παύσω πάντοτε, ἰδίως δὲ κατὰ τὰς πανεκλάμπρους ταύτας ἡμέρας, νὰ ὑμνῶ
μετὰ λατρείας τὸν Χριστόν μου, νὰ περιγράφω μετ’ ἔρωτος τὴν φύσιν καὶ
νὰ ζωγραφῶ μετὰ στοργῆς τὰ γνήσια ἑλληνικὰ ἤθη”. Χαρακτηρίστηκε εὔστοχα
ὡς ὁ “ἅγιος τῶν νεοελληνικῶν γραμμάτών” μας. Ὁ ἔξοχος διηγηματογράφος
μᾶς συχνὰ θεολογεῖ καὶ κηρύττει ἀλήθειες τῆς πίστεώς μας μ’ ἕναν ὡραῖο
τρόπο. Στὶς σελίδες τῶν ἔργων τοῦ κυκλοφορεῖ ἕνα πλῆθος ἀνθρώπων ποὺ
ἔκαναν κακὴ χρήση τῆς ἐλευθερίας τους, ἁμάρτησαν μὲ τὸν ἕναν ἢ μὲ τὸν
ἄλλο τρόπο. Τοὺς συμπαθοῦμε γιατί τοὺς βρίσκουμε πονεμένους καὶ γιατί
στὰ πρόσωπά τους συναντοῦμε τοὺς ἑαυτούς μας. Περιδιαβαίνουν
ὑψηλόφρονες ἄθεοι, ταραγμένοι μηδενιστές, δυστυχεῖς αὐτόχειρες,
βλάσφημοι, ἱερόσυλοι, τοκογλύφοι, μέθυσοι, λαίμαργοι, πλουτοκράτες,
παιδοκτόνοι, ἅρπαγες, ἄδικοι, ὑποκριτές, φθονεροί, ζηλότυποι, ὑλιστὲς
καὶ σκανδαλοποιοί. Τοὺς ἀγαπᾶμε τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἥρωές του γιατί συνήθως
εἶναι μετανοημένοι. Ὁ Χριστὸς ἦλθε στὸν κόσμο γιὰ τοὺς ἀσθενεῖς, τοὺς
ἁμαρτωλούς, τοὺς πονεμένους. </span><span style="font-size: small;">Ὁ
Παπαδιαμάντης κρίνει τοὺς λαθεμένους ἐκφραστὲς τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὸν
σκανδαλισμὸ ποὺ προκαλοῦν, ἀλλὰ καταλήγει: “Ἐγὼ εἶμαι τέκνον γνήσιόν της
Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκπροσωπουμένης ὑπὸ τῶν ἐπισκόπων της”. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">Ὁ Παπαδιαμάντης βρίσκει ὅτι ἡ πατρίδα
μᾶς κινδυνεύει ἀπὸ τὴν εἰσβολὴ τοῦ δυτικοῦ τρόπου ζωῆς, μὲ τὴν ἀλλοίωση
τῶν ἠθῶν, τὴν ὑποτονικότητα τῆς εὐσέβειας τοῦ λαοῦ καὶ...</span></div>
<a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=101770990400366514" name="more"></a><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"> τὴ νόθευση τῆς γλώσσας μας.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">Γι’ αὐτὸ φωνάζει: “Κηρύττεται πλέον φανερὰ ἡ ἀγραμματοσύνη καὶ τὸ ἀνωφελές του ὀρθῶς γράφειν ἢ ὁμιλείν”.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">Γι’ αὐτὸ γράφει ὡραιότατα
χριστουγεννιάτικα διηγήματα. Στὸν Παπαδιαμάντη ὀφείλουμε πολλὰ οἱ
Νεοέλληνες. Διέσωσε τὴ λαϊκὴ εὐσέβεια στ’ ἀριστοτεχνικά του διηγήματα.
Συνετέλεσε στὴν ὀρθὴ ἀνακαίνιση τοῦ κόσμου.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">Μπορεῖ νὰ χαίρεται γιὰ τὴν προσφορά
του, ἀλλὰ καὶ νὰ λυπᾶται γιὰ τὴ μὴ ἐκμετάλλευσή του. Σὰν τὸν Χριστὸ ποὺ
ἦλθε, καὶ τὰ Χριστούγεννα ἑορτάζονται ξανὰ καὶ ξανὰ δίχως Χριστό. Ὁ
πάπα-Φραγκούλης μὲ κίνδυνο τῆς ζωῆς τοῦ πῆγε νὰ λειτουργήσει στὸν
Χριστὸ στὸ Κάστρο τὰ Χριστούγεννα γιὰ λίγες ψυχές.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">Ὁ ἐξαίσιος Παπαδιαμάντης περιγράφει:
“Ἔλαμψε τότε ὁ ναὸς ὅλος, καὶ ἤστραψεν ἐπάνω εἰς τὸν θόλον ὁ
Παντοκράτωρ μὲ τὴν μεγάλην κ’ ἐπιβλητικὴν μορφήν, καὶ ἠκτινοβόλησε τὸ
ἐπίχρυσον καὶ λεπτουργημένον μὲ μυρίας γλυφᾶς τέμπλον, μὲ τὰς
περικαλλεῖς της ἀρίστης βυζαντινῆς τέχνης εἰκόνας του, μὲ τὴν μεγάλην
εἰκόνα τῆς Γεννήσεως, ὅπου ‘Παρθένος καθέζεται τὰ Χερουβεὶμ μιμουμένη’,
ὅπου θεσπεσίως μαρμαίρουσιν αἳ μορφαὶ τοῦ θείου βρέφους καὶ τῆς ἀμώμου
Λεχούς, ὅπου ζωνταναὶ παρίστανται αἳ ὄψεις τῶν ἀγγέλων, τῶν μάγων καὶ
τῶν ποιμένων καὶ βαλσαμώνει ἡ σμύρνα, καὶ ὅπου, ὡς ἐὰν ἡ γραφικὴ
ἐλάλει, φαντάζεται τὶς ἐπὶ μίαν στιγμὴν ὅτι ἀκούει τό, Δόξα ἐν ὑψίστοις
Θεῶ!”.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">Ὁ Παπαδιαμάντης εἶναι ἕνας γνήσιος καὶ
ἀτόφιος ἄνθρωπος, πιστὸς χριστιανός, ἀληθινὸς Ἕλληνας, ἐξαιρετικὸς
λογοτέχνης, χριστουγεννιάτικος διηγηματογράφος, νατουραλιστὴς
ἠθογράφος, ἐκλεκτὸς πεζογράφος, ποὺ παρότι πέρασαν ἑκατὸ ἔτη ἀπὸ τὴ
θανὴ τοῦ παραμένει ἀγαπητός, ζωντανός, γιατί μιλᾶ στὴ διψασμένη καρδιά
μας γιὰ ἦθος, τιμιότητα, εἰλικρίνεια, πίστη καὶ ἁπλότητα. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">Τὰ Χριστούγεννα τοῦ Παπαδιαμάντη εἶναι ὀρθόδοξα, εἶναι ἑλληνικά, εἶναι ἀληθινά.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">Τὰ Χριστούγεννα σήμερα εἶναι ἀργία,
γαλοπούλα, ἐκδρομή, “Χρόνια πολλὰ” καὶ “τοῦ χρόνου”. Ἄχ, κὺρ Ἀλέξανδρε,
ἀναπαύσου ἐν εἰρήνη ἐν Σκιάθω, ἐν Ἰησοῦ Χριστῷ Γεννηθέντι, Σαρκωθέντι
ἐκ Παρθένου Μαρίας διὰ τὴν τοῦ κόσμου ζωὴν καὶ σωτηρίαν</span>…</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<a href="http://opaidagogos.blogspot.com/" target="_blank">ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ</a></div>
</div>
</div>
<div class="post-footer">
<div class="post-footer-line post-footer-line-1">
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn" itemprop="author" itemscope="itemscope" itemtype="http://schema.org/Person">
<a class="g-profile" data-gapiattached="true" data-gapiscan="true" data-onload="true" href="https://www.blogger.com/profile/03700276697403440370" rel="author" title="author profile">
<span itemprop="name">π Παντελεήμων Kρούσκος</span>
</a>
</span>
</span>
<span class="post-timestamp">
στις
<a class="timestamp-link" href="https://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2011/12/blog-post_8165.html" rel="bookmark" title="permanent link"><abbr class="published" itemprop="datePublished" title="2019-12-18T14:33:00+03:00">2:33:00 μ.μ.</abbr></a>
</span></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
<br />Read more: <a href="http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-12-19T04:12:00-08:00&max-results=7&start=28&by-date=false#ixzz6AjOPqyE1" style="color: #003399;">http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-12-19T04:12:00-08:00&max-results=7&start=28&by-date=false#ixzz6AjOPqyE1</a></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-68713237390210730382020-01-11T16:10:00.003+02:002020-01-11T16:10:21.035+02:00Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΡΩΜΗΟΣ-π. Γεώργιος Μεταλληνός (+19-12-2019)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-5591063160436709893" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdeIdoGjpu7KMhoz7eIZE1bYwdNHhKFEo_LU_hpg3SijJhGu4GN0C0b7FDJFS9ABXpXFMElfDuOP6w6HHpW8W8DS69EGoUppWVJIgneIe_40ilT3I9AMEvzjgrt8Nduass9UKLi-rcrhc/s1600/80352101_2805705479459681_7995924534605643776_n.jpg" style="background-color: black; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #cccccc; font-size: medium;"><b><img border="0" data-original-height="682" data-original-width="552" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdeIdoGjpu7KMhoz7eIZE1bYwdNHhKFEo_LU_hpg3SijJhGu4GN0C0b7FDJFS9ABXpXFMElfDuOP6w6HHpW8W8DS69EGoUppWVJIgneIe_40ilT3I9AMEvzjgrt8Nduass9UKLi-rcrhc/s640/80352101_2805705479459681_7995924534605643776_n.jpg" width="518" /></b></span></a></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; margin-bottom: 6px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc; font-size: medium;"><b><br /></b></span></span></div>
<div style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="background-color: black; color: #cccccc; font-size: x-large;">"Κάθε
δίλημμα σήμερα τοῦ τύπου «Ὀρθοδοξία ἢ Ἑλληνισμὸς» εἶναι ὄχι μόνο
πλαστό, ἀλλὰ καὶ ἐθνοκτόνο. Γιατί σημαίνει τάση ἐπιστροφῆς στὴν ἀτέλειά
μας, στὴν παλαιὰ ἀγωνιώδη ἀναζήτησή μας. Ἐνῶ γιὰ τὸν Ἑλληνισμό, ποὺ
διασώζει τὴν αὐτοσυνειδησία του, τὸ ζητούμενο εὑρέθη. Εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία.
«Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινὸν … εὔρομεν πίστη ἀληθῆ! Εὔρομεν τὴν
ἀλήθειαν».</b></div>
<span style="background-color: black;"><div style="text-align: justify;">
<b style="color: #cccccc; font-size: x-large;">Κάθε ἀποδέσμευση τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία δὲν συ<span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: inherit;">νιστᾶ μόνο τραγικὸ διαμελισμὸ τῆς ὑπάρξεώς μας, ἀλλὰ καὶ καθαρὸ παραλογισμό…</span></b></div>
<span style="color: #cccccc; font-size: medium;"><div style="text-align: justify;">
<b><span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: inherit;">Ὅπου χάνεται ἡ Ὀρθοδοξία, χάνεται καὶ ὁ Ἑλληνισμός! Ἰδοὺ γιατί κάθε παρόμοια ἐπιδίωξη συνιστᾶ ὀπισθοδρόμηση καὶ ὄχι πρόοδο.</span></b></div>
<b><div style="text-align: justify;">
<b><span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: inherit;">Γιατί
μετέχει στὸ «συντηρητισμὸ» τῶν αἱρέσεων, τῶν «ἑλληνιστικῶν λήρων» κατὰ
τὸν Μέγα Φώτιο. (λῆρος= λόγος ἐντυπωσιακὸς ἀλλὰ χωρὶς οὐσιαστικὸ
περιεχόμενο, παραλήρημα, φλυαρία, ἀνοησία)</span></b></div>
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: inherit;"><div style="text-align: justify;">
<b><span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: inherit;">Τὸ
τραγικότερο ὅμως, συνιστᾶ, ἰδιαίτερα σήμερα, ἀπώλεια κάθε δυνάμεως
αὐτοπροστασίας, μὲ ἀπόληξη τὸν…. ραγιαδισμὸ καὶ τὴν ὑποδούλωση.</span></b></div>
</span></b></span></span><br />
<div class="text_exposed_show" style="background-color: black; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif;">
<span style="color: #cccccc; font-size: medium;"><b><div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; text-align: justify;">
Τὸ μόνο ποὺ ἔχει νὰ προσφέρει ὁ σημερινὸς Ἑλληνισμὸς στὸν κόσμο εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη παράδοσή του.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ὁ Ἑλληνισμὸς σώζεται ἐκεῖ κυριολεκτικὰ μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ἐκεῖ σώζεται ἡ γλώσσα καὶ ἐθνική μας συνείδηση.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Γι’ αὐτὸ πολεμεῖται ἡ Ἐκκλησία.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Γιὰ νὰ ἀποσυνδεθεῖ τελείως ὁ Ἑλληνισμὸς ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία σὲ ὅλες τὶς δομὲς τοῦ ἐθνικοῦ μας βίου.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος καὶ γι’ αὐτὸ θὰ ἀντιστεκόμαστε μέχρι θανάτου. "</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Αιωνία η μνήμη!</div>
</b></span></div>
</div>
</div>
<div class="post-footer">
<div class="post-footer-line post-footer-line-1">
<span class="post-author vcard">
Αναρτήθηκε από
<span class="fn" itemprop="author" itemscope="itemscope" itemtype="http://schema.org/Person">
<a class="g-profile" data-gapiattached="true" data-gapiscan="true" data-onload="true" href="https://www.blogger.com/profile/03700276697403440370" rel="author" title="author profile">
<span itemprop="name">π Παντελεήμων Kρούσκος</span>
</a>
</span>
</span>
<span class="post-timestamp">
στις
<a class="timestamp-link" href="https://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2019/12/19-12-2019.html" rel="bookmark" title="permanent link"><abbr class="published" itemprop="datePublished" title="2019-12-19T15:12:00+03:00">3:12:00 μ.μ.</abbr></a>
</span></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
<br />Read more: <a href="http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-12-27T02:55:00-08:00&max-results=7&start=21&by-date=false#ixzz6AjNygPPk" style="color: #003399;">http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-12-27T02:55:00-08:00&max-results=7&start=21&by-date=false#ixzz6AjNygPPk</a></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2032343180357647485.post-56690366374141101052020-01-11T16:07:00.003+02:002020-01-11T16:07:57.843+02:00Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα: Λόγος στην Βρεφοκτονία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-38910300955278122" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPuox3qq2jEZmHEbGVW4_gelakbUeSOT3EnXoIAKECiuWvL0Hyj2m2dOrkBsl98XN7-IO4TxwJw4ZOJBH17AaD5Db9YhN5uvxDBOiwHqqYVZj_ZdCtHQsjYkDvyezrjmwxEvvpBwIh34Q/s1600/fb0b29ab23c8cf7c9805344cc528a1cd.jpg" style="background-color: black; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><b><span style="color: #cccccc;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="553" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPuox3qq2jEZmHEbGVW4_gelakbUeSOT3EnXoIAKECiuWvL0Hyj2m2dOrkBsl98XN7-IO4TxwJw4ZOJBH17AaD5Db9YhN5uvxDBOiwHqqYVZj_ZdCtHQsjYkDvyezrjmwxEvvpBwIh34Q/s1600/fb0b29ab23c8cf7c9805344cc528a1cd.jpg" /></span></b></a></div>
<div style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: #cccccc;"><br /></span></b></span></div>
<div style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: #cccccc;">Βλέποντας
λοιπόν το σπήλαιο στο οποίον εγεννήθη ο Δεσπότης, φέρε στον νου σου τον
σκοτεινόν και υπόγειον βίο των ανθρώπων, στον οποίον έρχεται αυτός που
φανερώνεται στους «εν σκότει και σκιά θανάτου καθημένους». Και
περιτυλίσσεται σφιχτά με σπάργανα αυτός που έχει φορέσει τα δεσμά των
ιδικών μας αμαρτιών. Η δε φάτνη είναι ο σταύλος των αλόγων ζώων. Σ’
αυτήν γεννάται ο Λόγος, ώστε να «γνωρίση ο βους τον κτησάμενον (τον
ιδιοκτήτην του) και όνος την φάτνην του κυρίου αυτού». Βους είναι αυτός
που ευρίσκεται στον ζυγόν του Νόμου, και όνος το αχθοφόρον ζώο που είναι
φορτωμένο με την αμαρτία της ειδωλολατρίας.</span></b></span></div>
<div style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<b><span style="color: #cccccc;"><span id="more-2122" style="background-color: black; border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></span></span></b></div>
<div style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: #cccccc;">Αλλά
η κατάλληλος για τα άλογα τροφή και ζωή είναι το χόρτο. «Ο εξανατέλλων
χόρτον τοις κτήνεσι», λέγει ο Προφήτης. Ενώ το λογικόν ζώον τρέφεται με
άρτον. Γι’ αυτό λοιπόν «ο εξ ουρανού καταβάς άρτος της ζωής»,
τοποθετείται στην φάτνη, που είναι η εστία των αλόγων ζώων, ώστε και τα
άλογα να γευθούν την λογικήν τροφή, και να γίνουν έλλογα. Μεσιτεύει
λοιπόν στην φάτνη μεταξύ του βοός και του όνου ο Κύριος και των δύο,
«ίνα το μεσότοιχον του φραγμού λύσας, τους δύο κτίση εν εαυτώ εις έναν
καινόν άνθρωπον», ελευθερώνοντας τον ένα από τον βαρύ ζυγό του Νόμου και
απαλλάσσοντας τον άλλον από το φορτίον της ειδωλολατρίας. Αλλά ας
υψώσωμε το βλέμμα στα ουράνια θαύματα. Κοίτα, δεν μας ευαγγελίζονται
μόνο Προφήτες και άγγελοι αυτήν την χαράν, αλλά και οι ουρανοί
ανακηρύττουν με τα ιδικά τους θαύματα την δόξαν του Ευαγγελίου. Από την
φυλή του Ιούδα ανέτειλεν ο Χριστός μας, όπως λέγει ο Απόστολος, αλλά οι
Ιουδαίοι δεν φωτίζονται από την ανατολή του. Και οι μάγοι, ενώ είναι
άσχετοι με τις διαθήκες της επαγγελίας και ξένοι από την ευλογία των
πατέρων, προηγούνται όμως στην γνώση από τον Ισραηλιτικόν λαό. Και τον
ουράνιον αστέρα ανεγνώρισαν, και τον Βασιλέα που εγεννήθη στο σπήλαιο
δεν ηγνόησαν. Εκείνοι του φέρουν δώρα, αυτοί τον επιβουλεύονται. Εκείνοι
τον προσκυνούν, αυτοί τον καταδιώκουν. Εκείνοι ευρίσκουν τον ζητούμενον
και χαίρονται, αυτοί με την γέννηση του προσδοκωμένου ταράττονται.
«Ιδόντες», λέγει, «οι Μάγοι τον αστέρα επί του τόπου ου ην το παιδίον,
εχάρησαν χαράν μεγάλην σφόδρα. Ηρώδης δε ακούσας τον λόγον εταράχθη και
πάσα Ιεροσόλυμα μετ’ αυτού». Οι μάγοι του προσφέρουν λίβανον ως Θεόν και
τιμούν το βασιλικόν αξίωμα με τον χρυσόν, και με κάποιαν προφητικήν
χάρη δηλώνουν την οικονομία του Πάθους με την σμύρνα. Ενώ οι άλλοι
καταδικάζουν σε εξόντωσιν όλα τα νήπια της περιοχής, πράγμα που θεωρώ
ότι τους ενοχοποιεί όχι μόνο για σκληρότητα, αλλά και για την εσχάτην
ανοησία. Τι νόημα έχει δηλαδή η παιδοκτονία; Και για ποίον σκοπόν
ετόλμησαν οι μιαιφόνοι αυτό το ανοσιούργημα; Επειδή, λέγει, ένα νέο
θαυμαστόν φαινόμενο του ουρανού εμήνυσε στους Μάγους την ανάδειξη του
Βασιλέως.</span></b></span></div>
<div style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
</div>
<div style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: #cccccc;">Τι
λοιπόν; Πιστεύεις ότι το σημείο που τον ανήγγειλε είναι αληθινόν ή το
θεωρείς ως ανυπόστατη διάδοση; Αν είναι ικανός να κάνη υποχειρίους τους
ουρανούς, τότε βεβαίως δεν είναι στο χέρι σου να τον πειράξης. Αν όμως
δίδη στην εξουσία σου την ζωή και τον θάνατό του, ματαίως τότε τον
φοβείσαι. Διότι αυτός που φέρεται έτσι, ώστε να είναι υποχείριος στην
εξουσία σου, για ποίον λόγο κατατρέχεται; Γιατί εξαπολύεται το φριχτόν
εκείνο πρόσταγμα, η αποτρόπαια απόφασις κατά των νηπίων, να εξοντωθούν
τα καημένα τα βρέφη; Ποίαν αδικία έκαμαν; Ποίαν αφορμήν έδωσαν, ώστε να
καταδικασθούν σε θάνατο ή σε άλλην τιμωρία; Ένα μόνον ήταν το έγκλημά
τους, ότι εγεννήθησαν και ήλθαν στην ζωή. Και για τον λόγον αυτόν έπρεπε
να γεμίση όλη η πόλις από δημίους και να συναχθή πλήθος μητέρων και
νηπίων, ο κόσμος να τους συμπαρίσταται, και οι πατέρες τους και όλοι,
όπως είναι φυσικό, να συγκεντρώνονται στο δράμα των συγγενών τους. Ποίος
ημπορεί να περιγράψη με τον λόγο τις συμφορές; Ποιος θα παρουσιάση
ενώπιόν μας με την διήγηση τα πάθη τους; Τον ανάμικτον εκείνον οδυρμό,
την γοερά θρηνωδία παιδίων, μητέρων, συγγενών, πατέρων που εκραύγαζαν
αξιολύπητα ενώπιον της απειλής των δημίων; Πώς να ζωγραφίση κανείς τον
δήμιον εμπρός στο νήπιο με γυμνό το ξίφος, με βλέμμα αγριεμένο και
φονικό, και με τις ανάλογες φωνές, να σύρη με το ένα χέρι το βρέφος προς
τον εαυτόν του και με το άλλο να υψώνη το ξίφος; Και από το άλλο μέρος
την μητέρα να προσπαθή να πάρη το παιδί από τα χέρια του, και να εκτείνη
στην κόψη του ξίφους τον ιδικόν της τράχηλο, για να μην αντικρύση με τα
μάτια της το κακόμοιρο παιδί της, βρέφος ακόμη να χάνη την ζωή του στα
χέρια του δημίου;</span></b></span></div>
<div style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
</div>
<div style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: #cccccc;">Πώς
πάλι θα ημπορούσε κάποιος να διηγηθή το δράμα των πατέρων; Τις
παρακλήσεις των τέκνων τους, τις κραυγές, τα τελευταία σφιχταγκαλιάσματά
τους, και πολλά παρόμοια που συνέβαιναν εκείνες τις στιγμές; Ποίος
ημπορεί να διεκτραγωδήση την πολύμορφο και πολύτροπον εκείνη συμφορά,
τις διπλές ωδίνες των μητέρων που μόλις προσφάτως εγέννησαν, την
ανυπόφορον φλόγα της μητρικής στοργής; Πώς το καημένο το βρέφος εδέχετο
το θανάσιμον κτύπημα, ενώ ήταν προσκολλημένο στον μαστόν της μητέρας
του; Πώς η αθλία μητέρα προσέφερε το γάλα στο στόμα του νηπίου και
συγχρόνως εδέχετο το αίμα του στην αγκάλη της; Πολλές φορές μάλιστα με
την ορμή που είχε το χέρι του δημίου, διεπέρασε με ένα κτύπημα του
ξίφους μαζί με το παιδί και την μητέρα, και το αίμα έκανε κοινό αυλάκι
που εσχηματίσθη από δύο πηγές. Από την μητρικήν πληγή και το θανάσιμο
τραύμα του τέκνου της. Και επειδή η ανόσιος διαταγή του Ηρώδου
περιελάμβανε και τούτο, να μην εφαρμοσθή η θανατηφόρος απόφασις μόνο στα
νεογέννητα, αλλά και αν κάποιο είχε φθάσει στο δεύτερον έτος να φονευθή
και αυτό μαζί, διότι γράφει «από διετούς και κατωτέρω», θέλει ο λόγος
να εκφράση και άλλην ακόμη συμφορά που, όπως ήταν φυσικό, συνέβη. Διότι
πολλές φορές το διάστημα των δύο ετών έκαμε την ιδία γυναίκα δύο φορές
μητέρα. Τι απερίγραπτο πάλι αυτό το θέαμα, δύο δήμιοι να ασχολούνται με
μίαν μητέρα. Ο ένας να τραβά κοντά του το νήπιο που τρέχει γύρω της και ο
άλλος να αποσπά το βρέφος από την αγκάλη της; Πόσο θα υπέφερε τότε,
όπως είναι φυσικόν, η αθλία μητέρα, την στιγμή που εσχίζετο η καρδία της
στα δύο τέκνα της, και έκαιε ο πόνος και των δύο τα μητρικά της
σπλάγχνα; Δεν ήξερε ποίον από τους δύο κακούς δημιούς να ακολουθήση,
αφού έσυραν τα παιδιά ο ένας από εδώ και ο άλλος από εκεί για να τα
σφάξουν. Να τρέξη στο νεογέννητο, που το κλάμα του ήταν ακόμη άναρθρο
και δεν ημπορούσε να εκφρασθή; Ακούει όμως το άλλο που έχει αρχίσει ήδη
να ομιλή, να προσκαλή ψελλίζοντας και κλαίοντας την μητέρα του. Τι να
κάνη; Πώς να ανταποκριθή; Σε ποίου φωνή να απαντήση; Με ποίου την κραυγή
να ενώση την ιδική της; Για ποίου θάνατο να θρηνήση, αφού εξ ίσου της
σχίζουν και τα δύο βέλη την καρδία;</span></b></span></div>
<div style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
</div>
<div style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: #cccccc;">Ας
απομακρύνωμε όμως την ακοήν από τους θρήνους για τα νήπια, και ας
στρέψωμε τον νου μας στα ευθυμότερα, σ’ αυτά που αρμόζουν στην εορτήν,
αν και η Ραχήλ, με τις δυνατές φωνές της, όπως λέγει ο Προφητης,
οδύρεται για την σφαγήν των τέκνων της. Κατά την ημέρα όμως της εορτής,
όπως λέγει ο σοφός Σολομών, πρέπει να λησμονούνται οι συμφορές. Και ποία
εορτή άραγε έχουμε επισημοτέρα από αυτήν, κατά την οποίαν ο ήλιος της
δικαιοσύνης διέλυσε τα πονηρά σκότη του διαβόλου, και αναλαμβάνοντας την
ιδικήν μας φύση, φωτίζει με αυτήν την κτίση, κατά την οποία αυτό που
είχε πέσει ανεστήθη, και έτσι αυτό που ευρίσκετο σε πόλεμο
συμφιλιώνεται, το αποκηρυγμένον επαναφέρεται, αυτό που είχε εκπέσει από
την ζωήν επανέρχεται στην ζωήν, αυτό που είχε υποδουλωθεί και ευρίσκετο
σε αιχμαλωσίαν αποκαθίσταται στο βασιλικόν αξίωμα, αυτό που εκρατείτο
δεμένο με τα δεσμά του θανάτου επιστρέφει απελευθερωμένο στην χώρα των
ζώντων; Τώρα, σύμφωνα με την προφητεία, «αι χαλκαί πύλαι του θανάτου
συντρίβονται, και συνθλίβονται οι σιδηροί μοχλοί», οι οποίοι εκρατούσαν
το ανθρώπινον γένος δεσμευμένο μέσα στην φυλακή του θανάτου. Τώρα
«ανοίγεται», όπως λέγει ο Δαβίδ, «η πύλη της δικαιοσύνης». Τώρα αντηχεί
σ’ όλη την οικουμένην ομόφωνος ο «ήχος τον εορταζόντων». Από άνθρωπον
ήλθεν ο θάνατος, από άνθρωπο και η σωτηρία. Ο πρώτος έπεσε στην αμαρτία,
ο δεύτερος ανέστησε αυτόν που είχε πέσει. Η γυναίκα υπερασπίσθη τώρα
την γυναίκα. Η πρώτη είχε ανοίξει την είσοδο στην αμαρτία, ενώ αυτή
υπηρέτησε την επάνοδο της δικαιοσύνης. Εκείνη εδέχθη την συμβουλήν του
όφεως, αυτή επαρουσίασε τον αναιρέτην του όφεως, και εγέννησε την πηγήν
του φωτός. Εκείνη δια του ξύλου εισήγαγε την αμαρτία, αυτή δια του ξύλου
έφερε στην θέση της αμαρτίας το αγαθόν. Ξύλον εννοώ τον σταυρό, και ο
καρπός του ξύλου τούτου γίνεται γι’ αυτούς που τον γεύονται αειθαλής και
αμάραντος ζωή. Και κανείς να μη νομίζη ότι μόνο στο μυστήριον του Πάσχα
αρμόζει τέτοια ευχαριστία. Ας σκεφθή ότι το Πάσχα είναι το τέλος της
Οικονομίας. Πώς θα επραγματοποιείτο το τέλος, εάν δεν είχε προηγηθή η
αρχή; Ποίον είναι αρχικώτερον από το άλλο; Ασφαλώς η Γέννησις από την
Οικονομία του Πάθους.</span></b></span></div>
<div style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
</div>
<div style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: #cccccc;">Και
του Πάσχα λοιπόν τα καλά είναι μέρος των εγκωμίων της Γεννήσεως. Και αν
υπολογίση κανείς τις ευεργεσίες που εξιστορεί το Ευαγγέλιον, και
διηγηθή λεπτομερώς τις θαυματουργικές θεραπείες, την άνευ τροφίμων
διατροφή, την επάνοδο των νεκρών από τα μνήματα, την αυτοσχέδιο
παρασκευήν του οίνου, την αποκατάσταση της υγείας των κάθε είδους
ασθενών, την εκδίωξη των δαιμονίων, τα άλματα των χωλών, τους οφθαλμούς
που επλάσθησαν από πηλόν, τις θείες διδασκαλίες, τις νομοθεσίες, την
μύηση στα υψηλότερα δια μέσου των παραβολών, όλα αυτά είναι δωρεά της
παρούσης ημέρας. Διότι αυτή έγινε αρχή των αγαθών που ηκολούθησαν.
«Αγαλλιασώμεθα», λοιπόν, «και ευφρανθώμεν εν αυτή». Μη φοβηθούμε τις
ειρωνείες των ανθρώπων, και ας μη νικηθούμε από αυτούς όταν προσπαθούν
να μας εξευτελίσουν, όπως μας παρακινεί ο Προφήτης. Αυτοί χλευάζουν τον
λόγο της Οικονομίας, λέγοντας ότι δεν αρμόζει στον Κύριο να λάβη
ανθρώπινο σώμα και να αναμιχθή με την γέννηση στην ζωή των ανθρώπων.
Αγνοούν, καθώς φαίνεται, το μέγα μυστήριον, πώς δηλαδή η σοφία του Θεού
οικονόμησε την σωτηρία μας. Είχαμε πωληθεί εκουσίως για τις αμαρτίες
μας, και είχαμε υποδουλωθή στον εχθρόν της ζωής μας σαν αγορασμένοι
δούλοι.</span></b></span></div>
<div style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
</div>
<div style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: #cccccc;">Τι
μεγαλύτερον επιθυμούσες να σου προσφέρει ο Δεσπότης; Όχι το να
απαλλαγής από την συμφορά; Τι περιεργάζεσαι τον τρόπο; Γιατί θέτεις
νόμους στον ευεργέτη και δεν αντιλαμβάνεσαι τις ευεργεσίες του; Είναι
σαν να απωθή κάποιος τον ιατρό και να μέμφεται την ευεργεσία του, επειδή
επραγματοποίησε την θεραπεία με αυτόν και όχι με τον άλλον τρόπο. Αν
επιζητής από περιέργεια να ερευνήσης το μέγεθος της Οικονομίας, σου
αρκεί να μάθης τόσο μόνον, ότι το θείον δεν είναι ένα μόνον από τα
αγαθά, αλλά όποιο αγαθό ημπορεί να φαντασθή κανείς, εκείνο είναι. Το
δυνατόν, το δίκαιον, το αγαθόν, το σοφόν, όλα τα ονόματα και τα νοήματα
που έχουν σημασία θεοπρεπή. Αναλογίσου λοιπόν μήπως δεν συνδιάσθηκαν στο
γεγονός αυτό όλα αυτά που είπαμε. Η αγαθότης, η σοφία, η δύναμις, η
δικαιοσύνη. Ως αγαθός, ηγάπησε τον αποστάτη. Ως σοφός, επινόησε τον
τρόπον επανόδου των υποδουλωμένων. Ως δίκαιος, δεν κακομεταχειρίζεται
αυτόν που υπεδούλωσε τον άνθρωπο, και τον απέκτησε σύμφωνα με το δίκαιον
της αγοράς, αλλά έδωσεν ως αντάλλαγμα τον εαυτόν του υπέρ των
κρατουμένων, ώστε, μεταθέτοντας ως εγγυητής την οφειλή στον εαυτόν του,
να ελευθερώση τον αιχμάλωτον από τον εξουσιαστήν του. Ως δυνατός, δεν
εκρατήθη από τον άδη, ούτε το σώμα του εγνώρισε φθορά. Διότι δεν ήταν
δυνατόν να νικηθή από την φθοράν ο αρχηγός της ζωής. Αλλά ήταν εντροπή
να δεχθή ανθρωπίνην γέννηση, και να υποστή την εμπειρία των παθημάτων
του σώματος; Χαρακτηρίζεις έτσι την υπερβολή της ευεργεσίας;</span></b></span></div>
<div style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
</div>
<div style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: black;"><b><span style="color: #cccccc;">Πράγματι,
επειδή δεν ήταν δυνατόν να απαλλαγή το ανθρώπινο γένος με άλλον τρόπον
από τα τόσο μεγάλα δεινά, κατεδέχθη ο Βασιλεύς της απαθείας να ανταλλάξη
την ιδία του την δόξα με την ιδική μας ζωή. Και εισέρχεται μεν η
καθαρότης στον ιδικόν μας ρύπον, ο ρύπος όμως δεν εγγίζει την
καθαρότητα, όπως λέγει το Ευαγγέλιον. Το κατεφθαρμένο σώζεται από την
ένωσή του με το άφθαρτο. Η φθορά δεν επηρεάζει την αφθαρσία. Για όλα
αυτά γίνεται αρμονική χορωδία από την σύμπασα κτίση. Όλοι αναπέμπουν
ομόφωνον δοξολογία στον Κύριον της κτίσεως, και κάθε γλώσσα, επουρανίων
και επιγείων και καταχθονίων, αναβοά ότι «ευλογητός Κύριος Ιησούς
Χριστός εις δόξαν Θεού Πατρός εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν».</span></b></span></div>
<div style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: black;"><span style="color: #cfe2f3;"><b><br /></b></span></span></div>
<div style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<h2 class="title" style="border: 0px; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 22px; margin: 0px 0px 8px; padding: 0px; text-align: start; vertical-align: baseline;">
<span style="background-color: black; color: #3d85c6; font-size: xx-small;">Αγ. Γρηγόριος Νύσσης-Λόγος εις τα νήπια που εφονεύθησαν εις την Βηθλεέμ από τον Ηρώδη </span></h2>
</div>
</div>
</div>
<div style="background-color: white; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;">
<br />Read more: <a href="http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-12-30T23:18:00-08:00&max-results=7&start=14&by-date=false#ixzz6AjNOsSlQ" style="color: #003399;">http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/search?updated-max=2019-12-30T23:18:00-08:00&max-results=7&start=14&by-date=false#ixzz6AjNOsSlQ</a></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0